รูปภาพนี้ หนังสือที่ผลิตโดยสำนักพิมพ์ NB LITE

“เชื่อในคำสาปแช่งไหม”

“คำสาปแช่ง เป็นจริง เพราะอะไร

ทำๆไม ชีวิต เปลี่ยนไปไหม

เพราะว่าเรา อะไร หรือว่าใคร

ทำให้ใจ เปลี่ยนไป เป็นเช่นนี้”

     เราขอบอกเลยว่า เรื่องนี้ไม่ดูเกินจริงสำหรับสังคมญี่ปุ่นเท่าไหร่ ญี่ปุ่นกับคำสาปแช่งนั้นมีจริงในความเชื่อของสังคมนี้ และบางวัดและศาลเจ้าถึงกลับรับทำหน้าที่ในพิธีนี้ทีเดียว และนี้คือ ที่มาของ "อุชิโนะโคคุไมริ (丑の時參り)"

รูปภาพนี้ พิธีสาปแช่งในพิธีกรรมอุชิโนะโคคุไมริ

     และไม่เพียงเท่านั้น สังคมญี่ปุ่นกับความบลูลี่มีอยู่มากมายทุกแห่งหนเช่นกัน รวมทั้งสังคมเราในหลายยุคก็มีเรื่องราวของบลูลี่ให้เห็นตลอด ไม่หายไปไหน และเรื่องราวในครั้งนี้ เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับนักเรียนและความบลูลี่ และเพื่อนๆเคยคิดไหมว่า 

“บลูลี่เกิดจากคำพูดของผู้ใหญ่ที่มีต่อเด็กนี้ล่ะ”

รูปภาพนี้ หมีแอบบี้ขออนุญาตนอนพักก่อนครับ 

เพราะผมอ่านจนเหนื่อยหมดแรงเลยครับ

ผมกลัวมากจริงๆ กับสิ่งที่คนเหล่านี้ทำ 

ทำไม อะไร มันจะน่ากลัวขนาดนั้น และทำได้ถึงขนาดนี้

ผมไม่โดนแน่ๆ เพราะผมน่ารัก ว่านอนสอนง่าย เป็นมิตร ไม่เอาแต่ใจตัวเอง

 (อ้าวๆ ผมไม่ได้ชมตัวเองนะ) 

ผมพูดจากใจและหมีทุกตัวก็พูดถึงผมแบบนี้ (ฮ่าๆ อย่าหมั่นไส้)

     คุณพ่อ คุณแม่ชอบนำฉัน (ตัวการสำคัญในเรื่อง) ไปเปรียบกับพี่สาวเสมอว่า พี่สาวเป็นทั้งนางแบบที่สวย ส่วนตัวเธอนั้นละเป็นผู้หญิงขี้เหร่ คุณพ่อคุณแม่ของฉันรู้สึกอายเสมอที่มีฉันเป็นลูก และชอบคิดเองเออเองว่า "ขี้เหร่จะต้องถูกแกล้งแน่" หรือความเป็นจริงก็โดนแกล้ง (ต้องอ่านต่อในเล่ม)

     และฉันอยู่กับกลุ่มผู้หญิงสวย เพราะโรงเรียนมีการแบ่งกลุ่มผู้หญิงสวยกับผู้หญิงขี้เหร่ ซึ่งบังเอิญไปเจอหนังสือ Your Friend ซึ่งเป็นหนังสือที่สาปคนให้เป็นอะไรก็ได้อย่างที่เราต้องการได้ แต่ฉันคิดไม่ออกจริงๆว่า ควรจะทำอย่างไร หรือสาปคนแบบไหนดี ฉันเลยมอบให้กับคนๆหนึ่งๆไป และเริ่มต้น ทำตามคำสาปแช่งที่คนๆนั้นวางแผน

