Cute

Paring : Naib x Eli #merceseer

Rate : NC

Note : อิไลน่ารัก????????

——————————

‘นายน่ารักจังเลยอิไล...’

‘น่ารักมากๆ...จนฉันอยากจะเอ็นดูนายให้มากกว่านี้...’

“ว้าว...นายตัวเล็กน่ารักจัง”

นั่นคือคำพูดแรกที่อิไลคลาร์กมอบให้กับนาอิบซูบีดาร์รุ่นน้องในมหาลัยที่พึ่งพบกันเป็นครั้งแรก

แน่นอนว่าสิ่งที่อิไลพูดไปคือความคิดจริงๆในตอนนั้น

“นาอิบนี่นา!~”

เสียงกล่าวทักทายอย่างอารมณ์ดีดังขึ้นมาพร้อมกับแรงกอดจากด้านหลังของนักศึกษาปี1ที่กำลังนั่งอยู่

ไม่ต้องหันกลับไปมองเพียงแค่ได้ยินเสียงและกลิ่นน้ำหอมจางๆนาอิบก็รู้ว่าใครกันที่อยู่ข้างหลังตน

“เจ้าเด็กน้อย~”

อ้อมกอดถูกคลายออกมือเรียวยื่นมาข้างใบหน้าทั้งสองฝั่งก่อนจะออกแรงกดเบาๆลงบนแก้มของคนอายุน้อยกว่า

กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆที่ติดอยู่ที่ปลายแขนเสื้อทั้งสองข้างผสมกันจนทำให้ชายหนุ่มเคลิบเคลิ้มไปกับกลิ่นหอมอ่อนๆที่ล้อมรอบตนอยู่ชั่วเวลาหนึ่ง

วันนี้ใช้กลิ่นอะไรนะ...ชายหนุ่มคิดในใจ

“อรุณสวัสดิ์อิไล!”

วิลเลี่ยมชายหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงข้ามนาอิบกล่าวทักทายคนอายุมากกว่าก่อนจะได้รับการกล่าวทักทายคืน

อุ้งมือนุ่มที่อยู่บริเวณใบหน้าหล่อเหลาค่อยๆชักกลับไปร่างของอิไลเคลื่อนมานั่งข้างๆนาอิบและไม่วายที่จะแตะเนื้อต้องตัวของคนอายุน้อยกว่าเหมือนที่ชอบทำเป็นประจำ

ดวงตาคมจ้องมองไปยังเจ้าของกลิ่นหอมก่อนจะขยับปากเป็นคำพูดโดยไม่มีเสียงเป็นการสื่อสารกันแบบลับๆ

แน่นอนว่าอิไลรู้ความหมายสิ่งที่นาอิบต้องการจะบอก...เพราะพวกเขาทำแบบนี้หลายต่อหลายครั้งแล้วน่ะสิ

“ซุบซิบอะไรกันอยู่สองคนอีกแล้วนะ!”

เสียงตะโกนโหวกเหวกโวยวายจากวิลเลี่ยมเป็นสิ่งยุติบทสนทนาลับของทั้งคู่

“ยุ่งไม่เข้าเรื่องน่า...”

คำตัดพ้อเหมือนเด็กถูกส่งคืนมาให้ชายหนุ่มจากทวีปเอเชียซึ่งก็ได้รับคำด่ากลับไปเหมือนเคย

“อย่าว่าเพื่อนแบบนั้นสิ”

คนอายุมากกว่ากล่าวก่อนจะพูดคุยอย่างเป็นมิตรกับชายหนุ่มกล้ามโตที่นั่งอยู่อีกฝั่งของโต๊ะตัวยาว

“อิไลเนี่ยน่ารักจริงๆเลยไม่เหมือนหมอนั้นสักนิด”

สุดท้ายก็จบด้วยการที่เพื่อนสนิททั้งสองนั้นเถียงและต่อว่ากันเองโดยมีอิไลอยู่ร่วมในเหตุการณ์ด้วย

“โอ๊ะ...ถึงเวลาแล้วฉันขอตัวไปเข้าชมรมก่อนนะ”

กล่าวจบวิลเลี่ยมซึ่งได้เข้าไปอยู่ในชมรมกีฬาของมหาลัยก็เดินจากไปปล่อยให้นาอิบและอิไลอยู่ด้วยกันเพียง2คน

ใครว่าวิลเลี่ยมไม่รู้อะไรกัน?...เขาน่ะเป็นเพื่อนสนิทของนาอิบและโฮสช่วงไฮสคูลทำให้แทบจะอยู่กับนาอิบตลอดเวลาทำไมจะไม่รู้ล่ะ

ว่านาอิบซูบีดาร์ร้ายขนาดไหน...

“เป็นอะไรไปทำไมทำหน้าทำตาแบบนั้นกัน...”

“อย่ามาทำเป็นไม่รู้ได้ไหม...”

