“หนังสือภาคจบของเรื่องนี้”

      หนังสือภาคจบเล่มนี้เป็นหนังสือที่สนุกที่สุดในบรรดาสามเล่ม เพราะว่า เนื้อหาอัดแน่นไปด้วยปัญหาสังคมระดับชาติ ที่แก้ไขไม่ได้จนถึงบัดนี้ ไม่ว่า จะเป็นปัญหายาเสพติดและโสเภณี จนเดี๋ยวนี้ คนยิ่งติดกัญชามากขึ้นอีก ก็เลยทำให้หนังสือเล่มนี้ไม่เก่าเลย และเรื่องนี้ทำให้เราหันมามองในอีกมุมหนึ่งของโสเภณีว่า “ถ้าหากทำให้ถูกกฎหมายจะดีกว่าไหม” อีกด้วย

เรื่องเล่าคร่าวๆ

      “รักคืออะไรหรือ

ชีวิตคือรักแท้

รักทั้งสองกันแน่ๆ

และรอแค่ให้รักลงเอย”

     มีคณาเจอกับหิรัณย์โดยบังเอิญ และเธอได้เข้าไปช่วยงานตำรวจทั้งจับกุมคดียาเสพติด และโสเภณีข้ามชาติอีก โดยตอนเจอกันครั้งแรก ทำให้มีคณารู้สึกอับอาย เพราะมีคณาเข้าใจหิรัณย์ผิดไป

    แต่เมื่อเจอครั้งต่อไป ก็กลับกลายเป็นความรัก และหิรัณย์หลงรักมีคณา แต่มีคณาไม่กล้าเปิดใจ เพราะเกลียดผู้ชายทุกคน เนื่องจากตัวเธอเคยถูกพ่อเลี้ยงยัดความคิดผิดๆไว้เกี่ยวกับผู้หญิงต้องเป็นโสเภณี (หมู่บ้านแต่ละที่เป็นโสเภณีเกือบทั้งหมู่บ้าน เช่น หมู่บ้านเยอรมัน ก็คือ ขายตัวที่เยอรมัน เป็นต้น) 

      และเธอต้องมารับเลี้ยงหลานชายที่ทัศนคติไม่ดีอีก แต่สุดท้าย เมื่อเธอได้เข้าไปช่วยหิรัณย์ในการจับคนร้ายจนสำเร็จ และเธอตั้งใจที่จะรับหิรัณย์เข้ามาในชีวิต เพราะทั้งคู่ใจตรงกัน

     เล่มนี้ไม่เหมาะกับเด็กอายุต่ำกว่า 18 ปี เพราะว่า เนื้อหาสื่อถึงความรุนแรงเกี่ยวกับครอบครัวและสังคม เพราะการทำร้ายร่างกายกัน และการบังคับให้เป็นโสเภณี เป็นต้น

     แถมเราไม่ชอบเรื่องนี้ ตรงทัศนคติของสันติ หลานชายของมีคณาที่มีต่อผู้หญิง และเราชอบตรงที่คุณกิ่งฉัตร ตัดสินใจเขียนให้สันติเจอเวรกรรมที่ตัวเขาเองควรจะโดน ได้อย่างน่าสน และใช้เป็นกรณีศึกษาได้ว่า “หลายครั้ง ทัศนคติไม่ดี จะนำพาให้เจอเรื่องไม่ดี ตามทัศนคติแย่ๆนี้”

LOOK A BREATHE