Q&A higedan

1. วันเกิด?

ซาโตชิ: 19/08/1991

ไดสุเกะ: 06/01/1994

นาราซากิ: 18/03/1989

มัตสึอุระ: 22/01/1993

2. ชื่อเล่นล่ะ? สมาชิกคนอื่นเรียกคุณว่าอะไร? 

ซาโตชิ: ซาต้จจัง (Satocchan)

ไดสุเกะ: ไดสุเกะ

นาราซากิ: นาราจัง (Narachan)

มัตสึอุระ: จันมัตสึ (Chanmatsu)

3. ช่วยบอกกรุ๊ปเลือดคุณได้ไหม

ซาโตชิ: O

ไดสุเกะ: O

นาราซากิ: O

มัตสึอุระ: O  ไม่ก็ A แต่อาจจะ O นะ (หัวเราะ)

4. เกิดที่ไหน?

ซาโตชิ: เมืองโยนาโงะ จังหวัดทตโตริ 

ไดสุเกะ: เมืองมัตสุเอะ จังหวัดชิมาเนะ

นาราซากิ: เมืองฟุกุยามะ จังหวัดฮิโรชิม่า

มัตสึอุระ: เมืองโยนาโงะ จังหวัดทตโตริ

5. ซีดีแรกที่เคยซื้อ?

ซาโตชิ: Timeless ของวง UVERworld

ไดสุเกะ: เป็น CD จากวงที่บ้านเกิดชื่อ FLOG เป็นวงที่เล่นเป็นวงเปิดของ Ken Yokoyama

นาราซากิ: Sakebi ของ Yaen

มัตสึอุระ: Ether ของ Remioromen 

6.ศิลปินหรือนักร้องคนแรกที่ชอบ?

ซาโตชิ: UVERworld

ไดสุเกะ: Spitz

นาราซากิ: 19

มัตสึอุระ: ORANGE RANGE

7. เพลงอะไรเป็นรากฐานการทำดนตรีของคุณ? 

ซาโตชิ: วง Earth, Wind, and Fire เพลง September

ไดสุเกะ: Matsutoya Yumi เพลง Hello my friend

นาราซากิ: Ginnan BOY2Z เพลง Tokyo (แต่ใน Spotity จะเขียนชื่อวงว่า GING NANG BOYZ)

มัตสึอุระ: Dancing Queen ของ ABBA

8. อะไรคือความทรงจำที่ดีที่สุดกับวง Official Hige Dandism?

ซาโตชิ: ก่อนที่จะเดบิวท์ เคยไปเล่นคอนเสิร์ตเล็ก ๆ ที่คาเฟ่ริมทะเล แล้วมีสายรุ้งโผล่มา

ไดสุเกะ: ตอนรู้ว่าได้รับเลือกให้แสดงในงานโควฮาคุครับ (งานขาวแดง เป็นงานเทศกาลดนตรีท้ายปีที่มีแต่ศิลปินมีชื่อเสียงได้รับเลือกให้ขึ้นแสดง) ตอนนั้นเราอยู่ในห้องแต่งตัวเตรียมขึ้นคอนเสิร์ต มันเป็นความรู้สึกที่ตื้นตันใจมาก ๆ 

นาราซากิ: มีครั้งนึงระหว่างเล่นคอนเสิร์ต ได้ทำอังกอร์ 2 รอบ ทำให้คอนเสิร์ตยาวขึ้น

มัตสึอุระ: วันที่พวกเราย้ายมาโตเกียว

9. รู้สึกยังไงตอนแฟนคลับเรียกว่า “ฮิเกะดัน”?

ซาโตชิ: รู้สึกดีครับ

ไดสุเกะ: ก็อยากโดนเรียกแบบนั้นอยู่แล้วครับ มีความสุขมาก ๆ เลย

นาราซากิ: ก็คาดว่าจะเป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว (หัวเราะ)

มัตสึอุระ: เป็นชื่อที่ดูโอเคมากที่สุดแล้วล่ะ!

10. เพลงของวงที่ชอบที่สุด?

