หนังสือเล่มนี้ ครั้งแรกอ่านคำโปรยหลังแล้วเกิดความสนใจ แต่พอเราไปอ่านรีวิวกลับพบว่า ได้คะแนน้อย และส่วนใหญ่คนก็บอกว่า พล๊อตเดิม 

     เราเข้าใจเลยนะว่า พล๊อตแบบนี้ คนอ่านก็เบื่อ แต่สำหรับเรานะ กลับมองว่า มันก็ไม่ใช่พล๊อตธรรมดานะ เพราะมีการดูสร้างเรื่องราวให้แปลกใหม่ แบบเราเดาทางออก แต่ก็ทำให้ไม่สามารถลุกไปไหนได้เหมือนกัน

“เพราะต้องอ่านจนจบ เนื่องจาก 

สนุกจนวางไม่ลงเลย”

รูปภาพนี้ เขาอยากเก็บเธอไว้เคียงข้าง

     ขุนพลแอบหลงรักอัยย์ศยาตั้งแต่สมัยเรียนหนังสือ แต่ยิ่งเขารุก เธอกลับยิ่งห่างหายไปจนทั้งเขาและเธอคิดว่า เส้นทางนี้คงไม่มีทางบรรจบกันแล้ว เพราะทั้งสอง ชีวิตต้องเปลี่ยนเพราะบางอย่าง

“ความรักที่ดูไม่แน่นอน ดูไม่มีทางได้รักกันแน่

แต่เมื่อพรหมลิขิตแล้ว คงหนีไม่พ้นที่จะรักกัน” 

เปรียบดั่ง

“ความรักดุขดั่งคีรีเขา

ชีวิตเราทั้งสองไม่ต่างนั้น

ขอเพียงแค่ได้เห็นหน้ากันทุกๆวัน

และรักกันทุกวันตลอดไป”

รูปภาพนี้ เธอเป็นดั่งคำครหาจริงหรือไม่

     อัยย์ศยาถูกตราหน้าว่าเป็นเมียน้อย เพราะเพียงช่วยเหลือน้องสาว ลูกพี่ลูกน้องของเธอ และขุนพลได้มาเห็นในเหตุการณ์นี่พอดี ทำให้เขาเข้าใจเธอผิด แต่เขาก็เข้าไปช่วยเพราะรัก

     หลังจากที่ พ่อของขุนพลได้ฆ่าตัวตาย ชีวิตของขุนพลก็เปลี่ยนไป แต่ขุนพลได้เจอกับเจ้าสัวที่ช่วยเหลือเขา ส่วนครอบครัวของอัยย์ศยาล้มละลายเช่นกัน แต่ก็สามารถกลับมาเริ่มต้นใหม่ได้ โดยที่อัยย์ศยาไม่รู้ว่า ขุนพลแอบช่วยพ่อของเธออย่างอ้อมๆ

รูปภาพนี้ ความเข้าใจผิดที่นำไปสู่เกือบผิดพลาด

     ขุนพลเลยชวนอัยย์ศยามาเป็นเลขา และพยายามทำทุกวิถีทางให้อัยย์ศยาหึงหวงเขา แต่กลับกลายเป็นว่า เขาได้เห็นแต่ความเย็นชาและความหยิ่งจากอัยย์ศยาที่มอบให้เขาแทนเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา 

      แม่ของขุนพลก็รักอัยย์ศยาแบบอยากได้เป็นลูกสะใภ้และไม่เท่านั้นยังรักที่อัยย์ศยาเข้าใจเธอทุกอย่าง ส่วนเจ้าสัวที่ดูแลขุนพลมาก็อยากให้ขุนพลคู่กับลูกสาวของตัว แต่ขุนพลไม่ชอบ และพยายามหลีกหนี จนกระทั่ง เจ้าสัวใช้อำนาจบีบบังคับขุนพล

รูปภาพนี้ สุดท้ายใจก็ตรงกัน

     อัยย์ศยาตัดสินใจหนีออกจากขุนพล เพราะอยากให้ขุนพลได้คู่กับลูกสาวของเจ้าสัว ส่วนลูกสาวเจ้าสัวไปใส่ร้ายอัยย์ศยาให้กับแม่ของขุนพลฟัง แต่แม่ขุนพลไม่เชื่อ ไม่เพียงเท่านั้น ขุนพลยังชอบแกล้งอัยย์ศยาต่างๆนานา แต่ไม่ว่า ยังไง ทั้งคู่ก็มารู้ใจตัวเองกันว่า ใจตรงกันและรักกันในที่สุด 

     เรานับถืออัยย์ศยามาก เพราะอัยย์ศยานี้คือ แบบพยายามไม่สนใจ พยายามเย็นชา และทำทุกอย่างเพื่อจะไม่รักขุนพล โดยที่จริงๆแล้วหัวใจของเธอเจ็บปวดยิ่งกว่าขุนพลอีก เพราะเธอรักขุนพลจนหมดหัวใจ ส่วนขุนพลนี่ก็ทั้งขี้แกล้ง หาเรื่องให้ตัวเองเจ็บ สามวันดี สี่วันไข้ตลอด เอาดีแน่นอนไม่ได้ แต่ก็เข้าใจนะว่า รัก และเราก็นี่ล่ะคนหนึ่งที่ถูกขุนพลตกเข้าไปโดยไม่รู้ตัว

“รักต้องใช้เวลาในการเรียนรู้ซึ่งกันและกัน

และเข้าใจกันและกันอีกด้วย”

Look A Breathe 

(LAB)