"เออ​ กูเห็นแล้ว" 

"โคตรจัญไร​ หน้าด้าน​ ทรยศ" 

"นักการเมืองอ่ะนะ" 

"ยิ่งไอ้เวรนั่นอีก​ มันไม่มองคนเต็มคนด้วยซ้ำ​ กูจี๊ดมาก" 

"เขตลาดพร้าววังทองหลางใช่มั้ย" 

"มั้ง​ กูจำไม่ได้​ แต่กูจดชื่อมันไว้แล้ว​ เสนียดจัญไรแผ่นดิน" 

"ไม่แน่​ มันอาจมองคนที่เลือกมันว่าเป็นแค่ขี้ข้าชั้นไพร่​ ไม่ใช่คนเท่ามันก็ได้นะ​"

"นั่นสิ​ แถมคนพวกนั้นคงไม่รู้ตัว​  ว่าตัวเองไม่ใช่คนในสายตามันด้วยซ้ำ"

"โมโหเนอะ"

"มาก​ จำวันนี้กันไว้มึง​ 5​ มิถุนา 62​ วันที่พวกเหี้ยส่วนใหญ่มารวมตัวกันเลือกนายก​"

"ให้เกียรติเหี้ยด้วย"

"เออ​ หาคำแทนไม่ได้​ ใช้คำนี้ไปก่อน"

"เผด็จการประชาธิปไตย​ กูงงมาก​ คอนทราสต์​กันขนาดนี้​ เสือกเอามารวมกัน​ คิดชื่อซิงเกิ้ลใหม่ให้เก็ทสึโนว่าเหรอ" 

"กูห้ะเลยตอนได้ยิน​ มีหน้าเรียกคนอื่นว่าประชาธิปไตยจอมปลอมอีก"

" หน้าด้านจริงๆ"

"นั่นสิ​ หน้าด้านจริงๆ" 

"ยังมีอภิปรายไม่ไว้วางใจ​ รอดูตอนนั้นกัน"

" กูหวังว่ามันจะกระอักเลือดตาย"

"ที่แน่ๆ​ คือ​ วันนี้เห็นสันดานคนชัด​ เป็นถึงคนสำคัญ​ อดีตนายกที่มีคนรักมาก​ วันนี้เห็นเลย"

"หมด​ หลายคนด้วยที่กูไม่คิดว่าเค้าจะเป็นอย่างนั้น​ หมดราคา"

"พรรคไหนหมดอนาคตบ้างคงรู้ตัวกันแล้วมั้ง"

" ฮ่าๆ​ ควรรู้​ กระแสสังคมแรงขนาดนั้น​ ต่อให้พูดปลอบใจตัวเองว่าแค่ในเน็ต​ก็เท่านั้น"

"กูจะรอดูความฉิบหายพวกมัน"

" ถ้าพวกเราไม่ฉิบหายซะก่อนนะ"

"ไม่หรอกน่า​ กูเตรียมเครื่องประหารหัวเหี้ยแล้ว"

"ถามท่านเปายัง​ เอาของท่านมาดัดแปลง"

"ท่านว่าเอาเลย​ แค่หัวหมามันไม่พอ​ ต้องหัวเหี้ย"

" เดี๋ยวกูไปช่วยท่านเปาสร้าง"

ในยามสิ้นหวัง​ ต้องยิ่งมีหวัง​เข้าไว้​ แล้วมารอดูตอนจบแท้จริงด้วยกัน!