มีการเปลี่ยนแปลงในด้านการงานหลายอย่าง และในที่สุด เปลี่ยนงานแล้วค้าบบบบบบบ (ปรบมือ) สามไตรมาสแรกบอกเลยว่าหนักหนาสาหัส เริ่มจากไตรมาสแรกงาน TITF แบบมีคนใหญ่คนโตมาร่วมงาน ร้องไห้ไปประมาณสามหมื่นแปดฟันล้านรอบ ชนวนแรกของการอยากลาออก ไตรมาสสอง งาน CP งานต้อนรับ จัดงาน launch โปรเจ็กแจกห้าพันใด ๆ อีกหนึ่งชนวนแน่วแน่ของการเริ่มสมัครลิงก์อินและหางานต็อกแต็กๆ ไตรมาสสาม Taiwan Travel Fair ชนวนขนาดใหญ่ นั่นแหละค่ะ ออกแน่ หาจริงจัง สัมภาษณ์งานใหม่ จบงานปุ้ป ไปปั้ป 

ปีนี้กล้าบอกเลยว่าแต่ละโปรเจคที่จับทำให้ภูมิใจในตัวเองมาก ๆ ไม่ว่าจะเป็นการจัดงานการท่องเที่ยว TITF BKK and CNX, Taiwan Travel Fair, โปรเจคโฆษณาบีทีเอส Brand Ambassador บอยปกรณ์ โปรเจคกับ Traveloka อยากตะโกนบอกทุกคนว่า หนูเองค่าาา หนูทำ แต่หนูไม่ควรทำคนเดียวค่า5555555 ปัจจัยหลาย ๆ อย่างแหละ ที่มันทำให้สิ่งที่เคยสนุก พอมันมากเกินไป overload + toxic มันก็กลายเป็นเริ่มไม่ชอบ จนจะไปถึงเริ่มรู้สึกไม่ภูมิใจในตัวเองแล้ว เลยหยุดไว้แค่นี้ดีกว่า พอเริ่มฉลาดและมองโลกตามความเป็นจริงมากขึ้น มันก็ไม่รู้ว่าจะเหนื่อยขนาดนั้นไปเพื่ออะไร เหนื่อยกับการรับผิดชอบทุกอย่างอยู่คนเดียว เลยตัดสินใจแน่วแน่ ว่าแบบ เออออกแน่ ก็ออก แล้วโชคดีเจอโอกาสที่ดีมาก ๆ มาพอเหมาะพอเจาะพอดี ก็เลยตัดสินใจได้ไม่ยากเลย 

งานใหม่ ชอบนะ มันหลากหลาย แต่มันก็ไม่ได้ต้อง take responsible มากขนาดนั้น มันยังมีคนอื่นในทีมคอยช่วยซัพพอร์ตแทนกัน ตอนนี้ก็กำลังเรียนรู้และปรับตัวกับการทำงานกับคนเยอะ ๆ (โดยเฉพาะคนจีน) ปรับตัวไม่ได้ยากเท่าไหร่ ก็มีที่ปสดบ้าง แต่นี่ไม่ใช่เพชรคนเดิม นี่เพชรโหมดนักสู้ค่ะ ไม่ใช่เพชรสายทำงานเอาแพสชันแล้ว แข็งแกร่งขึ้นมากในเรื่องงาน ขอบคุณกททไต้หวัน ทำให้เพชรแบกรับความกดดันได้เก่งขึ้นมากจริง ๆ แต้มบุญเรื่องเพื่อนในที่ทำงานยังไม่หมด ทุกคนทั้งพี่คนไทย หัวหน้า และเมนเทอร์เองน่ารักกับเพชรทุกคนเลยยยย คนในทีมก็โอเค ก็เป็นผชเขาก้คงไม่รู้จะเข้าหายังไง แค่ให้ความร่วมมือก็โอเคแล้ว เมนเทอร์เป็นคนเก่ง ทำงานละเอียด และแบบ 追求完美 ซึ่งดีมันจะทำให้มาตรฐานของเพชรสูงขึ้นไปอีก หัวหน้าคงอยู่ใน role observance แต่จากที่สังเกตเขาเปิดโอกาสให้เพชรเยอะมากๆ ก็อยู่ที่ว่าไอเพชรพร้อมจะคว้าโอกาสนั้นไว้ได้มากแค่ไหนเนอะ  long way to go สัมผัสแล้วงานบใหญ่ ก็ไม่เท่าไหร่นี่ฮะ (ยักไหล่) 55555555555555555

เหมือนเดิม555555555555 ชั้นพิมว่าเหมือนเดิมเกือบทุกปีเลย รักกันเหมือนเดิม มีทะเลาะกันบ้าง ในเรื่องที่อาจจะแบบ เผลอคิดแทนกันเร็วไป หรือแบบเพชรคิดมากไป เข้าใจผิดกันไรงี้ ง้องแง้งๆตามประสา ได้ใช้เวลาที่ดีด้วยกันทุกสัปดาห์ หากิจกรรมทำ หาของอร่อย ๆ กิน พอใจในความสัมพันธ์นี้มาก ๆ อาจจะมีเรื่องอนาคตที่อาจจะเป็น challenge ต่อ ๆ ไปของเรา แต่ก็ให้เวลาให้อะไรใด ๆ เป็นคำตอบ

