รีวิวเว้ย (353) ศาสนาเป็นสิ่งที่ทำให้เราเชื่อว่าคือเป็น "สิ่งสูงสุด" อาจจะเรียกได้ว่าศาสนาทำให้เราเชื่อในสิ่งที่ศาสนาบอก ทำตามอย่างที่ศาสนาสั่ง รวมถึงละเว้นการกระทำตามที่ศาสนบัญญัติ ว่าสิ่งนั้ยห้าม สิ่งนี้ต้อง โดยที่ในหลายครั้งเราไม่ได้มีสิทธิตั้งคำถามด้วยซ้ำว่าสิ่งที่ศาสนากำลังบอกให้เราทำ และห้ามไม่ให้เรากระทำนั้นแท้จริงแล้วมันถูกหรือไม่ถูก อย่างถ้าย้อนกลับไปเมื่อหลาย 10 ปีก่อน เหตุการณ์ในประเทศไทยเมื่อปี พ.ศ. 2519 ศาสนาพุทธ หรือตัวแทนของพระพุทธองค์อย่าง "พระกิติวุฒิโฑ" ก็ออกมาบอกใครต่อใครในช่วงเวลานั้นผ่านสื่อว่า "ฆ่าคอมมิวนิสต์ไม่บาป" และยังผลให้เกิดเหตุการณ์ความรุนแรงขึ้นในวันที่ 6 ตุลาคม 2519 ที่คนฆ่าคนด้วยกันเองเพียงเพราะเขามีชุดความเชื่อและอุดมการณ์บางแบบที่แตกจ่างจากคนที่ลุกขึ้นมาจับอาวุฒิฆ่าพวกเขา นี่เป็นเพียงภาพฉายเล็ก ๆ ของศาสนาที่ถูกเอามาเป็นเครื่องมือและเป็นชนวนในการสร้างความบาดหมางผ่านกลไกของสิ่งที่เรียกว่าศาสนา
หนังสือ : ภารตะ-สยาม? ผี พราหมณ์ พุทธ?
โดย : คมกฤช อุ่ยเต็กเค่ง
จำนวน : 267 หน้า
ราคา : 220 บาท
คงคล้ายกับคำที่อาจารย์ท่านหนึ่งของเราเคยบอกเอาไว้ว่า "ศาสนาทุกศาสนา คือ หน่วยหนึ่งในทางสังคม ที่ต้องแสวงหา ต่อสู้ ขับเขี้ยวกัน เพื่อให้ได้มาซึ่งฐานของ (ลูกค้า) ผู้สนับสนุนในศาสนานั้น ๆ เพื่อให้ศาสนานั้นอยู่ได้ และสามารถสถาปนาชุดความเชื่อลงในสังคมหนึ่ง ๆ ได้อย่างมั่นคงสถาพร ซึ่งหากมีสิ่งหนึ่งสิ่งใดมาบันทอนหรือสั่นคลอนความเชื่อ สิ่งนั้นจำเป็นต้องถูกทำลายเพราะเป็นภัยต่อตัวศาสนาหนึ่ง ๆ นั้น"
และการขับเขี้ยวกันของศาสนาไม่ได้มีเพียวแค่ในรูปของการแย่งชิงฐานลูกค้า ผ่านการใช้กำลังระหว่างกันแต่เพียงเท่านั้น กลไกหนึ่งที่กลายมาเป็นเครื่องมือสำคัญของการคงสถาปนาชุดความเชื่อของศาสนา คือ เรื่องของการ "กลืนกลายให้เป็นหนึ่งเดียว" กับทั้งศาสนาที่มีอยู่เดิมในพื้นที่ ซึ่งหลายพื้นที่แต่เดิมมี "ศาสนาผี" เป็นศาสนาประจำถิ่น และหลายครั้งกลไกของศาสนาก็มีการกลืนกันผ่านเรื่องเล่าและเทวะตำนานของอีกศาสนาหนึ่งก็มี อย่างกรณีของ "พระพุทธเจ้า" ที่ถูกทำใช้เชื่อจากชุดความเชื่อกระแสหนึ่งว่าพระพุทธเจ้าเป็นปางหนึ่งของ "นารายณ์อวตาล" เพื่อกลืนให้พุทธศาสนากลายเป็นศาสนาหนึ่งของกลไกทางศาสนาแบบพราหมณ์ฮินดู หรือแม้กระทั่งในชุดความเชื่อของศาสนาอิสลามเอง นักบุญหลาย ๆ คนของคริสศาสนาก็เป็นหนึ่งเดียวกับนักบุญของศาสนาอิสลาม
นอกจากการกลืนกลายข้ามศาสนาหลัก ๆ แล้ว หนังสือ "ภารตะ-สยาม? ผี พราหมณ์ พุทธ?" พยายามจะชี้ชวนให้เราห็นภาพของวัฒนธรรมทางศาสนาบางอย่างที่ "ภารตะ-สยาม? ผี พราหมณ์ พุทธ?" มีหรือใช้ร่วมกัน ทั้งเรื่องของการปรับตัวของแต่ละศาสนาโดยการเอสศาสนาผีที่มีอยู่แต่เดิมเข้ามาปนเพื่อให้ง่ายต่อการจูงใจชาวบ้านที่นับถือศาสนาผีอยู่แต่ครั้งเก่าก่อน รวมถึงการหยิลยืมเอาวัฒนธรรมประเพณีทางศาสนาแต่ละศาสนามาปรับใช้ให้กลายเป็นวัฒนธรรมร่วมของทุกศาสนาในพื้นที่หนึ่ง ๆ ทั้ง พรามหณ์ พุทธและผี ต่างก็ถูกขยัมรวมกันกระทั่งกลายมาเป็นวัฒนธรรมร่วมราก ที่ส่งผลมากระทั่งยุคปัจจุบัน
"ภารตะ-สยาม? ผี พราหมณ์ พุทธ?" ช่วยฉายภาพให้เราเห็นว่ารากฐานของวัฒนธรรมศาสนาในพื้นที่ของอุษาอาคเนย์ เป็นวัฒนธรรมที่มาจากสิ่งที่เรียกว่าวัฒนธรรมร่วม มีการรวมเอาหลายวัฒนธรรมเข้ามาไว้ด้วยกันและเลือกที่จะปรับใช้ให้เกิดความเหมาะสมกับสังคมหนึ่ง ๆ หลายครั้งในหนังสือฉ่ายภาพให้เห็นว่าบางครั้งศาสนาผีก็เป็นฐานให้พุทธกับพรามหณ์ หรือหล่ยครั้งพราหมณ์ พุทธก็เป็นฐานให้กับศาสนาผีได้เช่นกัน ดังนั้นแล้ว ภารตะ-สยาม? ผี พราหมณ์ พุทธ? จึงมีความเป็นศาสนาที่ยากจะแยกออกจากกันอย่างขาดตัวและชัดเจน
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in