     ไมกะอาจารย์ประจำชั้น เริ่มรู้สึกแปลกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เมื่อเด็กไอดอลชื่อดังห้องตัวเองฆ่าตัวตาย และตามด้วยเด็กหลายคนโดนคำสาปแช่งทั้งสิวระเบิด หน้าตาตัวเองแปลกไป ซูบผอม ตลอดจนถึงฆ่าตัวตาย และไมกะตัดสินใจสืบ จนรู้ตัวคนร้าย และตัวเองก็โดนคนร้ายทำพิธีสาปแช่งเธออีกเช่นกัน

รูปภาพนี้ ระวังเถิดความจริง

     คนร้ายไม่ได้ตั้งใจที่จะสาปแช่งไมกะแต่ด้วยประการใด แต่เพราะความกลัวที่จะถูกจับได้เลยได้ทำไป และเมื่อคนร้ายโทรมาหาไมกะ และสารภาพผิดทั้งหมดให้ไมกะฟังว่า ครั้งแรก ทำไป เพราะความเข้าใจคนที่มอบให้ แต่เมื่อเริ่มทำหลายคนก็ไม่อยากทำแล้ว เพราะเครียดและหวาดกลัว แต่ก็โดนพลังด้านมืดของหนังสือและคนที่เธอมอบให้ ทำให้คนร้ายหยุดไม่ได้ที่จะทำคนอื่น ก่อนที่คนร้ายตัดสินใจปลิดชีพตนเอง 

(ทุกอย่าง ควรจะจบลง แต่ความจริงของบลูลี่กับไม่จบลง

 ไปพร้อมกับชีวิตของคนที่ตกเป็นเหยื่อของบลูลี่ทั้งหลาย 

 เราอยากให้คนเหล่านี้เป็นศพสุดท้าย

 ที่สังเวยสังคมเก่งแต่ปากและทำร้ายคนอื่นเถิด 

และรวมถึงเกรียนคีย์บอร์ด)

เกร็ดเล็กผสมน้อย

รูปภาพนี้ นักเขียนผู้เขียนเรื่องนี้

     ผู้ใหญ่ตัวดีเลย เพราะช่างสรรหา “คำพูดมาเปรียบเปรย” กับเด็กทุกคนตลอด อย่างเช่น เพื่อนเราเคยโดนเปรียบกับพ่อที่เป็นหมอว่า พ่อเก่งมากแต่ลูกโง่ เป็นต้น และพอผู้ใหญ่คนที่พูดเป็นครูด้วย ก็จะยิ่งเข้าไปกันใหญ่ เพราะเด็กทุกคนก็จะเริ่มคล้อยตามและเห็นด้วย พร้อมด่าและล้อตาม จนเพื่อนคนนั้น ขอลาออกจากโรงเรียนไปเลย และตอนหลัง เพื่อนคนนั้นก็ผูกคอตาย ซึ่งไม่ต่างจากเรื่องราวในหนังสือเล่มนี้เท่าไหร่

รูปภาพนี้ ข่าวที่มาของเรื่องนี้

     ผู้ใหญ่มักเอาปมด้อยของตัวเองมาสอนและยัดใส่เข้าไปในความคิดของเด็ก จนเด็กหลายคนก็กลายเป็นคนเเบบนี้ กลายเป็นคนที่แบบในหนังสือเป็น คือ กังวลคิดว่าตัวเองขี้เหร่ ชอบเปรียบเทียบกัน  “ฉันสวย เธออัปลักษณ์” และฝึกฝนจนกลายเป็นสังคมแห่งความบลูลี่ เพราะฉะนั้น สิ่งที่เราควรตัดวงจรอุบาทว์นี้ เพื่อไม่ให้เกิดแก่ใครอีก คือ "ต้องเริ่มต้นที่ตัวเรา ยอมรับความแตกต่างให้ได้ก่อน และเรียนรู้พร้อมยอมรับ ความสวยที่ธรรมชาติมอบมาให้"

รูปภาพนี้ หลังปกหนังสือเรื่องคำสาปเพื่อนตาย

“ปัญหาบางอย่างมันยากเกินแก้

หรือเพราะไม่คิดอยากแก้ไขกันแน่

มันถึงซ้อนกันเป็นวงกว้าง

กินพื้นที่กว้างไปเรื่อยๆขนาดนี้”

Look A Breathe