หนังสือเล่มนี้มีอ่านไป วางไป และเราว่า หนังสือเล่มนี้เหมาะกับทุกคนที่อยากอ่านเพลินๆและสนุกแบบใสๆ แอบตื่นเต้นกับที่ทั้งคู่สลับร่างกัน และยังลุ้นในเส้นทางรักของพระ-นางอีกด้วย ถือว่า สนุกครบรส เหมาะกับทำละคร

     “ความจริงของอินทิรา

และนิรชาสาวน้อยสดใส

ทั้งสองได้สลับร่างกันไว้

และได้พบรักแท้ในครั้งนี้

เมื่ออินทิราเจอกับตะวัน

พร้อมกันนั้นนิรชาเจอเอกภพดี

และทั้งสองฝ่ายรักกันนี้

เพราะรักแท้ดีอยู่ตรงนี้”

     หลังจากที่อินทิรา คนในอดีตได้มาอยู่ร่างของนิรชาในภพชาติปัจจุบัน และเธอได้เจอกับสพล แฟนเก่าของนิรชา สพลหลอกเธอทุกอย่าง เพื่อจะขโมยสมบัติของอินทิรา แต่อินทิราได้รับความช่วยเหลือจากเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อของนิรชา คือ ตะวัน

     เมื่อทั้งอินทิราและตะวันได้ช่วยเหลือกันและกัน ทั้งคู่ค่อยๆเรียนรู้ที่จะรักกัน จนทั้งอินทิราและตะวันวางแผนจับสพลเข้าคุกสำเร็จ และอินทิราได้กลับไปยังร่างเดิมของเธอ เพื่อทำลายพินัยกรรมตัวปัญหาที่จะมีคนมาพรากเรือนปุรานไปจากเธอได้ 

     และอินทิราได้พบว่า เอกภพ แฟนเก่าเธอหลงรักนิรชา ดังนั้น เธอจึงบอกให้เอกภพรักกับนิรชา โดยไม่ต้องรู้สึกผิดกับเธอ เพราะเธอจะกลับไปรักคนที่เธออยากรัก อย่างเช่นตะวัน เช่นกัน

     “อินทิราเป็นแพทย์ในอดีต

สุดจะคิดว่าเธอถึงมายังร่างนี้

และเธอเริ่มตั้งใจและเรียนรู้ดี

จนพบว่ามีคนดีอยู่เคียงข้าง

ส่วนนิรชาเมื่อได้ย้ายไปยังที่

ซึ่งร่างนี้ของอินทิราบ้าง

เธอได้พบเอกภพที่เคียงข้าง

จนเธอถึงบางอ้อว่ารักไม่แคล้วกัน

และเมื่ออินทิราได้กลับมา

เธอพบว่าเธอรักคนอื่นแล้วนั้น

เธอจึงบอกกับเอกภพถึงวัน

ที่ทั้งสองนั้นควรจะเข้าใจและรักกัน”

     เรื่องนี้ดีทุกอย่าง แต่ผิดตรงภาษาอังกฤษ ตรงที่คำถามว่า “Would You Mind?” ที่แปลว่า คุณรังเกียจไหม ซึ่งคำตอบที่ถูกต้องคือ “Not at all. Or I don’t mind. Or No problem.” โดยสิ่งเหล่านี้จะเเปลว่า ไม่รัเกียจ แต่ถ้าตอบตามหนังสือว่า “I would ...” จะแปลความหมายตรงข้ามว่า ฉันรังเกียจ ซึ่งเราคิดว่า เรื่องนี้ไม่ควรผิดจริงๆค่ะ เพราะว่า จะทำให้คนอ่านเข้าใจว่า ใช้ได้ แล้วถ้าใช้ผิดไป ก็คือ ฝรั่งงงแน่ว่า เฮ้ย อย่างมากควรตอบตามมารยาทว่า “ไม่รังเกียจนะ” เป็นต้น

LOOK A BREATHE