ใดใดในโลกล้วนนานาจิตตัง เดินทางมาถึงเกือบจะโค้งสุดท้ายแล้ว ในหมวดวรรณกรรม แบ่งหนังสือออกเป็น 4 เล่ม ได้แก่ 1. รักแรก
2. ขอให้แมวโอบกอดคุณ
3. ปาฏิหาริย์แมวลายส้ม ผู้พิทักษ์หนังสือ
4. กำเนิดแม่มดกล้าแก่น
รักแรก
"ยามรัก ไม่ว่า ทางข้างหน้าจะมีลวดหนามขนาดไหน
ก็จะยอมเจ็บตัว เพื่อให้ได้รัก
แต่เมื่อยามเบื่อ จะคลายทิ้งแล้ว หาข้ออ้างตลอดว่า ลวดหนามมันเกี่ยวเจ็บนะ ไม่ไปหรอก เดี๋ยวเจ็บตัว
ปล่อยไปเถิด"
เรื่องนี้ทำให้รู้ถึงชีวิตจริงของความรัก
"รักครั้งแรกไม่จำเป็นต้องเป็นรักครั้งสุดท้าย" เหมือนพระนางคู่นี้ ที่เมื่อถึงคราวเบื่อก็ต้องหาทางออกให้กับทั้งคู่ โดยการเลิกที่จะเป็นรักแรกของกันและกัน"
ขอให้แมวโอบกอดคุณ
"เริ่มต้นด้วยร้านเช่าแมว มีเรื่องแมวแค่นี้ ทาสแมวทั้งหลายจงหยุดและรับฟังว่า แค่นั้น เพราะหลังจากนั้น ไม่มีอะไรเกี่ยวกับแมวอีก ถึงมีก็น้อยมาก"
แล้วมันเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับอะไร ทั้งเล่มเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับคนที่สร้างความรำคาญใจ ความย้ำคิดย้ำทำ ความเบื่อหน่าย ความไม่ชอบมาพากล ความกังวล ความกลัวของคนเหล่านั้นให้เราอ่าน
มันค่อนข้างเบื่อหน่าย แล้วเล่มที่หนานี้ ทำไมต้องหนาขนาดนี้ สรุปใจความสำคัญก็ได้ กระผม หมีขาว เลยขอลาขอรับ
ปาฏิหาริย์แมวลายส้ม ผู้พิทักษ์หนังสือ
"ทาสแมวอาจจะชอบ แต่ผมไม่ชอบเท่าไหร่ขอรับ"
เรื่องพื้นๆที่ตัวเอกเจอแมวตัวหนึ่งพูดได้ แมวตัวนั้นแจกด่านแต่ละด่านให้ตัวเอก
ตัวเอกผ่านอย่างง่ายดาย(ไม่ต้องลุ้นเพราะเสียเวลา)
แมวตัวนั้นก็ประกาศตัวเอกเหมาะกับเป็นผู้พิทักษ์หนังสือ
จบด้วยเอวังประการฉะนี้
กระผมเลยรู้สึกอ่านเรื่อยๆได้อยู่ แต่ถ้าสนุกคงไม่กล้าพูดคำนั้นหรอกขอรับ เดี๋ยวคนจะหาว่า หมีพูดไม่จริง"
กำเนิดแม่มดกล้าแก่น
"กระผมชอบเวอร์ชั่นอนิเมะของ Ghibli มากกว่า เพราะสนุก ลุ้น น่ารัก ตื่นเต้นกว่า"
แต่สำหรับหนังสืออ่านเพลิน เสียดายเนื้อหาค่อนข้างอืด เอื่อย เฉื่อย ยิ่งกว่า พี่เต่าอีก เพราะพี่เต่าเดินไปถึงจะเส้นชัยแล้ว เล่มนี้ยังไม่ถึงไหน คงจะไม่ใช่แนวกระผมเท่าไหร่ขอรับ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in