ขังตัวเองอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมมืดๆอีกครั้ง.
ฉันไม่เข้าใจด้านมืดของมนุษย์
ฉันไม่เข้าใจความผิดพลาด
ความรู้สึกชั่ววูบ
ความฉาบฉวย
ความไม่ยั้งคิด
และที่สำคัญฉันไม่เข้าใจตัวฉันเอง.
ฉันต้องขังตัวเองในห้องมืดๆเพื่อทบทวนเหตุการณ์ที่พึ่งพบเจอ มันไม่เชิงเจ็บปวด มันไม่ได้บั่นทอนจิตใจ แต่มันคล้ายกับว่าฉันกำลังผิดหวัง ผิดหวังในตัวคนบางคนและผิดหวังในความคิดของตัวเอง. ได้แต่สงสัยว่าทำไมตัวฉันเองถึงต้องพบเจอเหตุการณ์คล้ายกันซ้ำๆแค่เปลี่ยนเวลาและเปลี่ยนบุคคล ทั้งที่ฉันพยายามในหลายๆสิ่งหลายๆแต่ก็ปล่าวประโยชน์ ยังพบความผิดหวังซ้ำๆเจ็บปวดซ้ำๆ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in