รีวิวเว้ย (697) ปัญหาสำคัญอย่างหนึ่งในวันที่เรา ๆ ท่าน ๆ โตเป็นผู้ใหญ่ ซึ่งมันน่าจะเป็นปัญหาที่คนบนโลกเผชิญกันมาเนินนาน นับตั้งแต่ครั้งหลังที่ระบบเศรษฐกิจแบบทุนนิยมเข้ามาทำหน้าที่ขับเคลื่อนกลไกทางเศรษฐกิจของโลกกลม ๆ ใบนี้ ปัญหาสำคัญที่ว่าก็คือเรื่องของ "การทำงาน" เพื่อให้ได้มาซึ่ง "เงินเดือน/ค่าจ้าง" สำหรับเอามาใช้ต่อยอดสำหรับเลี้ยงชีวิตบ้าง สำหรับซื้อความสุขกลับคืนมาให้ตัวเราเองบ้าง การทำงานจึงดูเป็นยาขมขนานใหญ่สำหรับใครหลาย ๆ คน เพราะเอาเข้าจริงคงมีคนไม่มากที่ได้ทำงานในสิ่งที่ตัวเองรัก และสามารถสร้างรายได้ได้จากสิ่งที่ตัวเองชอบ มนุษย์เงินเดือนส่วนใหญ่จึงมักมีความเห็นไปในทิศทางเดียวกันว่า "เกลียดวันจันทร์ รักวันหยุด รอวันเงินเดือนออก" และวนหลูบใหม่อีกครั้งจนกว่าจะถึงวันที่ไม่ต้องทำงาน อาจจะด้วยรวย ถูกหวย เกษียณ หรือตายก็สุดแท้แต่ชะตาชีวิตจะพัดพาเราไป
หนังสือ : เป็นคนที่ใช่ในงานที่ชอบ
โดย : โอมศิริ วีระกุล
จำนวน : 208 หน้า
ราคา : 235 บาท
นอกจากเรื่องของการทำงานที่หลายคนไม่ได้ทำให้สิ่งที่ตัวเองชอบ แต่ทำเพื่อให้ตัวเองรอด และหลายคนก็มอง ๆ ดูแล้วว่าถ้าเอาสิ่งที่ชอบหรือรักมาทำเป็นงาน คงมีโอกาสมากเหลือเกินที่จะ "ไม่มีชีวิตรอด" ในเดือนต่อ ๆ ไป ดังนั้นแล้วคนเราจึงต้องทนทำในสิ่งที่ตัวเองไม่ได้ชอบ เพื่อให้มีเงินสำหรับเอาไปทำสิ่งที่ชอบอีกที หลายคนเคยพูดเอาไว้ว่า "ทำไมถึงไม่เลือกไปทำงานที่เราชอบเสียเล่า เพียงแค่เอาตัวเองไปอยู่ใกล้ ๆ และทำมันให้ถึงที่สุด"
บางทีเราก็อยากจะตอบเขาด้วยคำของอาจารย์ที่เราเคารพท่านหนึ่งว่า "ใช่ !!! ชีวิตเลือกได้ แต่เขาไม่เลือกมึง" เมื่อเป็นเช่นนั้นแล้วการทำงานและเอาชีวิตให้รอดเพื่อให้ได้เงินเดือนแล้วเอาไปทำสิ่งที่ชอบอีกทีดูจะเป็นหนทางที่ดีที่สุดสำหรับทุก ๆ คน เว้นแต่คนที่ได้เจองานที่ชอบและใช่จริง ๆ รวมถึงบางคนที่อาจจะชอบงานที่ทำหลังจากที่อยู่กับมามาสักพักหนึ่ง ฟากเป็นเช่นนั้นก็สาธุด้วย
หนังสือ "เป็นคนที่ใช่ในงานที่ชอบ" พยายามที่จะบอกเราว่า บางครั้งการทำงานมันก็อาจจะต้องมีการปรับตัวให้เข้ากับรูปแบบของการทำงาน โดยอยู่ที่เราเลือกว่าเราจะปรับตัวเองให้เข้ากับงาน หรือจะเอาตัวเองออกไปหางานที่เข้ากับตัวเองอีกที ซึ่งเนื้อหาใน "เป็นคนที่ใช่ในงานที่ชอบ" ได้บอกเล่าถึงมิติของการทำงานที่มีความหลากหลาย รวมไปถึงเทคนิควิธีที่จะเอาชีวิตให้รอดจากงานที่กำลังทำ หากบังเอิญว่างานนั้นไม่ใช่งานที่เราชอบ แต่ต้องทำเพื่อเลี้ยงชีพให้รอด
ซึ่งในท้ายที่สุดแล้วเราก็อยากจะย้ำถึงคำของอาจารย์ที่เราเคารพอีกครั้งหนึ่งว่า "ใช่ !!! ชีวิตเลือกได้ แต่เขาไม่เลือกมึง" ดังนั้นเราควรจะลองเรียนรู้ และปรับตัวเองกับการทำงาน หรือถ้าไม่ไหว ก็ลองออกไปหางานที่ใช่และที่ชอบดูอีกครั้งก็น่าจะดี
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in