ซาโตชิ: เพลงใหม่ล่าสุดเลย (I LOVE...)

ไดสุเกะ: ก็เปลี่ยนบ่อยอยู่นะ ตอนนี้ชอบ Rolling จริง ๆ ผมชอบเพลงร็อคและเพลงพังก์นั่นแหละ พักหลังนี้เราไม่ค่อยมีเพลงเร็วเลย ผมอยากให้ทุกคนฟัง Rolling นะ ถึงมันจะเก่าผมก็ชอบมันอยู่ดี

นาราซากิ: I LOVE...

มัตสึอุระ: เลือกยากนะครับ ปกติผมจะชอบเพลงใหม่ของวง แต่ Itan na star ก็ยังเป็นเพลงขึ้นหิ้งในใจผม ทุกครั้งที่เล่นเพลงนี้จะรู้สึกมีกำลังใจเพราะเนื้อเพลงฮึกเหิมมาก

11. ตอนไหนที่คุณเริ่มเล่นเครื่องดนตรีชิ้นนี้?

ซาโตชิ: ราว ๆ ม.ปลาย อายุสัก 16 มั้งครับ ตอนนั้นเริ่มเล่นเปียโน

ไดสุเกะ: ม.1

นาราซากิ: สัก 15 มั้ง

มัตสึอุระ: ม.1

12.ทำไมถึงชอบมันล่ะ?

ซาโตชิ: ชอบเล่นคอร์ด ทำให้อยากแต่งเพลงบ้าง

ไดสุเกะ: ก็เพิ่งเข้าม.ปลายและพี่ชายซื้อกีตาร์มาให้ ตอนนั้นยังไม่ชินกับสภาพโรงเรียนเลยเอาแต่ขลุกตัวเองอยู่กับกีตาร์ แหงล่ะ

นาราซากิ: หนังสือคู่มือสอนมันน่าสนุกดี เลยอยากอ่านอยากเรียน

มัตสึอุระ: หนังสือเรียนมันน่าสนุกดี (ตอบเหมือนนาราจังเลย)

13. จุดแข็งของคุณ?

ซาโตชิ: แสดงออกทางสีหน้าได้ดี

ไดสุเกะ: ติดต่อกับเพื่อนเก่าได้ และก็คุยง่าย 

นาราซากิ: ทักษะการสื่อสาร

มัตสึอุระ: ไม่ขี้โมโห

14. จุดอ่อนล่ะ?

ซาโตชิ: ก็แสดงออกทางสีหน้าไง

ไดสุเกะ: ซุ่มซ่าม ขี้ลืม

นาราซากิ: หลงตัวเองไปบ้าง ไม่ค่อยมีวินัย

มัตสึอุระ: ตื่นสาย

15. ช่วยนิยามสมาชิกวงคนอื่นหน่อย

ซาโตชิ: ไดสุเกะ - บางครั้งก็พึ่งพาได้

นาราจัง - เป็นคนมีความหลงใหลกับสิ่งต่าง ๆ เวลาพูดชอบทำ sound effect (*อารมณ์แบบ เมี๊ยว บู้ม ในบทสนทนา) 

จันมัตสึ - เป็นคนสร้างสีสันในวง แต่ไม่ฟังคนอื่นพูด

ไดสุเกะ: ซาต้จจัง- จิตใจจดจ่อ สามารถตั้งใจฝึกอะไรสักอย่างที่สนใจอยู่จนชำนาญได้

นาราจัง - ทักษะการสื่อสารของเขามันพิเศษ

จันมัตสึ- คนสร้างสีสันของวง

นาราซากิ: ซาโตชิ - จิตใจแน่วแน่ สมาธิดี

ไดสุเกะ - จริงใจ ซื่อสัตย์

จันมัตสึ – yurukawa เป็นคำผสมของ yurui -> อ่อนโยน กับ kawaii -> น่ารัก น่าจะแปลรวม ๆ ว่าอ่อนโยนและน่ารัก

มัตสึอุระ: ซาต้จจัง - คนทุ่มเททำงานหนัก

ไดสุเกะ - เป็นคนเข้มแข็ง

นาราจัง - พึ่งพาได้

16. ถ้าได้พัก อยากไปเที่ยวไหนหรือทำอะไรกับเมมเบอร์?

