เรื่องนี้คุณตาเล่าให้ฟังอีกที คุณตาเล่าว่าเมื่อ 20 ปีที่แล้วคุณตาอาศัยอยู่หนึ่งติดกับชายแดนประเทศเพื่อนบ้าน มีช่วงหนึ่งอยู่ๆผู้ชายในหมู่บ้านก็ล้มตายต่อเนื่องกัน ตายแบบไม่มีโรคอะไร บางคนคือหลับไปเฉยๆแล้วก็ไม่ตื่นมาอีกเลย อาการแบบนี้แถวบ้านจะเรียกว่านอนใหลตาย คนเฒ่าคนแห่เชื่อว่าเป็นฝีมือของผีแม่ม่าย เพราะผีชนิดนี้จะชอบมาเอาผู้ชายไปเป็นผัวโดยมักจะทำให้ใหลตาย ชาวบ้านจึงเอาเสื้อสีแดงแล้วก็ตัดไม้มาทำรูปปลัดขิกแล้วแขวนไว้หน้าบ้านกันเพื่อแก้เคล็ด มีคืนหนึ่งคุณตาปวดท้องกลางดึกจึงลงมาเข้าห้องน้ำ สมัยก่อนห้องน้ำจะสร้างห่างจากตัวบ้านประมาณ 20 เมตร แกก็ไปห้องน้ำคนเดียวเพราะไม่ค่อยเชื่อเรื่องแบบนี้ อีกทั้งแกไม่กลัวด้วย ขณะที่คุณตาอยู่ในห้องน้ำแกก็ได้ยินเสียงเมียแก (ยาย)เรียก “อ้ายๆ ออกมาหาข่อยแหน่ ข่อยถ่าอยู่หน้าบ้าน” แกได้ยินดังนั้นแกก็เงียบ สักพักก็มีเสียงพูดแบบเดิมอีก แกจำได้แม่เลยว่าเสียงนั้นเป็นเสียงเมียแกแต่ยายอยู่กรุงเทพฯนี่ แกรู้ตัวละว่าโดนผีแม่ม่ายมากวนละ แกเลยตะโกนด่า “ถ้ามึงบ่หนี กูสิเอาขี่ต้วยปากมึง ไปไกลๆตีนกู” พอแกด่าไปเสียงก็เงียบเลย ตั้งแต่นั้นมาแกก็เชื่อละว่าสิ่งแบบนี้มันมีจริง แต่ตอนนั้นก็มีผู้ชายตายเรื่อยๆ ชาวบ้านจึงเชิญหมอธรรมมาทำพิธีขับไล่ เรื่องนี้ก็เลยค่อยๆซาไป