นาอิบกล่าวประชดคนข้างกายมือสากหยาบกร้านเพราะไม่ได้รับการดูแลจับข้อมือของอิไลก่อนจะกระชากเข้าหาตนเองจนไหล่ของทั้งคู่ขยับเข้ามาชนกัน

“หงุดหงิดง่ายจริงๆเลยนะ”

คนอายุมากกว่ากล่าวพร้อมกับหัวเราะนิดๆเป็นเชิงหยอกล้อคนอายุน้อยกว่าอย่างสนุกสนานถึงแม้จะรู้ว่ามันยิ่งเป็นการส่งเสริมให้อีกคนหงุดหงิดมากกว่าเดิม

“กวนประสาทกันรึไง...อิไลคลาร์ก”

“เฮ้...ตรงนี้ไม่ได้นะ”

เรียวขาใต้กางเกงผ้ายืดขายาวสมส่วนขยับหนีมือที่กำลังวางทับบนต้นขาต้นเองอย่างจาบจ้วงและขยำเบาๆ

“...ชิ”

“นาอิบ...รีบเก็บของได้แล้ว...”

ใบหน้าเนียนขยับเข้ามาใกล้ใบหน้าของคนอายุน้อยกว่าเสียงกระซิบเบาๆและความชื้นแฉะจากลิ้นอุ่นที่ขอบหูทำให้นาอิบสะดุ้งเล็กน้อย

“...จะไปไหนหละ?”

คนอายุน้อยกว่าแกล้งทำเป็นไม่เข้าใจและกล่าวถามคนอายุมากกว่าทั้งที่ตนเองนั้นก็รู้อยู่แล้วเพราะนั่นคือสิ่งที่นาอิบพูดคุยกับคนข้างๆก่อนหน้านี้

ด้วยการสื่อสารลับๆของพวกเขาไง...

“รีบไปกันเถอะ...นะ”

เสียงหอบหายใจของคนสองคนดังก้องสะท้อนไปทั่วหลังประตูของบันไดหนีไฟที่ตอนนี้ไม่มีใครอยู่นอกจากพวกเขาทั้งสองแสงอาทิตย์จากหน้าต่างที่ชั้นพักส่องเข้ามาทำให้สามารถมองเห็นทุกอย่างได้

ผิวขาวเนียนใต้ร่มผ้าถูกประดับไปด้วยรอยดูดและรอยจูบดูน่ากลัวและน่าหลงใหลในเวลาเดียวกัน

ริมฝีปากอวบอิ่มเผยอออกปล่อยเสียงหอบหายใจอย่างหนักหน่วงน้ำสีใสไหลย้อยเปรอะอยู่ที่มุมปากและหยดน้ำตาที่กองกันอยู่ที่แพขนตายาวยิ่งปลุกอารมณ์ราคะของผู้ที่ได้เห็นภาพตรงหน้านี้

ต้นขาแข็งแรงใต้กางเกงยีนส์สีดำสมส่วนสอดเข้าไปอยู่ระหว่างขาของร่างสูงที่ถูกดันชิดกับกำแพงก่อนจะขยับและบดเบียดไปที่เป้ากางเกงของคนอายุมากกว่า

“อ๊ะ...อึก...”

ดวงตาสีเทาเข้มจ้องมองร่างที่สูงกว่าตนก่อนจะโฟกัสไปที่ริมฝีปากบวมเบ่งที่ขึ้นสีเหมือนกับเยลลี่นุ่มนิ่มซึ่งกำลังถูกกัดไว้เพื่อกั้นเสียงร้องอื้ออึงจากการกระทำที่เขาเป็นคนทำ

เรียวลิ้นร้อนแฉะเลียไปที่กลีบปากของคนอายุมากกว่ายิ่งเพิ่มความเสียวซ่านให้กับอิไลจนแทบจะพยุงตัวไม่อยู่ยังดีที่มีผนังให้พิงไม่งั้นอิไลคงล้มลงไปกองกับพื้นแล้ว

“นายน่ารักจังเลยอิไล...”

“น่ารักมากๆ...จนฉันอยากจะเอ็นดูนายให้มากกว่านี้...”

กล่าวจบนาอิบก็มอบจูบอันดูดดื่มให้อีกคนมือแกร่งบีบขยำสะโพกนิ่มเสียเต็มแรงเหมือนกำลังบีบขยำตุ๊กตานุ่มนิ่มถ้าถอดกางเกงออกมาจะมีรอยช้ำก็คงไม่แปลก 

“อึก...แฮ่กนะนาอิบ...พอก่อน...”

มือเรียวดันร่างที่กำลังรุกล้ำตัวเองอยู่ด้วยแรงทั้งหมดทั้งที่ตัวเองแทบจะยืนไม่ไหวแล้วจูบอันดูดดื่มยังคงถูกส่งมอบมาให้ไม่หยุดจนอิไลแทบจะสำลักและมัวเมาไปกับจูบจากนาอิบเสียแล้ว

“แฮ่ก...พอก่อน...นะ”

“...ชิ...ก็ได้”

“รูบซิปสิ...”

