นี่ก็เข้าสู่กลางเดือนกุมภาแล้ว (แต่ยังไม่มีคนมากุมมือนะคะ//ผ่าง) อีกไม่กี่วันฤดูกาลก็จะหมุนผ่าน อากาศหนาวๆก็จะอำลาจากเราไปแล้ว เลยนึกถึงเทศกาลหนึ่งที่จะจัดขึ้นในเดือนกุมภา หรือมีนาคมตามจันทรคติของทุกๆปี เชื่อว่าเป็นการต้อนรับหน้าร้อนที่กำลังจะมาถึงหรือบ่งบอกว่าสิ้นสุดหน้าหนาวอย่างเป็นทางการแล้วน้า หากอิงตามอารมณ์ของเรา เราของเรียกเทศกาลนี้ว่า สาดสีนี้เพื่อลืมเธอ(สิ่งที่ไม่ดีต่างๆ)และขอเริ่มต้นใหม่ไปพร้อมๆกับความสดชื่นของหน้าร้อนที่จะมาถึงแล้วกัน

 อ่ะเข้าเรื่องเลยแล้วกันเนอะ เทศกาลที่ว่านั่นก็คือ โฮลี  (होली) ค่ะ 

โฮลี เราว่าหลายๆคนคงคุ้นเคย เคยเห็นผ่านๆ หรือบ้างอาจจะเคยเข้าร่วมสนุกกับเทศกาลนี้กันมาบ้างแล้ว เราก็เป็นหนึ่งในนั้นค่ะ เย้!!! สามารถพูดได้เต็มปากเลยว่า โฮลี เป็นเทศกาลของประเทศอินเดียที่เราชอบมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก (มากจริงๆแหละ) ก่อนอื่นเราขอเกริ่นถึงวันโฮลีที่เราพอจะรู้นิดนึงนะคะ โฮลี เนี่ยเป็นเทศกาลสาดสีค่ะ ใช่ อารมณ์เหมือนสงกรานต์บ้านเราอ่ะ แต่อันนี้เปลี่ยนจากน้ำมาเป็นสีแทน แต่ให้ตายเถอะ บางทีก็เป็นทั้งน้ำที่ผสมสีเลยด้วยซ้ำ ฮื่อ

แต่! คืนก่อนที่จะสาดสีกันเนี่ย จะมีการเผาหุ่นค่ะ เป็นหุ่นของนางโฮลีกะ คือชีเป็นนางยักษ์หรือปีศาจตามความเชื่อค่ะ ว่ากันง่ายๆเลยคือ มีราชาอสูรตนนึงค่ะ ฮีมีลูกแล้วลูกฮีเนี่ยนับถือพระวิษณุ ซึ่งนับถือไม่ตรงกับฮี ฮีก็มะโหหหหหห พยายามหาทางกำจัดลูกตัวเอง ทำยังไง๊ยังไงลูกก็ไม่ตายเด้อ เลยแบบอารมณ์เสียสุดๆแล้วนะ เลยเบิกตัวน้องสาวของตนค่ะ ก็คือ ชีโฮลีกเนี่ย บอกว่า น้อง พี่ขอช่วยทีนะ น้องช่วยอุ้มลูกพี่ทีแล้วพี่จะเผาน้องและลูกพี่ไปพร้อมกัน (เห้ย ได้อ่อ) 

  

เพราะฮีมั่นใจในตนและน้องมากค่ะ ว่าเนี่ยเราทั้งคู่ได้รับพรมานี่นาว่าเผาไฟหรือยังไงเนี่ยก็ไม่ตาย น่าานะน้อง แค่นั่งร้อนๆแปปเดียวเอง ช่วยพี่กำจัดไอ้เจ้าลูกตัวดีนี่หน่อยน่า ชีโฮลีกะก็ด้วยความร้ากกพี่ก็เลยตกลงค่ะ ไปอุ้มหลานมานั่งบนตักของตน พี่ก็เอาเลยจ้า จุดไฟเผา พลางกระหยิ่มยิ้มย่องด้วยความมั่นใจว่า แน่นอน ไม่มีเหลือ ไอเจ้าลูกตัวดี 

