สวัสดีค่ะ สายตาเราพลันไปมองเห็นหนังสือกองหนึ่ง
หนังสือกองนั้น คือ หนังสือเก่า
- บางเล่มอ่านหลายรอบ
- บางเล่มอ่านรอบเดียว
- บางเล่มอ่านไม่จบ
ทำให้เราอดจะคิดไม่ได้ว่า ควรทำอย่างไรกับหนังสือเหล่านั้นอย่างไรดี
เราตัดสินใจที่จะนำหนังสือเหล่านั้น มาเล่าสู่กันฟังให้เพื่อนๆ
เรานึกอยู่นานว่า ควรจะทำอย่างไรดีให้น่าสนใจนะ สายตาไปพลันเห็นกระทู้หนึ่งในพันทิปเขียนว่า ทำไมไม่มีคนรีวิวหนังสือให้คะแนนหนังสือ เราอยากเขียนตอบไปมากเลยว่า เพราะหนังสือแต่ละเล่มมันมีคุณค่าของตัวมันเอง เราไม่ควรไปตัดสินคุณค่าของเหล่านี้โดยการยัดเยียดคะแนนให้
และวันนั้นเอง เรากำลังคิดอยู่ว่า จะทำยังไงดีนะ
เสียงดีเจพูดขึ้นมา บอกว่า
"เคยไหม ที่เรารู้สึกเครียดหรือเป็นกังวลทุกครั้ง ที่ต้องทำ สิ่งที่ไม่ชอบ สิ่งที่เรารู้สึกเป็นกังวล มันเหมือนถูกยัดเยียดความรู้สึก"
เสียงอีกคนตอบว่า "เคย แต่หลายครั้งต้องทำ"
เสียงดีเจบอกว่า "นั้นสิ ผมว่า นี่คือการก้าวความกังวลกับความกลัวอย่างหนึ่งครับ ท่านผู้ฟัง เพราะทลายกำแพงความกลัวในใจครับ"
เราตัดสินใจว่า ลองทำดูสักเดือนที่ให้คะแนนหนังสือ แต่เราจะไม่ได้เป็นคนให้และไม่ได้เป็นคนรีวิวค่ะ เราขอเชิญกรรมการกิตติมศักดิ์อย่างคุณหมีๆทั้งหลายมาทำหน้าที่นี้ค่ะ
"อย่างไรก็ตาม ถ้ามีอะไรผิดพลาด นี่เป็นครั้งแรก
ขออภัยใน ณ ที่นี้ด้วยค่ะ"
หมายเหตุ เดือนนี้ยังไม่มีเริ่มต้น #121 และขอเริ่มต้นในเดือนถัดไปค่ะ เพราะว่า คุณหมีทำหน้าที่รีวิวและให้คะแนนค่ะ
และยังมีการรีวิวแบ่งเป็น 2 แบบ ได้แก่
1. ใดใดในโลกล้วนนานาจิตตัง: หนังสือไม่ชอบ
2. ใดใดในโลกล้วน..... : หนังสือชอบ
ขอบพระคุณที่ติดตามตลอดค่ะ
Look a Breathe
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in