สวยจนตะลึง

งานศิลปะที่ดูเผินๆ เหมือนจะน่ากลัวแต่ก็แฝงปรัชญา

เข้ากับอีกาดำมาก

แน่นอนว่าวันนี้พวกเราจะต้องใช้เวลาให้คุ้มด้วยการเที่ยวอย่างต่อเนื่อง ใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมงจากวัดร่องขุ่น เราก็มาถึง อ่างเก็บน้ำแม่สรวย หรือที่ใครๆ ก็เรียกว่าเขื่อนแม่สรวย ความสดชื่นลอยเอื่อยๆ มาสัมผัสผิว ผืนน้ำส่องประกายวิบวับตอนที่แสงแดดตกกระทบ 

สวยจนต้องถ่ายภาพเก็บเอาไว้

หลังจากที่เราท่องเที่ยวกันจนพอใจ ทีนี้ก็ได้เวลาสำหรับการติ่ง (เย้~) เราเก็บของเข้าที่พักกันเรียบร้อยพร้อมเตรียมตัวไป ร้านฝรั่ง Farang Bar & Restaurant ที่นี่เราเต็มที่กับคอนเสิร์ตของพี่เอ๊ะกันมาก บรรยากาศดีและสนุก เพราะที่ร้านมีส่วนที่เปิดโล่งทำให้มองเห็นดาวเต็มท้องฟ้า สนุกกันแทบลืมเวลา

แสงสีมาเต็ม

คิดอะไรอยู่เหรอ

บินไปเลยพี่

จบวันแรกด้วยความสนุกสนาน

สำหรับวันที่สอง เราตื่นกันตั้งแต่ฟ้ายังไม่สางทั้งที่นอนดึกกันมาก เพราะอะไรน่ะเหรอ ก็เพราะว่าเราจะขึ้นเขาไปดูพระอาทิตย์ขึ้นกันน่ะสิ คณะท่องเที่ยวพากันขับรถขึ้นไปที่ พระธาตุม่อนเจ้าหลาย ถนนที่ชันไม่ได้ทำให้ความอยากไปลดลงเลย ยิ่งเราพยายามทุ่มเทมากเท่าไรเป้าหมายของเรายิ่งมีความหมายมากเท่านั้น

มีทะเลหมอกกก

แสงแดดตอนเช้า

ไม่รอช้า หลังจากรับวิตามินจากแสงแดดยามเช้ากันไปแล้วพุงน้อยๆ ของพวกเราก็เริ่มเรียกร้องหาอาหาร เราไปกันที่ ไร่ชาฉุยฟง พื้นที่สีเขียวสบายตาของไร่ชาเก่าแก่ที่มีพื้นที่กว้างขวาง ต้นชาที่ถูกปลูกเป็นขั้นบันไดก็เป็นภาพที่แปลกตาสำหรับคนที่ได้มาเห็น อากาศสบายๆ (น่านอนมาก) 

พาอีกาดำกับพี่เอ๊ะจิ๋วมาเที่ยวด้วย

แล้วเราก็ออกเดินทางไปเชียงใหม่กัน ระหว่างทางก็แวะกินขนมไปเรื่อย เราเชื่อแล้วที่เคยมีใครสักคนบอกว่าสำหรับการเดินทางจุดหมายไม่สำคัญเท่าระหว่างทาง เพราะบทสนทนาสัพเพเหระของพวกเราบนรถที่แล่นฉิวน่าจดจำมากพอๆ กับสถานที่ท่องเที่ยว

ไหนมาแล้วก็กินขนมซะเลย

การติ่งในวันที่สองนี้ เราไปกันที่ ร้านลีลาวดี ซึ่งเป็นร้านอาหารที่บรรยากาศดีเชียวล่ะ สำหรับคอนเสิร์ตของพี่เอ๊ะก็ไม่ทำให้เราผิดหวังเช่นเคย

บางทีก็เท่

บางทีก็เท่มาก

ตกดึกเราก็กลับที่พักกัน (คราวนี้พักบ้านเพื่อน) เล่นกับน้องหมาน้องแมวก่อนนอน

วันที่สาม เราตื่นกันแต่เช้า (อีกแล้ว) ไปกันที่ พระตำหนักดอยตุงและสวนแม่ฟ้าหลวง สีเขียวของต้นไม้ใบหญ้าและดอกไม้นานาพันธุ์เข้ากันดีกับสีฟ้าจัดของท้องฟ้า แบบนี้ให้ดูเท่าไรก็ไม่เบื่อ พวกเราเดินกันรอบไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยกันเลยทีเดียว

อีกาจะบิน

อีกาดำในมุมอ่อนโยน

คอนเสิร์ตพี่เอ๊ะในวันนี้ เรามากันที่ Ocean Café บรรยากาศมืดๆ ทึมๆ เหมาะกับชาวร็อค และดูเหมือนที่ร้านนี้พี่เอ๊ะของพวกเราจะป๊อปปูล่าเป็นพิเศษ เพราะปริมาณคนหนาแน่นมาก มากซะจนเราไม่สามารถถ่ายรูปงานคอนเสิร์ตในวันนี้ได้เลยล่ะ จริงๆ อยากให้มีบรรยากาศแบบนี้ในทุกคอนเสิร์ตเลย ยอมไม่ถ่ายรูปเลยเอ้า

แล้ววันที่สามก็หมดไปอย่างสนุกและเหนื่อยอ่อน

ในวันที่สี่ของเรา ซึ่งเป็นวันสุดท้ายสำหรับการมาเที่ยวแล้ว คิดแล้วก็ใจหายเวลาแห่งความสนุกหมดไปเร็วมากเลย วันนี้เราไปกันที่ ลานประเสริฐแลนด์ สำหรับงานนี้ขอบอกเลยว่าเป็นการปิดทริปที่สวยงามมาก เพราะคนจำนวนมหาศาลที่มารอดูคอนเสิร์ตพี่เอ๊ะ เสียงดนตรีกับเสียงกรี๊ดของคนดูดังพอๆ กัน ทุกคนทั้งโดด ทั้งเต้น สนุกกันมากๆ

ได้อยู่ห่างๆ เพราะคนเยอะ

ท่าประจำพี่เขาล่ะ

จับไม้จับมือ

จบสี่วันที่เหมือนจะสั้นแต่ก็ยาวนานในความรู้สึก

ซึ่งการท่องเที่ยวเชิงติ่งของพวกเราไม่หยุดแค่นี้แน่นอน :)

ป.ล. ถ้าใครอ่านมาถึงตรงนี้เราอยากให้มาฟังเพลงเพราะๆ จากพี่เอ๊ะกันหน่อย ถือเป็นการพักอารมณ์ ซึ่งเพลงนี้เราว่ามันเข้ากับบรรยากาศดีเลยล่ะ

- สิ่งที่มันกำลังเกิด -​