'โคโนฮานะเทย์' ดูเผินๆเหมือนจะเป็นแค่เรียวกังทั่วไปที่สิ่งมีชีวิตต่างๆไม่ว่าจะเป็นปิศาจหรือมนุษย์ธรรมดาก็มาพักผ่อนที่นี่ได้ แต่สำหรับมนุษย์แล้ว ถ้ามาที่นี่ก็เปรียบเสมือนมายังจุดกึ่งกลางระหว่างความเป็น - ความตาย ว่าจะเลือกกลับไปมีชีวิตที่โลกแห่งความเป็นจริง หรือจะเลือกไปยังโลกหลังความตาย นอกจากนั้นแล้วก็ยังมีอีกเงื่อนไขหนึ่งคือ สำหรับมนุษย์ที่ตายแล้วแต่ยังมีอะไรติดค้างอยู่กับโลกความเป็นจริงที่ส่งผลทำให้ไม่สามารถไปยังโลกหลังความตายได้ ก็สามารถพักที่นั่นจนกว่าจะไม่มีอะไรติดค้างแล้วสามารถไปสู่สุขคติอย่างหมดห่วงได้เหมือนกัน

   ถ้าพิจารณาจากการดูเนื้อเรื่องของตอนนี้คงเดาได้ประมาณว่า ผู้หญิงญี่ปุ่นสมัยก่อนมีเป้าหมายเพียงแค่ เติบโตและแต่งงานมีครอบครัว ถ้ามีลูกสาว ก็อบรมเลี้ยงดูจนสามารถไปแต่งงานมีคู่ครองได้ แค่นั้นก็ถือว่าเป็นเป้าหมายสูงสุดของผู้หญิงญี่ปุ่นในสมัยนั้นแล้ว

   คุณยายคนนี้ ก็เช่นกัน เธอเป็นผู้หญิงหน้าตาดี เพรียบพร้อมมีสามีที่อบอุ่นแต่ทว่าลูกสาวของเธอนั้นกลับเสียชีวิตทันทีที่คลอด เมื่อถึงอายุขัยของเธอแล้วแต่เธอก็มีความมุ่งมั่นที่จะทำให้เป้าหมายนั่นให้สำเร็จลุล่วงถึงแม้ว่าลูกสาวของเธอจะเสียชีวิตไปแล้วก็ตาม

   คุณยายคนนี้เลยตัดสินใจมาพักที่เรียวกังโคโนฮานะเทย์พร้อมกับตุ๊กตาเด็กผู้หญิงตัวหนึ่ง โดยเธอได้ไหว้วานให้พนักงานในเรียวกังนี้หาอุปกรณ์และผ้ามาตัดเป็นกิโมโนทุกช่วงอายุ ตั้งแต่วัยแบเบาะ วัยเด็ก วัยรุ่น จนกระทั่งถึงวัยออกเรือน

    อ่านไปมาแล้วดูเหมือนจะเป็นเรื่องปกติทั่วไปใช่ไหมล่ะ? ที่มนุษย์บางคนจะนำตุ๊กตาหรือสิ่งของมาเป็นตัวแทนบุคคลนั้นๆ แต่ทว่าตุ๊กตาตัวนั้นกลับมี วิญญาณของลูกสาวเธอ สิงอยู่โดยที่เธอก็ไม่รู้ ซึ่งวิญญาณตนนั้นก็เติบโตขึ้นเรื่อยๆตามชุดที่เธอตัด จนกระทั่งถึงชุดกิโมโนสีขาวไข่มุกที่เธอตั้งใจว่าจะตัดชุดนี้เป็นชุดสุดท้าย ก่อนที่เธอจะไปสู่สุขคติอย่างหมดห่วง เพราะถือว่าได้บรรลุเป้าหมายที่ต้องการสำเร็จแล้ว

   แต่เธอหารู้ไม่ว่า เมื่อถึงวันนั้น วันที่ท้องฟ้าแจ่มใสในช่วงฤดูร้อน ลูกสาวของเธอก็โตเป็นสาวสะพรั่ง ได้ใส่ชุดแต่งงานที่เธอตัดและยืนรอรับเธอเพื่อไปโลกหลังความตายด้วยกันอย่างมีความสุข จบ.