ซาโตชิ: อยากเล่นเกม escape the room กับพวกบอร์ดเกม

ไดสุเกะ: อยากอยู่ในที่ ๆ มีธรรมชาติเยอะ

นาราซากิ: เกม Escape the room

มัตสึอุระ: อยากกลับไปที่ ๆ เราตั้งวง คือชิมาเนะ และก็ไปชมธรรมชาติกับกินอาหารอร่อย ๆ ที่โยนาโงะบ้านเกิด

(escape the room เป็นพวกเกมเอาตัวรอด โดยนำทีมมาขังในห้องที่มีอุปสรรค เลยต้องอาศัยความร่วมมือให้ผ่านด่านไปได้)

17. ช่วยบอกชื่อมังงะที่คุณชอบหน่อย 

ซาโตชิ: Yakusoku no Neverland (The Promised Neverland)/ Kimetsu no Yaiba (ดาบพิฆาตอสูร) และ Shingeki no Kyojin (Attack on Titan)

ไดสุเกะ: Hagane no Renkinjutsushi (Fullmetal Alchemist)

นาราซากิ: HUNTER X HUNTER, Ciguatera (ของ Furuya Minoru)/ Oyasumi Punpun (ของ Asano Inio)

มัตสึอุระ: มีเยอะเลย แต่ขอเลือก Showman King ละกัน!

18. อนิเมะที่ชอบ?

ซาโตชิ: Steins;Gate/ Toradora!

ไดสุเกะ: Steins;Gate

นาราซากิ: Tengen Toppa Guren Ragan (Pierce the Heavens อีกชื่อคือ Gurren Lagann)

มัตสึอุระ: มีเยอะเหมือนกันแต่ขอเลือก Natsume Yuujinchou

19. มีอะไรที่ชอบอีกไหม หนัง? เกม?

ซาโตชิ: Dragon Quest series

ไดสุเกะ: Fascism of love and fantasy

นาราซากิ: PlayStation - Monster Rancher

มัตสึอุระ: Kingdom Hearts ผมชอบ Disney มาก ๆ 

20. ถ้าปัจจุบันไม่ใช่นักดนตรี คุณคิดว่าตอนนี้คุณจะทำอาชีพอะไรอยู่?

ซาโตชิ: น่าจะเป็นพนักงานแบงค์ที่บ้านเกิดนะ และน่าจะทำอาชีพนี้อีกนานเลยด้วย 

ไดสุเกะ: ข้าราชการ

นาราซากิ: ทำงานในร้านแกงกะหรี่หรือในผับ

มัตสึอุระ: ทำงานกองกำลังป้องกันตัวเองภาคพื้นดินญี่ปุ่น

(เป็นหนึ่งในเหล่าทัพของญี่ปุ่น เพราะญี่ปุ่นไม่มีทหารตามข้อตกลงหลังสงครามโลกครั้งที่ 2)

21. นิสัยที่มักทำโดยไม่ได้ตั้งใจ?

ซาโตชิ: พูดคำว่า “tashika ni naa~” (จริงด้วยน้า~)

ไดสุเกะ: ชอบเผลออ้าปากตลอดเวลา อย่างกับจะพูดตอนไหนก็ได้ 

นาราซากิ: ไม่มีอะไรเป็นพิเศษครับ

มัตสึอุระ: สะบัดหัวไปข้าง ๆ เพื่อจัดทรงผมหน้าม้า (หัวเราะ)

22. มีอะไรที่จะทำ (คาถา ความเชื่อด้านโชคลาง พิธีกรรมต่าง ๆ) ก่อนขึ้นแสดงไหม?