ระหว่างที่เผาก็ได้ยินเสียงแบบโหยหวน แต่ก็ยังจ้า ยังมั่นใจว่าเป็นเสียงลูก แต่หารู้ไม่ ด้วยความรักและบูชา เคารพพระวิษณุของลูก พระองค์เลยประทานพรแก่ผู้เลื่อมไสในพระองค์อยู่แล้ว

 ผลสุดท้ายไฟมอดลง ลูกยังคงอยู่แต่นางโฮลีกะนั้น อำลาโลกไปแล้ว เหลือแต่ขี้เถ้าเอาไว้ดูต่างหน้าค่ะ และนี่คือที่มาของชื่อเทศกาลโฮลีค่ะ และการจุดไฟเนี่ยจะเริ่มหลังตะวันตกลับฟ้า เพื่อเป็นการเฉลิมฉลองที่ฝ่ายธรรมะ(ก็คือพระเอกอ่ะจ้า) มีชัยเหนือฝ่ายอธรรม ชาวฮินดูจะต่อไฟจากกองไฟนี้ไปจุดในบ้านเพื่อความเป็นสิริมงคล ตามความเชื่อค่่ะ

จริงๆแล้วมีหลายความเชื่อมากเลยนะคะ แต่เราที่เราพอจะรู้ก็คือเรื่องนี้ค่ะ แห่ะ ไว้ปีนี้หากได้ไปร่วมจะไปหาความเชื่ออื่นมาเล่าให้ฟังอีกนะ

อ่ะมีสาระแล้ว มาต่อกันในช่วงงงงงงงง (ไร้)สาระค่ะ ปีที่แล้วเราเองได้มีโอกาสนั่นคือวันหยุดจากมหาลัยและพี่ที่ชวนกันไปร่วมงานนนี้ที่เมือง มถุรา ที่อยู่ในรัฐ อุตตร ประเทศค่ะ ความพิเศษของ มถุราก็คือ เป็นเมืองที่ได้ชื่อว่าเป็นจุดเริ่มต้นของเทศกาลนี้ค่ะ (กรี้ดดดดดดดดดดดดด//เว่อร์ไว้ก่อนเดี๋ยวบัตรห้าร้อยไม่เห็นค่ะ) และยังเป็นบ้านเกิดของพระกฤษณะ ผู้สำราญและน่าเกรงขามของชาวฮินดูด้วยนะคะ นี่! เริ่มดูสำคัญอ้ะยัง แต่ถามว่าตอนนั้นที่ไปรู้มั้ย รู้ค่ะ รู้ตอนที่อยู่ที่นั้นแล้ว แล้วยังไง โนสนใจค่ะ สนใจแต่จะเล่นสาดสีอย่างเดียว ฮือออ จำได้ว่าไปถึงวันแรก เรากับพี่คุยกันว่า เห้ยยังไม่เล่นหรอก เราเซอร์เวย์ทางกันก่อนดีกว่า เขาเริ่มเล่นกันพรุ่งนี้ แต่หารู้ไม่ ที่มถุราเขาเริ่มเล่นก่อนชาวบ้าน แน่นอนค่ะ เละ!!! ตัวแล้วเสื้อผ้าถูกย้อมไปด้วยแป้งสีชมพู (ให้มันเป็นสีชมพู๊!!!) แบบไม่ได้ขอ แต่ถามว่าสนุกมั้ย ตอบได้เลยว่า มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก มากจริงๆค่ะ 

วันแรกที่ โฮลีเกท จะมีการแห่ขบวนค่ะ อารมณ์เหมือนว่า หมู่บ้านไหนอยากจัดยังไงก็มาเลยเต็มที่ บ้างก็มาเป็นรถเทค บ้างก็มาพร้อมเกวียน ใช่ค่ะ เกวียนจริงๆแบบวัวสองตัว พร้อมรถลากข้างหลัง เท่มากกกกกก และแน่นอนสิ่งที่ต้องมีคือผงสีค่ะ ในวันแรกสีที่เห็นได้ชัดที่สุดคือสีชมพู เราชอบนะ หลังจากเล่นเสร็จเหมือนเมืองทั้งเมืองถูกย้อมด้วยสีชมพูเลย แต่พอมาวันที่สองเรียกว่าวันจริงแล้วกันเนอะ เมื่อวานคือซ้อมใหญ่ 

