มันก็มีปัญหาครอบครัวขึ้นมา คือพ่อกับแม่เราทะเลาะกันบ่อยอยู่แล้วไง พอมาช่วงนี้มันดูหนักกว่าครั้งอื่นๆ ก็เลยแบบ เออคิดว่ามันแย่ตรงนี้ล่ะ แล้วมันไม่ได้หยุดที่ต้นปีอ่ะ มันกลายเป็นว่าลากยาวมาจนตอนนี้ก็ยังไม่จบนะ (ตอนนี้ปลายปีละ) แล้วมันก็ทำให้เกิดปัญหาอย่างอื่นตามมาด้วยอ่ะ เอาเป็นว่านี่แหละเป็นเรื่องที่เรารู้สึกแย่ที่สุดในปีนี้ 

ช่วงนี้เราก็เปิดเทอมแล้ว มันก็ดีขึ้นอ่ะ พอมาเจอเพื่อนๆ ได้ไปเที่ยว ไปไหนมาไหนกับเพื่อนอ่ะ มีความสุขที่สุดละ ดูเป็นตัวของตัวเองดี ขอเล่าเรื่องทริปกาญที่ไปกับกรรมกรนร หน่อย55555 คือมันดีมากอ่ะ ความรู้สึกตอนที่ไปนี่คือ แบบนี้ดิถึงจะเรียกว่าเที่ยวจริงๆ มันไม่ได้ adventure อะไรขนาดนั้นนะ แต่มันสนุกที่ได้ไปกับเพื่อนๆ อะ ได้ทำอะไรด้วยกันหลายๆอย่างเลย ถ้ามีโอกาสก็อยากไปเที่ยวกับเพื่อนกรรมกรอีกนะ (ไว้ว่างๆจะมาเขียนรีวิวทริปกรรมกรแอนด์ชีวิตกรรมกรตลอด 1 ปีการศึกษา) หลังจากที่ไปเที่ยวมา ก็เรียนๆ ตามปกตินั่นแหละ แต่ช่วงนี้เราอ่ะ มีคนคุยไง อินเลิ้บจัด คือตอนแรกไม่ได้รู้สึกชอบอะไรเพื่อนคนนี้เลยอะ ก็เพื่อนร่วมห้องธรรมดา วันนึงเราไปรีพลายสตอรี่เขา แบบแซ็วๆ ก็ไม่ได้อะไรนะ แต่ได้คุยกันทุกวันเฉยเลยก็เลยกลายเป็นว่าชอบอ่ะ แต่มันก็... พอจะเดาออกใช่ป่ะ ประมาณเดือนตุลา ปลายๆ เดือน เขาก็เริ่มจะอ่านไม่ตอบไรงี้ละ เราเลยถามไปตรงๆ ว่า เออถ้าเราไม่ทักไปอะ เธอจะไม่ทักเรามาใช่ป่ะ แล้วเขาก็ตอบว่า ประมาณนั้นแหละ เราก็เลยเอ้อ ไม่เป็นไร ลองหายๆ ไปวันนึง ปะกดก็ไม่ได้ทักเรามาเลย จนวันฮาโลวีน(วันอังคาร) เราก็ทักไปอีกว่าจะเลิกคุย อะไรแบบนี้เลยใช่ป่ะ เขาก็ขอโทษ ซึ่งเราก็รู้อยู่แล้วแหละว่ามันจะประมาณนี้ ก็เลยตอบไปว่าไม่ต้อง แล้วลบแชทออกมาเลย เก่งงงงง 55555 แต่ก็แบบไม่ได้ร้องไห้ฟูมฟายอะไรนะ สุดท้ายแล้วเราก็ไม่รู้อ่ะ ว่าสาเหตุที่เขาทำแบบนี้มันเป็นเพราะอะไร ช่วงแรกๆ ก็อยากรู้นะ แต่ไม่อยากทักไปถามให้มันยืดยาว บางทีที่เขาทำแบบนี้เขาคงคิดว่ามันดีกับตัวเขาเองแล้วแหละ แต่ไม่ได้คิดในมุมของเราไง :) ก็เลยปล่อยไปอย่างนั้นแหละดีแล้ว ทุกวันนี้ก็เป็นความสัมพันธ์แบบที่เรียกเพื่อนได้ไม่เต็มปาก ไม่เชิงเพื่อน แต่ค่อนไปทางคนรู้จักเลยแหละ แต่แล้วยังไงอ่ะ ก็ต้องเรียนห้องเดียวกัน ทำงานกลุ่มเดียวกันด้วยนะ(บางวิชา) เล่นแวร์วูฟก็ยังเล่นด้วยกันอีกอ่ะ ทำไมถึงเป็นแบบนี้วะ 5555555 แล้วเราอ่ะ เป็นคนที่พอคุยกับใคร แบบที่เกินเพื่อนไปแล้ว มันกลับมาเป็นเพื่อนไม่ได้อีกอ่ะ บางคนอาจจะได้แต่ก็ต้องใช้เวลานานเหมือนกัน คนก่อนหน้านี้เลิกคุยกันมาสองปีแล้ว จนตอนนี้ยังไม่คุยกันเลยอ่ะ พอเลิกคุยกับคนนี้ มันก็ทำให้เราได้รู้ว่า เออ ไม่อินแล้วว่ะ ไม่ได้อยากมีอะไรแบบนี้แล้วอ่ะ ทุกวันนี้มีแค่ความรักให้อปป้าก็พอ กรี้ดดดดดดดดดด ต่อๆ ทีนี้เราก็ใช้ชีวิตปกติของเราไปอ่ะ คือระหว่างนั้นยังแอบคิดด้วยนะ ว่าเขาแกล้งเราป่ะวะ แบบกะจะเซอร์ไพรส์ชวนไปลอยกระทงงิ แต่ก็ไม่มีอะไร ก็เลยคิดว่าไม่ใช่แบบนี้แล้วแหละ จนมาถึงวันลอยกระทงซึ่งก็คือวันศุกร์ ตามปกติของเด็กหออะเนาะ ก็ต้องกลับบ้านใช่มะ ตอนแรกก็ลังเลๆ แหละว่าจะกลับดีมัั้ย เพราะที่มอก็จัดงานลอยกระทง ซึ่งปีที่แล้วไม่ได้จัดอ่ะ แต่ก็กลับบ้านอยู่ดี พอกลับไปปุ๊บ พ่อกับแม่ทะเลาะกันก่อนจะไปลอยกระทงจ้า สรุปเราเลยได้ไปลอยกับแม่สองคน วันนั้นอ่ะ ทุกอย่างที่กลั้นมา มันออกมาหมดเลยอ่ะ เราร้องไห้นานมาก ตั้งแต่ไปลอยกระทงจนกลับ รู้สึกพังมากๆ แต่ก็ดีที่ได้ระบายออกมาอ่ะ

เครียดจัดเลยช่วงนี้555 เพราะยังไม่มีที่เรียนไง แล้วยังตบตีกับตัวเองเรื่องคณะไม่จบซักที ไม่รู้จะยังไงแล้วอ่ะ แงงงงงงง เราก็ยังไม่เต็มที่เองด้วยแหละ