ซาโตชิ: ยืด ๆ หมุน ๆ คอ

ไดสุเกะ: ยืดข้อมือ

นาราซากิ: กอดคนนู้นคนนี้ไปทั่ว ตอนที่ไปถ่าย mv ที่อเมริกา ผมเลยได้รู้ว่าการกอดเป็นกำลังใจที่ดีมากกว่าคำพูดซะอีก หลังจากนั้นก็เลยติดนิสัยกอดคนอื่นไปทั่วก่อนแสดง

มัตสึอุระ: กอดนาราจัง 

23. คุณให้ความสำคัญกับอะไรมากที่สุด? 

ซาโตชิ: สภาพจิตใจของตัวเองครับ เอาง่าย ๆ เลยนะ ผมแต่งเพลงแห่งความฝันหรืออนาคตตอนเศร้าไม่ได้หรอก ถ้าฝืนทำอะไรที่ไม่อยากทำจะได้ผลลัพธ์ที่ไม่ดี แต่จริง ๆ ตอนนี้ก็สายไปแล้วนะถ้าต้องมาคิดว่าเพลงที่เราปล่อยไปคนจะชอบไหม และมันก็เป็นเพลงที่แย่ด้วย ดังนั้นก็ไปนอนเถอะครับ (หัวเราะ)  

ไดสุเกะ: โอกาสทองของชีวิตมีหนเดียว

นาราซากิ: อยู่คนเดียวมันไม่ง่ายเลยครับ หากไม่มีใครคอยช่วยเหลือผมทำอะไรเองแทบไม่ได้เลย จนตอนนี้โตเป็นผู้ใหญ่แล้วก็ยังรู้สึกแบบนั้นอยู่

มัตสึอุระ: ความถ่อมตน CEO ของเราชอบบอกว่า “กิ่งไม้ที่มีผลเยอะสุดจะโค้งต่ำสุด” ผมเองก็ยึดกิ่งไม้นั้นเป็นแบบอย่างเช่นกัน

24. ให้รางวัลตัวเองยังไง?

ซาโตชิ: ดูละครต่างประเทศ แล้วก็เปิดค้างไว้จนหลับ ช่วงนี้ผมกำลังดู Game of Thrones และก็ดูถึงซีซั่น 5 แล้วครับ ผมเปิดซับไตเติลดู พอช่วงเวลาง่วงจนใกล้หลับซับก็จะเบลอไป แล้วก็ดูง่วง ๆ จนผ่านไป 2 ตอน แล้วก็ดูไม่รู้เรื่อง แล้วก็ต้องมาย้อนดูใหม่อีก แต่สำหรับผม นี่คือกิจกรรมท็อป 5 ที่ทำแล้วมีความสุขเลยนะ

ไดสุเกะ:  กลับไปนอนต่อ 

นาราซากิ: ทำกับข้าวโดยใช้วัตถุดิบแพง ๆ 

มัตสึอุระ: ซื้อเครื่องดนตรีที่อยากได้ กินอาหารอร่อย ๆ 

25. อะไรทำให้จิตใจคุณสงบ?

ซาโตชิ:  จุดเทียนหอม ดื่มชาสมุนไพร

ไดสุเกะ:  กลับไปเล่นกับแมวที่บ้าน

นาราซากิ: เซาน่า, แช่น้ำ, หั่นผัก

มัตสึอุระ: ซุกตัวเองในฟูก

26. คิดว่าตัวเองเหมือนสัตว์อะไรมากที่สุด?

ซาโตชิ: โคอาล่าครับ มีแต่คนบอกว่าเหมือน (แอดมินก็ว่าเหมือนค่ะ555555) 

ไดสุเกะ:  แมวครับ เหมือนเนอะ

นาราซากิ: กอริลล่า

มัตสึอุระ: หมี

27. ขาดอะไรแล้วจะขาดใจ?