ชั้นยังคงเป็นเพ้ดที่แสนเท่และเป็นเพ้ดที่คลั่งรัก เก่งมากพวกเรา เคารพกัน รักกัน โตไปด้วยกัน ให้เพชรได้เขียนคำว่า "เหมือนเดิม" ในไดอารี่ประจำปีไปทุกปีเลยนะะะะ

ความสัมพันธ์: 

ปลดล็อกหลาย ๆ อย่างในเรื่องความสัมพันธ์กับคนรอบตัว ปีที่ผ่าน ๆ มาชั้นรู้สึกว่าชั้นรักษาใครไว้ไม่ได้ใช่ปะ แต่คือจริง ๆ ทุกคนยังเหมือนเดิม ปีนี้ได้กลับไปคุยกับเพื่อน ๆ หลาย ๆ คน ละทุกคนก็ยังคงเป็นเพื่อนสมัยมัธยมปลายคนนั้นเหมือนเดิม ด้วยหน้าที่ การงาน ภาระ มันไม่มีทางที่เราจะสามารถคุยกันได้ทุกวัน เจอกันทุกอาทิตย์เหมือนเมื่อก่อน แค่ยังติดตามชีวิตกันและกัน กลับมาถามไถ่ถึงความเป็นไป แค่นั้นก็พอแล้วจริง ๆ ดีใจที่ได้กลับไปแคชอัพกับทุกคนนน เจอกันอีกทีปีหน้าาาาา

ชั้นอ้วนขึ้นสุด ๆ ไม่พอใจตัวเองในสิ่งนี้แต่ก็ทำไรไม่ได้เพราะไม่ได้ลดน้ำหนักและไม่ได้คุมอาหารเอง ก็หวังว่าจะปรับปรุงได้ในปีหน้า (ฮึบบบบ) ชั้นแต่งหน้าทุกวัน และสนุกกับการแต่งหน้ามากขึ้นเริ่มกรีดอายปัดขนตาและใช้ไพรมเมอร์ บ้าง ถ้าไม่ลืมและไม่สาย แต่งตัวเปนมนุดออฟฟฟิศเต็มขั้น แต่ก้ยังคงสไตล์เดิม ยังไม่กล้าออกจากคอมฟอร์ทโซนในการแต่งตัว ก็ค่อย ๆ เป็นค่อย ๆ ไป ไม่ต้องฝืนขนาดนั้น ปีหน้าก็คุมน้ำหนัก อย่าให้พุ่งก่านี้ ที่ดีก็ควรจะเริ่ม habit การกินที่ดีต่อสุขภาพมากขึ้น ปลายปีหลังเริ่มเดินเยอะขึ้น และรู้สึกภูมิใจต่อสิ่งนี้ keep it goingg 

เติบโตในทุกด้าน (เก่งมากเพชร) เพชรในวัย 24 ย่าง 25 ยังเป็นเพชรที่สดใสมั้ยอันนี้พูดไม่ค่อยเต็มปาก5555555555555555 แต่เป็นเพชรที่แข็งแกร่งขึ้น หนักแน่นขึ้น เป็นตัวเองมากขึ้น ชั้นเก็บห้องทุกอาทิตย์แล้ว ทำใบขับขี่สำเร็จแล้ว เปลี่ยนงานแล้ว ปีนี้ไม่ได้รู้สึกว่าเป็นปีที่ว่างเปล่าเหมือนที่ผ่าน ๆ มา ปีนี้เต็มไปด้วยความทรงจำ ยินดีกับความเป็นเป็ดของตัวเอง เริ่มตามหาเป้าหมายระยะยาวในชีวิต และตั้งคำถามกับแพลนในอนาคตมากขึ้น ความคิดว่าอีก 5 ปีจะทำอะไร เพชรในวัย 30 จะทำอะไรเริ่มมา ซึ่งยินดีให้เป็นแบบนั้น และคิดว่าคงจะถึงเวลาที่อาจจะต้องวางแผนชีวิตระยะยาว career path ในชีวิตให้ชัดขึ้น but also keep it flexible เริ่มตั้งคำถามกับคำว่าความสำเร็จ ความสำเร็จสำหรับตัวเองคืออะไร รู้สึกกลัวอนาคตมากกว่าที่ผ่าน ๆ มา รู้สึกว่ามันเต็มไปด้วยปัญหาที่ต้องแก้ ไม่อยากให้ตัวเองโตไปเป็นผู้ใหญ่ที่เฉยชา แม้จะเริ่มรู้สึกว่าตัวเองไปโทนนั้น ๆ อยากเป็นเพชรที่ be kind สดใส ใจเย็น ตอนนี้เริ่มองค์ลงบ่อย ๆ ละ ฮือ อยากเป็นเพชรที่บาลานซ์ความแข็งแกร่งเกรี้ยวกราด กับ ความสดใสใจดีได้ ไม่อยากให้ฝั่งใดฝั่งหนึ่งกลืนตัวตนไปทั้งหมด สู้ๆไอเพ้ด เพิ่งจะ 25 เอง สังคมมันบีบให้คน 25 ต้องโตจัง เพิ่งจะเรียนจบมา 3-4 ปี จะใจร้อนกันไปถึงไหนนะ there's a lot to learn :)