ณ ห้องอาหารปกติ
คุณได้เลือกเมนูอาหารของ “ฤดูฝน” และเมนูฤดูฝนประจำวันนี้ คือ “นมสดและเค้ก” และทางร้านเรียนเชิญคุณไปยังบ้านด้านซ้ายมือที่อยู่ตรงทางราบ ติดกับบ้านเรือนแพ (หลังขวามือสุด) พร้อมกับค่อยๆชมปลาในลำธารเล็กๆ ก่อนที่ร้านเราจะนำอาหารมาเสริฟ
หลังจากคุณทานเสร็จ คุณตัดสินใจไปรับหนังสือที่ร้านหนังสือ “November Library” จากร้านค้าพร้อมกับรับของพิเศษจากทางร้านอีกด้วย
“การรีด นมจาก เขาวัวนั้น
ทำกัน เป็นไป ไม่ได้แน่
เพราะไม่ มีนม เป็นแน่แท้
นั้นแค่ ความคิด ผิดแน่คือ”
เรื่องราวของหนังสือเล่มนี้เริ่มต้น
{พระพุทธเจ้าทรงค้นพบและทรงสอนอะไร}
สิ่งสำคัญที่พระพุทธเจ้าทรงค้นพบ คือ “อริยสัจ ๔” แปลว่า “ความจริงอันประเสริฐ ๔ ประการ” ได้แก่ ทุกข์ (ความทุกข์) สมุทัย (เหตุเกิดทุกข์) นิโรธ (ความดับทุกข์) และมรรค (วิธีทำให้เหตุทุกข์ดับ) ซึ่งหลวงพ่อธีท่านนำสิ่งที่พระพุทธเจ้าค้นพบมาอธิบายง่ายๆ นั้นคือ “อริยสัจ ๔ คือธรรมสองขั้ว ได้แก่ ผลทุกข์กับเหตุทุกข์คู่หนึ่ง และผลสุขกับเหตุสุขคู่หนึ่ง” และการที่เราจะเข้าถึงปรมัตถธรรมหรือนิพพาน (ความพ้นทุกข์ทุกประการ หรือ ความพ้นจากการหลงผิด) ก็ควรต้องทำดังนี้
๑. เจริญวิปัสสนาภาวนา
๒. ศีล สมาธิ และปัญญา
๓. ไตรลักษณ์
๔. เจริญสมถะภาวนา
และทุกคนควรเริ่มต้นปฏิบัติภาวนาเพื่อจะได้นำพาตัวให้พ้นจากทุกข์อย่างแท้จริง โดยเริ่มต้นปฏิบัติตามนี้
๑. หลับตาเนื้อ
๒. เปิดตาปัญญา (ลืมตาใน)
๓. ดูลงในขันธ์ของตน
๔. ดูอารมณ์ภายนอก (ตา หู จมูก ลิ้น กาย) และอารมณ์ภายใน (ใจ)
๕. พิจารณามิใช่ตัวตน เป็นอนัตตา บังคับมิได้
{กายกับใจเป็นสิ่งสำคัญในการปฏิบัติภาวนา}
นิทานในหนังสือ
๑. การรีดนมจากเขาวัว
ชายผู้หนึ่งพยายามรีดนมจากเขาวัว โดยที่การรีดนมจากเขาวัว ย่อมทำให้มีนมขึ้นมานั้นเป็นไปไม่ได้ เปรียบดั่ง “ชายผู้นี้เป็นมิจฉาทิฏฐิ เดินทางหลงผิด” เพราะความเป็นจริงแล้ว การที่จะได้นม (การปฏิบัติวิปัสสนาภาวนา) คือ “การรีดนมจากเต้าวัว”
{ความเพียรทั้งหมดที่เขาทุ่มลงไปในการรีดนมจากเขาวัว
ถึงจะเป็นความเพียรที่เยี่ยมยอดสักแค่ไหน
ก็จะเป็นความเพียรที่สูญเปล่า}
๒. เรื่องสุนัขกับค้อน
เมื่อสุนัขถูกค้อนขว้างก็จะรู้สึกเจ็บปวดและกัดเจ้าค้อนด้วยความโกรธแค้นและเจ็บปวดอยู่ร่ำไป เปรียบดั่ง “สุนัข คือ ผู้ปฏิบัติ ที่สักแต่กำหนด ไม่พิจารณาจนลึกลงไป”
{เมื่อถูกค้อนขว้างกระทบกับตน เพราะสำคัญผิดว่า
ค้อนคือต้นเหตุ ทำให้มันเจ็บ
อุปมัยก็ดุจผู้ปฏิบัติที่ไปกำหนดเอาผลเป็นว่าเหตุ}
๓. ราชสีห์กับธนูและนายพราน
ราชสีห์ถูกศรของลูกศรจากนายพราน และมันไม่สนใจความเจ็บปวด มันตัดสินใจค้นหาคนยิงและกัดคนนั้นจนถึงแก่ความตาย เปรียบดั่ง ราชสีห์คือจิต และนายพรานคือตัวอัตตา เมื่อเราทำลายตัวอัตตาลงได้ เราพบกับอนัตตา
{เมื่อถูกลูกศรยิงมาต้องกาย
ราชสีห์ตัวนั้นจะไม่สนใจลูกศร
หรือความเจ็บปวดที่เกิดกับกาย
แต่มันจะกวาดสายตามองหาผู้ยิงศรมาถูกตัว}
ความสำคัญต่อการรีดนมจากเขาหรือเต้าวัว
ฉันเคยเจอหลวงพ่อธี โดยบังเอิญ เพราะท่านนั้นมาเทศน์ที่ๆฉันไปในวันนั้น และเมื่อฉันได้ฟังคำเทศน์ของท่าน ฉันรู้สึกว่า “คำสอนของท่านลึกซึ้งยิ่งนัก หากแม้นปฏิบัติตาม คงพบทางพ้นทุกข์แน่แท้” และตั้งแต่นั้น ฉันตั้งใจปฏิบัติตาม ถึงแม้ว่า “ตอนนี้ ฉันก็ยังเป็นชายผู้รีดนมจากเขาวัวก็ตาม” แต่บางครั้ง “ฉันเป็นผู้ชายที่รีดนมจากเต้าวัว” ดังนั้น ฉันปฏิบัติต่อไป และอยากเชิญเพื่อนๆมาร่วมปฏิบัติด้วย
[หนูอยากบอกหลวงพ่อธีว่า
“หนูขอตั้งใจปฏิบัติตามคำสอนท่านตลอดไป”]
LOOK A BREATHE
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in