15

Mysterious

(ภาษาไทยด้านล่างค่า)

Love is the most mysterious thing I’ve ever known. How can I fall for someone I don’t even know his name? Why am I waiting for him every night? Why do I feel terrible when he looks sad? Why do I want to hold him this much?

There is no reason at all. I just jump in a deep dark abyss. Let this little stupid bring me wherever he wants.

I’m also curious for his body. Reaching my fingers up and down his soft skin. Listening to his erotic moans. Licking his appetizing chest. Kissing his luscious lips. His expression is priceless. He looks me in the eyes. Craving for me. Full of tremendous desire. Asking for me without saying it.

“You want me to get wild, huh? My naughty cat.” He is scratching me and I love it.

We are going on a wonderful adventure. Exploring each other mystery. Pull in and out. Keep repeating. Again and again til there is no space on his redden skin.

“Riley, please wake me up before sunrise.”

“Why don’t you stay? Just for once. I do it roughly that you might wobble in the morning.”

“...It’s your fault. I thought you would be gentle.”

“And who grind your hip on mine? Ok, I’m sorry. Don’t hit me. Take a rest. I will wake you up and send you out like every time.” I turn around. Facing the wall instead of his delicate body.

“Don’t be upset. I have to go.”

“I’m not upset.”

“Yes, you are. Can you hug me? It’s cold.” His sweet whisper vanishes my moody feeling. I pull him to my chest, wrap fluffy blanket around him.

The more you love, the more you lose. I can’t say no to him. What can I do to make him stay? How long do I have to wait for the truth? I don’t want to rush him. But I start to panic. If he disappears one day, I will never know where to find him.

What can I do if that happens?

“Good morning, my silly. You can go now.”

It’s a sleepless night which I spend my time on watching him sleep. Now I am sending him off at my door. Staring at his small figure walking away. Suddenly, he runs back. Softly kisses on my lips.

“I love you, Riley. See you tonight.”

Uncontrollably, I smile. I don’t want to think about miserable thing anymore. I have him at this moment. I should be happy.

Let he continually be mysterious.

---------------------------------------------------------------------------------

ความรักเป็นสิ่งที่ลึกลับที่สุดที่ผมเคยรู้จัก ผมตกหลุมรักคนที่ไม่รู้แม้แต่ชื่อได้ยังไง ทำไมผมถึงรอคอยเขาทุกคืน ทำไมผมรู้สึกแย่เมื่อเห็นเขาเศร้า ทำไมผมอยากกอดเขาขนาดนี้

มันไม่มีเหตุผลสักข้อ ผมแค่กระโดดลงไปในหุบเหวมืดและลึก ปล่อยให้เด็กโง่พาผมไปทุกที่ที่เขาต้องการ

ผมสงสัยในร่างกายของเขาด้วย นิ้วของผมเลื่อนขึ้นและลงผิวอันอ่อนนุ่มของเขา ฟังเสียงครางแสนยั่วยวน ไล้เลียหน้าอกน่ากิน จูบริมฝีปากที่หอมหวาน การแสดงออกของเขานั้นประเมินค่าไม่ได้ เขาจ้องตรงเข้ามาในตาผม ต้องการผม เต็มไปด้วยความปรารถนาที่ท่วมท้น เรียกร้องผมโดยไม่ต้องพูดออกมา

"นายอยากให้ฉันดุดันกับนายสินะ หือ? เจ้าแมวดื้อของฉัน" เขาข่วนผม และผมชอบ

เรากำลังอยู่ในการเดินทางที่แสนวิเศษ ค้นหาความลึกลับของกันและกัน ดึงเข้าและผละออก วนซ้ำอย่างนั้น อีกครั้งและอีกครั้งจนไม่มีพื้นที่ว่างบนผิวที่ขึ้นสีแดง

"ไรลีย์ ได้โปรดปลุกผมก่อนพระอาทิตย์ขึ้น"

"ทำไมนายไม่อยู่ล่ะ แค่สักครั้ง ฉันรุนแรงและคิดว่านายอาจจะเซได้ในตอนเช้า"

"...มันเป็นความผิดของคุณ ผมคิดว่าคุณจะอ่อนโยน"

"แล้วใครบดเบียดสะโพกมาหาฉัน? โอเค ฉันขอโทษ อย่าตีสิ พักผ่อนเถอะ ฉันจะปลุกและไปส่งนายเหมือนทุกครั้ง" ผมหมุนตัวไปอีกทาง หันหน้าเข้าหาผนังแทนที่จะเป็นร่างกายบอบบางของเขา

"อย่าหงุดหงิดเลย ผมต้องไป"

"ฉันเปล่าหงุดหงิด"

"คุณหงุดหงิด กอดผมได้ไหม มันหนาว" เสียงกระซิบแสนหวาน ลบล้างความรู้สึกไม่ดีออกไป ผมดึงเขาเข้ามาบนอกผม ห่อด้วยผ้าห่มนุ่มนิ่ม

ยิ่งรักมากเท่าไหร่ ยิ่งแพ้เท่านั้น ผมไม่อาจปฎิเสธเขา ผมจะทำอะไรเพื่อให้เขาอยู่ได้บ้าง นานแค่ไหนที่ผมต้องรอความจริง ผมไม่อยากเร่งเขา แต่ผมเริ่มวิตก ถ้าเขาหายไปในวันหนึ่ง ผมไม่มีทางรู้เลยว่าจะหาเขาได้ที่ไหน

ผมจะทำอะไรได้ถ้ามันเกิดขึ้น?

"อรุณสวัสดิ์เด็กโง่ ตอนนี้นายไปได้แล้ว"

มันเป็นคืนที่นอนไม่หลับ ซึ่งผมใช้เวลาไปกับการมองดูเขานอน ตอนนี้ผมมาส่งเขาที่หน้าประดู จ้องร่างเล็กๆ ของเขาที่เดินออกไป ทันใดนั้น เขาวิ่งกลับมา จูบผมอย่างแผ่วเบาที่ริมฝีปาก

"ผมรักคุณ ไรลีย์ เจอกันคืนนี้นะ"

ผมยิ้มอย่างควบคุมไม่ได้ ไม่อยากคิดเรื่องหดหู่อีกต่อไปแล้ว ในเวลานี้ผมมีเขา ผมควรมีความสุข

ปล่อยให้เขาเป็นปริศนาต่อไป

---------------------------------------------------------------------------------

.

.

.

หัวข้อที่สิบห้าของ Fictober 2017

Mysterious ความลึกลับของความรัก ความลึกลับของน้องแมว

พาพี่ไรลีย์มาพร่ำเพ้อพรรณาหาน้องบ้าง หลังจากน้องเพ้อใส่พี่ทุกตอน ฮา