ไอเราก็ย่ามใจจากวันซ้อมใหญ่ไงว่าเออ คงเล่นแค่สาดๆผงแป้งแหละ แต่พอก้าวออกจากโรงแรมเท่านั้นแหละ มาเลยจ้าาาาา น้ำผสมสี ฮือออ ที่โกรธที่สุดคือ สีเขียวอ่ะ ปกติชอบสีเขียวนะ แต่หลังจากโฮลีก็จำไว้ขึ้นใจว่า พักสีเขียวก๊อนนนนนน โดนทีเหมือนคนช้ำเลือดช้ำหนองเลยแม่!!!!! 

วันจริงเราไปเล่นที่วัดค่ะ เรียกว่าวัดนี้เป็นจุดแลนด์มาร์คเลยนะ (ฮือจำชื่อวัดไม่ได้ ขอสูมาเต้อะ) ไม่ต้องกลัวว่าจะไปทำวัดเปื้อนหรืออะไรนะคะ เพราะเค้าเตรียมตัวกันมาดีมากสำหรับความเปื้อนค่ะ ลุยค่ะเต็มที่ ของเรานี่กว่าจะไปถึงวัดก็คือ ไม่มีพื้นที่ไหนบนตัวที่ไม่มีสีเลยค่ะ ย้ำ ไม่มีจริงๆ (เค้าว่ากันว่า ใครยิ่งสีเยอะยิ่งหมายความว่าสวยหรือได้ความรักเยอะนะคะ//ไม่ได้ชมตัวเองเล่ยยย) แต่อย่างไรก็ตามต้องระวังตนเองนะคะ หากจะใส่เสื้อขาวเพื่อจะเก็บไว้เป็นที่ระลึกก็อย่างเลือกตัวที่มันบางมากเนอะ เซฟตัวเองไว้ก่อนสำคัญค่ะ สำหรับดิฉันนั้น เสื้อผ้าทุกชุดที่เอาไปคือ กู้ดบายไปแล้วค่ะ เก็บไม่ลงคนมีแผลมากๆ เสื้อผ้าไม่ได้เก็บแต่ความทรงจำเก็บนะคะ นี่

ก่อนจะลากันไป ขอพูดถึงความในใจถึงเทศกาลโฮลีหน่อยว่า สำหรับเรา เทศกาลนี้ไม่ได้มีแค่เพื่อความสนุก แต่เทศกาลนี้ยังทำให้ทุกคนกลายเป็นเพื่อนร่วมโลกที่สามารถยิ้มให้กันได้ โดยไม่มีวรรณะ ไม่มีสีผิวที่ต่าง เราต่างเลอะ เปรอะไปด้วยสีแห่งความยินดี ยินดีต้อนรับกับสิ่งใหม่ๆและได้สลัดความเปรอะ ความหม่นไปพร้อมกับเม็ดสี่ที่ถูกชะล้างในตอนท้ายของวัน

 Happy Holi และ राधे राधे (ราเธ่ ราเธ่) ค่ะ

ในปีนี้ไม่รู้ว่าจะได้มีโอกาสไปเล่นสาดสีที่ไหนถ้าได้ไปไว้จะมาเล่าให้ฟังใหม่นะคะ

ส่วนใครที่มีแพลนว่าจะมาเล่นที่อินเดีย ขอให้สนุกมากๆแต่ในขณะเดียวกันก็ต้องระวังตัวเองด้วยเหมือนกันนะคะ อย่างไรก็แล้วแต่ เราอาจจะได้พูดแฮ้ปปี้โฮลี่ให้กันในที่ใดที่หนึ่งก็ได้เนอะ

วันนี้ไปแล้วค่ะ नमस्ते , मिलेंगे 

भदनरिन 

11/०२/२०१९ 

वर्धा,भारत