ซาโตชิ: มาส์กหน้าตอนนอนหลับครับ ผมก็จะมาส์กทิ้งไว้อย่างนั้นและก็ใส่ผ้าก็อซเปียก ๆ ไปเพิ่ม คอจะได้ไม่แห้ง

ไดสุเกะ: ฟูกอุ่น ๆ 

นาราซากิ: ไอติม

มัตสึอุระ: การเล่าเรื่องไร้สาระให้เพื่อนฟัง

28.คนที่อยากเจอก่อนตาย

ซาโตชิ: Anderson Paak

ไดสุเกะ: ถึงไม่ได้เจอกันก็ไม่เป็นไร แต่ผมอยากไปคอนเสิร์ตของ Stevie Wonder

นาราซากิ: ไม่มีใครเป็นพิเศษ

มัตสึอุระ: Hayao Miyazaki

29. ศิลปินต่างชาติที่คุณสนใจในพักนี้

ซาโตชิ: TANK & THE BANGAS

ไดสุเกะ: Tom Misch

นาราซากิ: The 1975

มัตสึอุระ: Khalid

30. แล้วศิลปินในประเทศล่ะ?

ซาโตชิ: คุณ Kan Sano

ไดสุเกะ: Zutto Mayonaka de ii no ni

นาราซากิ: Omoinotake

มัตสึอุระ: Tokyo Incidents

31. ชอบอะไรในโตเกียว?

ซาโตชิ: วัดเซนโซจิกับวัดอาซาคุสะ ที่โตเกียวมีคนเยอะแยะเลย แต่ผมชอบพวกโรงละคร ชอบที่มีร้านอาหารอร่อย ๆ เต็มไปหมด มีฮอลล์แสดงคอนเสิร์ตเยอะด้วย แถมมีสถานที่น่าสนใจอีกเพียบ 

ไดสุเกะ: โอไดบะ ผมว่าข้อดีของโตเกียวคือการที่เราสามารถเจอคนหลายประเภทได้

นาราซากิ: มีคนน่าสนใจมากมาย และมีอาชีพแปลก ๆ ที่แถวบ้านเกิดชนบทของผมไม่มีทางมีแน่ ๆ เลยมีเรื่องหลากหลายให้ผมเรียนรู้เสมอ

มัตสึอุระ: ทางด่วนและ Rainbow Bridge ผมชอบโตเกียวเพราะมีร้านขายเครื่องดนตรีเยอะเลย

32. แล้วชอบอะไรในบ้านเกิดล่ะ?

ซาโตชิ: ภูเขาไดเซน บ้านเกิดของผมมีพื้นที่กว้างขวาง กลางคืนก็เงียบดี คุณสามารถมองดูดาวสวย ๆ ได้ เป็นที่ ๆ ทำให้จิตใจสงบ

ไดสุเกะ: ออนเซนคามาดาเคะ ธรรมชาติสวยมาก สงบด้วย คนน้อยดี 

นาราซากิ: เป็นที่ ๆ เพื่อนเก่าอาศัยยังอยู่

มัตสึอุระ: ภูเขาไดเซนและบ่อปลา ชอบน้ำ ชอบอากาศ ชอบวัตถุดิบอาหารชั้นเลิศ เป็นที่ ๆ มีทุกอย่างอุดมสมบูรณ์แถมดีต่อสุขภาพด้วย

33. มีเรื่องที่อยากบอกสมาชิกคนอื่นไหม

ซาโตชิ: ถึงจันมัตสึ ถ้าจับปลาอร่อย ๆ ได้ก็หวังว่าจะมาแบ่งกันนะ

ไดสุเกะ: ถึงนาราจัง รู้ตัวไหมว่าตอนเมาแล้วนายคึกมาก ดังนั้นก็ระวังตัวหน่อย โอเคไหม (หัวเราะ)

นาราซากิ: ซาโตชิ อย่าหักโหมมากไปนะ โอเคไหม?

มัตสึอุระ: ไดสุเกะ บางครั้งฉันก็ไม่เป็นตัวเองและอารมณ์เสียมากเลย เวลานายเห็นนายก็จะมาปลอบฉันทันทีเลย (หัวเราะ)

34. ปกติใช้เวลาในห้องแต่งตัวไปกับอะไร?

