ถึง คุณเจ็บปวด ที่อยากลืม

     ฉันยังค่อนข้างสับสนกับความลับที่คุณเจ็บปวดเก็บเอาไว้เป็นความลับ จนกระทั่งบัดนี้ ฉันมั่นใจว่า ที่คุณเจ็บปวดยังเจ็บปวดอยู่จนถึงบัดนี้ เพราะคุณเจ็บปวดแก้ไขชีวิตตัวเองผิดอยู่ค่ะ

     คุณเจ็บปวดทำผิดก็ควรยอมรับผิดค่ะ เพราะสิ่งที่ผิดเหล่านั้นได้กัดกร่อนเนื้อแท้ของความเป็นมนุษย์ของคุณเจ็บปวดอยู่ค่ะ การที่คุณเจ็บปวดไม่ยอมรับผิด สุดท้ายแล้ว ฉันกลับมองไม่เห็นอะไรตรงปลายอุโมงค์นั้นเลยค่ะ

     ตอนนี้ ชีวิตของคุณเจ็บปวดไม่ต่างจากหนังสือเกาหลีเล่มที่ฉันแนบไปให้พร้อมกับจดหมายฉบับนี้ค่ะ เพราะยามใดที่เราทำร้ายกัน ถึงแม้คนทั้งโลกจะไม่รู้ แต่คนที่ทำผิดย่อมรู้กับใจ เฉกเช่นเดียวกับความรู้สึกของคุณเจ็บปวดในตอนนี้ ที่ถึงแม้พยายามจะลืมแต่ก็จดจำอยู่ค่ะ

     เรื่องราวในเล่มนี้เริ่มต้นจากที่คิมแฮออน นักเรียนสาว ม.ปลายหน้าตาดีถูกฆาตกรรม และมีคนทั้งหมดสามคนเกี่ยวข้องกับการตายในครั้งนี้ ชินจองจุน ผู้รับคิมแฮออนขึ้นรถ ฮันมันอูผู้ให้การเท็จ เพื่อปกป้องคนบางคน และยูนเเทริม ผู้ที่ฮันมันอูกล่าวอ้างกับการปฏิเสธทุกข้อกล่าวหา

“ทุกข์กาย ทุกข์ใจเพียงใด เมื่อคนที่ผิดคือตัวเอง”

     หลังจากพี่สาวตาย น้องสาวชื่อดาออนยังรู้สึกว่า ความรู้สึกผิดหวังที่จับตัวคนร้ายไม่ได้ยังไม่หายไปจากความรู้สึกผิดของเธอ ที่ว่า “ทำไม เธอถึงช่วยพี่สาวเธอไม่ได้” หลังจากพี่สาวตาย ทั้งแม่และตัวของเธอก็กินไม่ได้ นอนไม่หลับ มันคล้ายกับว่า เป็นเรื่องที่ถูกทับถมขึ้นมาทุกคราที่นึกว่า พี่ตายเพราะถูกฆาตกรรม แต่ฆาตกรกลับไร้วี่แววที่จะจับได้

     ฮันมันอูเป็นมะเร็งและถูกตัดขา ส่วนทั้งเขาและครอบครัวของเขาก็หนีไม่พ้นจากความทุกข์ทรมานจากที่คนหลายคนเข้ามาแต่สอบถามว่า ความจริงคืออะไร และทำให้ทั้งครอบครัวแทบตกอยู่ในที่นั่งลำบากอย่างบอกไม่ถูก และก็ทุกข์จนแทบขยับตัวไปไม่ได้เช่นกัน

     ยูนแทริมแต่งงานกับชินจองจุน พร้อมกับเธอต้องไปเข้าปรึกษาจิตแพทย์ และเธอพูดซ้ำไปซ้ำมา จิตใจของเธอเต็มไปด้วยความสับสนว่า เธอเห็นใช่ไหมว่า ใครฆ่า และเธอเห็นว่า ใครถูกมัด แต่เธอกลับสับสน เพราะจิตใจที่เต็มไปด้วยความวิปลาสบางครั้งเริ่มเกิดขึ้น 

     และสุดท้ายใครล่ะที่เป็นคนฆ่านั้น อาจไม่สำคัญเท่ากับจิตใจของมนุษย์ที่ไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไป เพราะยูแทริมได้พูดเกี่ยวกับกลอน และกลอนเกี่ยวข้องกับคนๆหนึ่ง ซึ่งคนๆนั้นคือใคร และนั้นล่ะ ที่คุณเจ็บปวดคงอาจจะรู้แล้วว่า ใครฆ่า

“จิตใจของมนุษย์นั้นยากหยั่งถึงอย่างแท้จริง”

     เพราะฉันเชื่อมั่นว่า คุณเจ็บปวดคงจะได้เรียนรู้อะไรมากมายจากหนังสือเล่มนี้ ฉันขอให้คุณเจ็บปวดไปยอมรับผิดและชดใช้ผิดเถิดค่ะ เพราะความรู้สึกผิดทั้งหมดจะหายไปค่ะ

“ความผิดนั้น อยู่ที่ไหน ในใจตน

ชีวิตคน เปลี่ยนไปมาก เพราะใจผิด

ใจก็คิด สิ่งดีชั่ว เกินกว่าคิด

สุดแต่จิต คิดสิ่งใด ดีชั่วมาก”

ป.ล. ฉันเข้าใจคุณเจ็บปวดมากค่ะ แต่ฉันอยากเตือนด้วยความหวังดี จะไม่ว่าในฐานะใด ฉันก็ขอเตือนว่า จงทำสิ่งที่ถูกก่อนที่จิตใจที่ผิดจะทำลายความดีที่แท้จริงของคุณเจ็บปวด ฉันหวังว่า คุณเจ็บปวดอ่านหนังสือเล่มนี้เสร็จ ก็คงจะทำในสิ่งที่ถูกค่ะ เพราะฉันได้มอบกระดาษเปล่าใบหนึ่งให้กับคุณเจ็บปวดลองเขียนถึงสิ่งที่ตัวเองอยากลืมดู แล้วคงจะเข้าใจว่า สิ่งที่ถูกคืออะไรกันแน่ค่ะ

จาก คนที่รักในความจริง

LOOK A BREATHE