หนังสือว่าด้วยเด็ก ที่พูดถึงเด็ก พูดถึงครอบครัว พูดถึงเพื่อน และคิดเหมือนเด็ก แต่คำเขียนที่เขียนลงมานั้นไม่ใช่เด็กเลย เป็นวรรณกรรมเยาวชนที่ผู้ใหญ่ที่ควรอ่านซักครั้งนึง เพราะเมื่ออ่านแล้วจะนึกขึ้นได้ว่า
"ทำไมนะ ตอนเด็กๆ เราก็เคยคิดอะไรแบบนี้ แต่พอทำไมโตขึ้นมา เราถึงคิดแบบนั้นไม่ได้แล้ว"
ยกตัวอย่างเช่น
"แบ่งปันมิหวังตอบ
ทำแต่ชอบย่อมได้ผล
ผูกมิตรติดกมล
ก่อสุขล้นกว่าสิ่งใด
แม้นไร้ซึ่งสินทรัพย์
แรงกายนับแบ่งปันได้
ช่วยแรงแบ่งแก่ใคร
ได้น้ำใจตอบแทนคืน
แบ่งปันด้วยยินดี
ย่อมจะมีผลแช่มชื่น
โลกนี้จะยั่งยืน
รื่นเริงสุขสวัสดี"
จำได้ว่า สมัยเด็กเวลาทำความดีจะไม่หวังผล พอโตขึ้นมาก็เริ่มหวังผลว่า อยากให้มีคนรักเรา อยากให้คนรู้สึกว่าเราดีสุดท้ายตัวเราก็เป็นทุกข์ พออ่านจบ ทำให้เปลี่ยนความคิดทันทีเลยว่า ใครจะรักหรือชังเราก็ปล่อยให้เป็นเรื่องของเขาไป แต่เรื่องของเราคือ ที่เราทำแบบนี้ก็เป็นผลดีของเราและเราก็ได้รับน้ำทิพย์ชะโลมใจทุกวันคือ ความสุขในการทำความดีอย่างแท้จริง
ทุกคนจะรู้ว่า "เด็กที่คิดเหมือนผู้ใหญ่มีมาก แต่ผู้ใหญ่ที่กลับไปทำตัวเหมือนเด็กเอาแต่ใจก็มากไม่น้อยเช่นกัน"
ขอฝากกลอนท่านพุทธทาส
"ใครชอบ ใครชัง ช่างเถิด
ใครชูใครเชิด ช่างเขา
ใครเบื่อ ใครบ่น ทนเอา
ใจเรา ร่มเย็น เป็นพอ"
สุขเพราะอยู่กับลมหายใจที่หายใจเข้าออกในปัจจุบัน และปล่อยความคิดอดีตไปเสีย อย่าสนใจอนาคตที่ยังมาไม่ถึงนั้นเลย
-- Look a Breathe --
สามารถติดต่อเรื่องราวได้ที่เพจ Look a Breathe หรือตามลิงค์ https://m.facebook.com/pg/Look-a-Breathe-102744558639803/about/
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in