ซาโตชิ: ร้องเพลงเสียงดัง คุยกับเพื่อน และอื่น ๆ

ไดสุเกะ: คุยกับเพื่อน ๆ 

นาราซากิ: นอน

มัตสึอุระ: ทำทุกอย่างที่ชอบและคุยกับเพื่อน ๆ 

35. มีคติประจำใจไหม

ซาโตชิ:  “Kirei to wa kidzuato ga nai koto janai, kidzusae itoshii to

ju kiseki da”

“ความงามไม่ใช้สิ่งที่ปราศจากรอยแผล แต่มันคือปาฏิหาริย์ที่มีรอยแผลและมีคนรัก”

เป็นเนื้อเพลงจาก Vintage ครับ ผมรู้ว่าไม่มีใครเอาเพลงตัวเองมาเป็นคติหรอก (หัวเราะ) แต่ว่าผมก็พร้อมเทหมดหน้าตักเพราะไม่กลัวความผิดพลาดนั่นแหละ เพลงของผมเน้นให้คนลองผิดลองถูก และมันจะคอยซัพพอร์ตทุกการตัดสินใจของคุณเอง มันทำให้ผมมีความสุขมากนะ 

ไดสุเกะ:  Nodomoto sugireba atsu wo wasureru (*ของร้อนเมื่อกลืนเดี๋ยวก็ไม่รู้สึก หมายความว่าถ้าผ่านช่วงที่ลำบากไปแล้วต่อไปจะสบาย)

ผมต้องออกจาก comfort zone เสมอเพื่อพัฒนาตนเอง ผมยึดเรื่องนี้ไว้เสมอ

นาราซากิ: สนุกสุดเหวี่ยงไปเล้ย!

มัตสึอุระ: โชคดีจะเดินเข้าประตูบ้านทีหัวเราะร่า (*คนที่ยิ้มแย้มแจ่มใสจะเจอโชคดีและโอกาสดี ๆ ในชีวิต)

36. ถ้าเกิดใหม่ได้ อยากเกิดเป็นอะไร? 

ซาโตชิ: ผู้ชายตัวสูง

ไดสุเกะ: ก็ไม่มีนะครับ แต่ถ้าจะต้องตอบก็อยากเป็นแมวและนอนอืดทั้งวันเลย

นาราซากิ: อยากเป็นนก จะได้เห็นแง่มุมต่าง ๆ มากขึ้น

มัตสึอุระ: เป็นผู้กำกับอนิเมะครับ ที่บ้านผมชอบสตูดิโอจิบลิมาก ถึงกับมีหนังเก่าเรื่อง Panda kopanda เก็บไว้เลย ที่ผมชอบอนิเมะก็เป็นผลมาจากจิบลินั่นแหละครับ

37. มีความสุขที่สุดตอนไหน? 

ซาโตชิ: ช่วงขึ้นคอนเสิร์ตกับตอนทำเพลง

ไดสุเกะ: ตอนอัดเพลงใหม่

นาราซากิ: ตอนได้กินอาหารอร่อย ๆ 

มัตสึอุระ: ตอนเล่นคอนเสิร์ตและได้กินอาหารอร่อย ๆ 

38. ใน 30 ปีหน้า อยากจะทำอะไร?

ซาโตชิ: อยากอยู่กับสมาชิกทุกคนและวงนี้ต่อ จะพัฒนาตัวเองเรื่อย ๆ และทำเพลงต่อไป

ไดสุเกะ: ถึงแม้หลังจาก 30 ปี ผมก็ยังอยากจะอยู่กับฮิเกะดัน

นาราซากิ: อยากใช้ชีวิตสนุกสนานและมีสุขภาพแข็งแรง อ้อ อยากทำงานในร้านสตูว์เนื้อด้วย

มัตสึอุระ: ถึงจะแก่จนมีหนวดก็จะเป็นฮิเกะดันแบบนี้แหละ

-----

ขอบคุณสำหรับการสนับสนุนฮิเกะดันนะคะ สามารถมาพูดคุยกันได้ที่

Facebook: https://www.facebook.com/higedanth/

Twitter: @HigedanTh