*WARNING: อาจะมีTriggerกับคนที่อยู่ในภาวะซึมเศร้า*
ผมยืนบนความหมิ่นเหม่ของขอบแผ่นดินและมหาสมุทร
ทุกอย่างดูเงียบสงบอย่างน่าประหลาด
มีเพียงเสียงชีพจรและลมหายใจของมหาสมุทรเท่านั้นแต่กระนั้นมันก็กลวงเปล่า
ไร้ซึ่งก้อนความรู้สึกที่เคลื่อนไหวได้
เพราะมันไร้ซึ่ง ' ผู้คน ' รึว่า ไร้ซึ่ง ' คุณ '
จริงๆมันก็นานนับหลายสิบเดือนแล้วล่ะที่ไม่ได้คุยกับใครเลย 1ปี? 2ปี? รึว่ากว่านั้นก็ไม่รู้เช่นกัน นับตั้งแต่วันที่ก้าวเดินอย่างไร้จุดหมาย กลายเป็นเพียงก้อนเนื้อที่เดินทางอย่างไม่มีวันจบ มีเพียงลมหายใจและชีพจรที่ยังเต้นอยู่เท่านั้นที่เป็นเพื่อนร่วมทาง
และย้ำเตือนว่านี่ล่ะ คือ ' ชีวิต '
หากการพบกันของคุณและผมคือ ' สวรรค์ '
การพลัดพรากจากกันของพวกเราก็คงเป้น ' นรก '
นรกที่คุณได้จมดิ่งลงไปใต้ท้องมหาสมุทรนั้นเงียบสงบดีไหม?
คงต่างจากนรกของผม มันทั้งเงียบสงบและกลวงเปล่านั่นเพราะไร้ซึ่งคุณ จริงๆอาจะต้องพูดว่า มันไร้ซึ่งสรรพชีวิตใดๆที่เป็นก้อนความรู้สึก ถ้าในความคิดของผมมนุษยชาตินั้นได้จบสิ้นไปแล้ว
อาจจะเหลือเพียงแค่ผมคนเดียวบนโลกแสนเปล่าเปลี่ยวใบนี้
คำถามที่เฝ้าถามตัวเองหลายร้อยหลายพันครั้งนั้นราวกับเป็นประโยคสื่อสารเดียวที่ยังคงเรียกว่าบทสนาก็ว่าได้
' ทำไมถึงยังมีชีวิตอยู่? '
' ทำไมไม่รีบตายๆตามคุณไปซะ '
นั่นสินะ? ทำไมกัน? ผมเองก็ไม่รู้
อาจจะเพราะคำกล่าวของใครสักคนที่เคยได้ยินเมื่อนานแสนนานมาแล้ว ' คนตายนั้นไม่ได้ไปไหน หากยังคงระลึกถึงเขาอยู่ เขาก็จะอยู่กับเราะเสมอ ' ผมเลยทำได้เพียงคิดถึงคุณต่อไป เหมือนดั่งว่าคุณยังคงอยู่กับผม ทั้งๆแท้จริงแล้วมันก็แค่เรื่องโกหกเท่านั้นล่ะ แค่ก้อนความรู้สึกที่ยังจมปรักอยู่กับคุณ
สัมผัสของเท้าที่เดินย่ำลงบนทรายที่อ่อนนุ่ม ลัดเลาะชายฝั่งไปเรื่อยอย่างไร้จุดหมาย ทิ้งรอยเท้าไว้มากมาย แต่สุดท้ายก็ถูกคลื่นชีพจรมหาสมุรที่กระทบฝั่งลบให้หายไป ไม่เหลือซึ่งร่องรอยใดๆที่ได้ฝากไว้บนผืนทราย แต่มันก็ทำให้นึกถึงวันวานของพวกเราเล็กน้อย สายตาของผมทอดมองยาวออกไป ณ ผืนสมุทรที่ดูสงบราวกับชีพจรของมันจะหายไปได้ทุกเมื่อ
" "
ที่ก้นมหาสมุทรที่คุณได้หลับใหล ที่นั่นสบายดีไหม?
มีปลาน้ำลึกรึสัตว์ประหลาดๆ หน้าตาน่าเกลียดแบบที่คุณชอบไหม?
คุณคงชอบมันน่าดูเลยล่ะ ใจจริงผมก็อยากจะเอาขามัดกับถังน้ำมันเก่าๆ แล้วถ่วงให้ผมลงไปอยู่กับคุณที่ก้นมหาสมุทร แต่ผมก็ทำไม่ได้ว่ะ(ฮ่าฮ่าฮ่า)ผมขอโทษ ผมดันเป็นคนโฟเบียทะเลซะงั้น
เห้ย อย่าหัวเราะดิคุณ ผมจริงจังนะ จะตายก็ไม่กล้าเนี่ย
แต่ก็ไม่เป็นไรหรอกมั้ง เพราะถ้าที่ที่คุณอยู่คือนรกแล้วล่ะก็
ภาพทิวทัศน์ที่แสนกลวงเปล่าไร้ซึ่งคุณเคียงข้างในตอนนี้
ที่นี่ก็ไม่ต่างจาก ' นรก ' เช่นกัน
x
ผมจะปล่อยให้ความคิดถึงกลืนกินผมเหมือนมหาสมุทร
มหาสมุทรที่มีชื่อเล่าขานเป็นชื่อของคุณ
ดำดิ่งสู่สถานที่ที่ไม่เคยมีใครหยั่งถึง
เพื่อพบคุณที่นั่น
แด่ความคิดถึงไม่รู้จบจากผมถึงคุณ,ที่รัก.
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in