เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
#Sleepy Driverilikeowl
002
  • "นักเขียนทุกคนทิ้งเศษเสี้ยวตนไว้ในงานเสมอ​ -​ มึงคิดว่าไง?" 

    "เหรอวะ​ เค้าอาจจะแค่เขียนๆ​ ขึ้นมาเฉยๆ​ ก็ได้" 

    "แล้วถ้างานเขียนนั่นเป็นพื้นที่ระบายของเขาล่ะ" 

    "เมาก็หยุดกิน"

    "กูไม่ได้เมา​ มันเป็นสิ่งที่กูคิดมานานแล้ว​ เหมือนเพลงไง​ ไม่มากก็น้อย​ ก็ต้องมาจากเรื่องราวของคนแต่ง​ แล้วหนังสือจะต่างกันตรงไหน"

    "เหล้าเข้าปากละพูดมากนะมึง"

    "ทำไม? ขี้เกียจฟัง?"

    "ขี้น้อยใจอีก"

    "เออ​ -​น้อง!! เก็บตังค์! "

    "ต้องประชดกูเบอร์นี้เลยนะ"

    "โทษทีละกัน"

    "เพื่อนพี่เมาครับน้อง​ ยังไม่กลับครับ​ -​ ไอ้เชี่ยนี่!! ไปเกี่ยวน้องเขาทำไม!"

    "เสือก!"

    "เออครับ​ กูเสือก​"

    "กูจะกลับแล้ว​ ปล่อยกูไอ้เหี้ย​"

    " รีบไปไหน"

    "กูไม่น่าเลย​ น่าจะรู้​ บทเรียนกี่ครั้งไม่จำ​ โง่กว่าบัวในตมก็กู"

    "เพ้อเจ้อ"

    "เพ้ออะไร​ ความจริง" 

    "ครับๆ"

    "ไม่อยากอยู่กับกูก็บอกสิ ยากเหรอ​ ฮึ​ สมเพชฉิบหาย​ ทำไมไม่จำ"

    "มึง"

    "ปล่อย​ กูจะกลับ"

    " ฟังกูก่อนสิวะ"

    "..."

    "กูบอกตอนไหนว่าไม่อยากอยู่กับมึง"

    "..."

    "รอบนี้ตามึง​ พูดไรพูดมา กูจะฟังเอง"

    "คนบางคนร้องไห้ด้วยน้ำตา​ บางคนร้องไห้ด้วยเพลง​ สี​ อักษร"

    "อือหึ​ มึงล่ะ"

    "อย่างหลังไงล่ะ"

    "...รู้ใช่มั้ยว่ามีกูอยู่ตรงนี้เสมอ"

    "กูอยากรู้เหมือนกัน"

    "กูกอดมึงแน่นขนาดนี้​ ก็ต้องรู้แล้วมั้ย"

    "...อือ"
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in