“เเม้สิ่งใหม่ถึงมีนับว่าแสน

ก็ไม่แม้นแทนสิ่งเก่าได้เสมอ

เพราะสิ่งเก่าคืออดีตรู้ว่าคือ

และเมื่อรื้อออกมาพบว่าดี

แต่หากแม้นสิ่งใหม่นั้นเสนอ

ยอมช่วยถือนำสิ่งเก่ามาคืนฉะนี้

คราวนี้เด็กจะทำอย่างไรดี

เมื่อเด็กมีความทรงจำร่วมใหม่อื่น

เพราะเด็กร่วมผจญภัยกันนับแสน

ผ่านดินแดนอันตรายนั้นนับหมื่น

แล้วต้องร่วมใช้ไหมพริบไม่มีคืน

อดีตอื่นนับแสนต้องลืมไปแน่

อยู่กับปัจจุบันแล้วพบว่าดีนัก

สุดประจักษ์ของใหม่ดีแน่แท้

ส่วนของเก่าอยู่ในทรงจำแค่

เป็นดักแด้ตะกอนใจไม่รู้ลืมนั้น

เมื่อเดินทางมาถึงทางจะกลับ

พบว่าจับเจ้าหมูไปด้วยกัน

และก็ลาเจ้าตุ๊กตาเก่านั้น

ด้วยว่าวันหนึ่งคงพบกัน

ถึงแม้หากไม่มีในวันนั้น

ไม่วันที่จะเจอกันอีกนั้น

แต่ขอบอกว่าใจยังจดจำกัน

ไม่ลืมวันลืมคืนที่เคยรักกัน”

     หนังสือเล่มนี้อ่านหลายรอบก็ยังคงความสนุกไว้ค่ะ เพราะหนังสือเล่มนี้เป็นหนังสืออ่านเพลินๆและแอบลุ้นว่า ขอให้เด็กน้อยออกไปพร้อมกับเจ้าตุ๊กตาตัวใหม่เถิด 

     เเจ็กได้หมูคริสต์มาสมาแทนที่หมู่เก่าอย่างคูมหมู แต่แจ็กกลับไม่ชอบใจ และวันคริสต์มาสอีฟก็มาถึง วันที่ของไม่มีชีวิตคุยกันได้ ดังนั้นเจ้าหมูคริสต์มาสขออาสาพาเเจ็กไปนำคูมหมูกลับมา โดยที่ทั้งคู่ต้องผจญภัยในเกาะมากมาย และเจอเหล่าร้ายทั้งหลาย แต่เพราะพลังมิตรภาพทำให้ผ่านไปได้ด้วยดี และแจ็กเข้าใจแล้วว่า สิ่งที่มีค่าที่สุดคือหมูคริสต์มาสที่อยู่ในปัจจุบันของเขา เพราะมันถึงยอมตาย เพื่อแลกตัวเก่ากลับมา แต่แจ็กไม่ยอมให้มันตาย ดังนั้นแจ็กขอลาตัวเก่า เพื่อพาตัวใหม่กลับบ้าน

      “เราไม่สามารถทิ้งของเก่าได้อย่างลงคอ แต่หากเมื่อเราจำเป็นต้องทิ้ง ก็ขอให้เหลือเพียงความทรงจำที่ดีมีต่อกัน”นั้นล่ะ คือ สิ่งสำคัญของการมีคุณค่าที่อยู่กับปัจจุบัน และเรียนรู้อดีตอันทรงคุณค่านั้น

LOOK A BREATHE