moonchild
RM
พวกเราล้วนถือกำเนิดภายใต้แสงจันทรา
มันไม่ใช่เรื่องแปลกประหลาดใด ๆ เลย
ไม่สามารถที่จะหายใจภายใต้แสงตะวันได้
ต้องหลบซ่อนหัวใจของตน
พวกเราล้วนเกิดมาเพื่อพบพานกับความเศร้าโศก
เมื่อรู้แบบนั้นแล้ว เราก็ควรที่จะเริ่มรู้สึกยินดี
เอาเถอะน่า พวกคุณทั้งหลายล้วนเป็นเด็กแห่งดวงจันทร์
นั่นคือสิ่งที่ควรจะเป็น
ความเจ็บปวดและโศกเศร้าทั้งหลาย
รู้ไว้เสียเถอะว่ามันก็เป็นเพียงแค่โชคชะตาที่เราล้วนต้องเจอเท่านั้น
คุณก็รู้ว่าชีวิตฉันมันก็เป็นแบบนี้เช่นเดียวกัน
เราต้องเต้นรำท่ามกลางสายฝน
เหมือนอย่างที่ต้องเต้นรำท่ามกลางความเจ็บปวด
ถึงแม้ว่าในตอนนี้เราชนเข้าอย่างจัง
เราก็จะเต้นรำบนเครื่องบินลำนี้ต่อไป
พวกเราต้องการช่วงเวลาที่ตะวันลับฟ้ามากกว่าใครอื่น
เพียงแค่คุณเท่านั้นที่ปลอบประโลมฉันได้
ความโหดร้ายเหล่านั้น ฉันน่ะ คุ้นชินกับมันเสียแล้วละ
คุณอย่าได้บอกกับตัวเองเช่นนั้นเลย
เด็กแห่งดวงจันทร์ คุณเองก็สามารถส่องแสงสว่างได้เช่นกัน
ในยามที่คุณโผล่พ้นขอบฟ้าขึ้นมา นั่นคือห้วงเวลาของคุณ
คุณควรที่จะลองดูหน่อยนะ
เด็กแห่งดวงจันทร์ คุณอย่าได้ร้องไห้เลย
ในยามที่จันทราโผล่พ้นขอบฟ้าขึ้นมา นั่นคือห้วงเวลาของคุณ
คุณจะไม่ลองดูจริง ๆ หรือ
เด็กแห่งดวงจันทราเอ๋ย คุณเองก็สามาถส่องแสงสว่างได้เช่นกัน
ในยามที่จันทราฉายแสงเหนือขอบฟ้า นั่นคือห้วงเวลาของคุณ
แม้ว่าคุณจะจากไป แต่ฉันนั้นไม่สามารถแม้แต่ที่จะก้าวออกไปเลยสักครั้ง
คุณพร่ำพูดว่าคุณอยากจะลาจากโลกใบนี้ไป แต่จากนั้น คุณก็ใช้ชีวิตอย่างกระตือรือร้นด้วยความอยากแบบเดียวกัน
คุณพร่ำพูดว่าคุณอยากจะปล่อยมันไปเหลือเกิน ในขณะที่ คุณก็ผูกเงื่อนเชือกให้แน่นขึ้นด้วยความอยากแบบเดียวกัน
"อย่าไปคิดอะไรให้มากเลย" คุณรู้ไหมว่า ความคิดนั้นก็ถูกเรียกว่าความคิดเช่นเดียวกัน
ที่จริง คุณรู้อยู่แล้วละว่า พวกเราล้วนต่างถูกกำหนดมาแล้วว่าต้องเป็นเฉกเช่นนี้
คุณรู้อยู่แล้วละว่า มันก็เป็นเพียงแค่การแสดงใบหน้ายิ้มแย้มภายใต้ความเจ็บปวดที่ไร้จุดสิ้นสุด
ในเวลาที่คุณพูดถึง 'อิสรภาพ'
คุณรู้อยู่แล้วละว่า สิ่งที่เรียกว่าอิสรภาพนั้นไม่เคยมีอยู่จริง
คุณรู้หรือเปล่าล่ะ
หวนกลับมาอีกครั้งกับหิมะขาวที่กำลังโปรยปราย แหงนมองขึ้นไปจับจ้องภาพบนฟากฟ้ายามค่ำคืน
ฉันจะแสดงให้คุณเห็นว่า หน้าต่างของคุณอยู่ตรงไหน ห้วงเวลาของคุณคือเมื่อไร
คุณรู้หรือเปล่าว่า แม้แต่ไฟที่ส่องสว่างตามทาง มันเองก็มีหนามของมันเช่นเดียวกัน
คุณลองจับจ้องแสงสว่างนั้นให้ดี ๆ และกระพริบตาไปมา
สิ่งนั้นถูกเรียกว่า 'วิวในยามค่ำคืน' แปลกใช่ไหมล่ะ
มันช่างน่าฉงนเหลือเกิน
ภาพแสนน่าประทับใจ ที่แท้จริงแล้วเป็นขวากหนามที่ถูกสร้างขึ้นจากหนามของบุคคลอื่นมารวมตัวกัน
และในทางเดียวกัน ใครบางคนก็จะได้รับการปลอบประโลม หากเพียงได้มองเห็นขวากหนามของคุณ
พวกเราล้วนเป็นทิวทัศน์ในยามค่ำคืนและดวงจันทร์ ของกันและกัน
พวกเราล้วนเป็นทิวทัศน์ในยามค่ำคืนและดวงจันทร์ ของกันและกัน
พวกเราต่างเป็นทัศนียภาพแห่งค่ำคืนและดวงจันทรา แก่กันและกัน
คุณจะไม่ลองดูจริง ๆ หรือ
เด็กแห่งดวงจันทร์ คุณอย่าได้หลั่งน้ำตาออกมาเลย
ในยามที่จันทราโผล่พ้นขอบฟ้าขึ้นมา นั่นคือห้วงเวลาของคุณ
คุณควรที่จะลองดูสักหน่อยนะ
เด็กแห่งดวงจันทราเอ๋ย คุณได้ขึ้นไปอยู่เหนือเส้นขอบฟ้าแล้ว
และในยามที่จันทราฉายแสงเหนือขอบฟ้า นั่นคือห้วงเวลาของคุณ
___
ถ้าหากมีตรงไหนที่ผิดพลาดหรืออยากจะแนะนำ เราก็ขออนุญาตรบกวนด้วยนะคะ
เพลงนี้ทำเอาเรานั่งจมอยู่นานเลยละค่ะ ได้รับการปลอบประโลมอย่างเต็มที่เลย
เป็นเนื้อเพลงที่เพียงแค่อ่านกำลังใจที่ได้รับมาก็ท่วมท้นแล้ว
คุณนัมจุนเป็นคนที่สุดยอดอะไรขนาดนี้กันนะคะเนี่ย
ขอบคุณนับพันครั้งแล้วละค่ะ
แต่ก็อย่างที่เพลงนี้ได้พูดกับเรา
ถ้าตอนไหนที่ได้พบพานกับความโศกเศร้า เราก็จะจำไว้ว่า
มันเป็นสิ่งที่เราไม่มีทางหลีกหนีพ้น แต่มันก็ไม่ได้เป็นสิ่งที่คงอยู่ตลอดไปเช่นเดียวกัน
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in