ดวงตาสีฟ้าทีประดับด้วยหยาดน้ำตาเล็กน้อยจ้องมองไปที่เป้ากางเกงยีนส์สีดำที่ตอนนี้คับแน่นและนูนขึ้นมาด้วยกามอารมณ์

ต้นขาเล็กเรียวขยับถูไถเสียดสีไปกับเป้ากางเกงของคนอายุน้อยกว่าช้าๆเหมือนที่ตนโดนก่อนหน้านี้เสียงครางทุ้มต่ำดังตอบสนองเหมือนกับสัตว์ร้ายคำรามยิ่งปลุกอารมณ์ของคนอายุมากกว่า

มือเรียวยาวยื่นไปรูดซิปกางเกงของคนตรงหน้าออกก่อนจะเกี่ยวขอบชั้นในของอีกฝั่งปรากฏความเป็นชายที่ชูชันพร้อมที่จะได้รับการปลดปล่อยเต็มที่

“นายมันลามกจริงๆเลยนาอิบ...”

“นายเองก็เหมือนกันน่า...ทำต่อสิ”

คนอายุน้อยกว่ากล่าวตอบพร้อมโน้มใบหน้าไปซุกซอกคอที่เต็มไปด้วยร่องรอยมากมายเพื่อที่จะสร้างร่องรอยให้มันมากขึ้นอีก

กางเกงผ้ายืดถูกดึงลงเล็กน้อยให้พร้อมที่จะทำเรื่องอย่างว่ามือเรียวจับแก่นกายตนเองให้แนบชิดกับแก่นกายของคนอายุน้อยกว่าก่อนจะออกแรงขยับเล็กน้อย

เสียงหอบหายใจและครวญครางดังเป็นจังหวะเหมือนกับเสียงเพลงที่เปิดคลอเบาๆตามบาร์ชวนให้ริ่นเริงและดื่มด่ำไปกับมัน

ใบหน้าคมเชิดขึ้นพิงกับกำแพงด้านหลังด้วยความรู้สึกเซียวซ่านอวดให้เห็นลำคอยาวที่ตกแต่งไปด้วยร่องรอยสีแดงเหมือนงานประติมากรรมสวยงามชิ้นนึง

“นายเซ็กซี่ชะมัดเลยอิไล...”

ใบหน้าหล่อเหลามีเสน่ห์ของคนอานุมากกว่าแดงก่ำเหมือนกำลังมัวเมาไปกับเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ดวงตาสีฟ้าปรือมองมานาอิบด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยกามอารมณ์อย่างปิดไม่มิด

น่าเอ็นดู...อยากจะเอ็นดูไปทั้งตัว

มือสากข้างนึงยื่นไปกอบกุมมือเรียวนุ่มนิ่มที่กำลังขยับขึ้นลงไปมาก่อนจะช่วยออกแรงให้มากขึ้นและเร็วขึ้นจนเสียงร้องครางดังมากกว่าเดิม

น้ำขาวขุ่นถูกปลดปล่อยออกมาเลอะมือของทั้งสองมือสากยังคงขยับขึ้นลงอีก2ถึง3ครั้งเพื่อรีดน้ำขาวขุ่นออกมาให้หมดจนเลอะเปรอะเปื้อนไปทั่วมือและแก่นกายของทั้งสองที่ตอนนี้สงบลงแล้ว

“มากกว่านี้ไม่ได้หรอ...”

ดวงตาสีน้ำเงินจ้องเข้าไปในแววตาสีฟ้าสดใสที่ฉ่ำไปด้วยคราบน้ำตาด้วยแววตาหื่นกระหายและต้องการ

“อย่าโลภมากสิ...รีบจัดการให้เรียบร้อยก่อนจะมีใครมาได้แล้ว”

ถึงแม้จะพูดแบบนั้นแต่อิไลก็ยังคงรับจูบที่นาอิบมอบมาอย่างเต็มใจจูบอันดูดดื่มเป็นเหมือนกับยาเสพติดสำหรับนาอิบไม่ว่าเท่าไหร่ก็ไม่เคยจะพอมีแต่ต้องการต้องการมากกว่าเดิม

ครืด...ครืด...ครืด

เสียงจากมือถือราคาแพงของอิไลดังขึ้นมาคนอายุมากกว่าผลักนาอิบออกเป็นเชิงให้หยุดการกระทำก่อนจะกดรับสาย

“ครับ...เย็นนี้หรอได้สิไว้เจอกันนะครับที่รัก...”

ใช่...ฟังไม่ผิดหรอกอิไลมีคนรักอยู่แล้วนาอิบรู้ดีรู้ตั้งแต่วันแรกที่เจอกันเพราะอิไลมักจะพูดถึงคนรักให้ฟังอยู่บางครั้ง

ความสัมพันธ์นี้มันเริ่มจากอะไรกันนะเพราะอิไลมักจะมาเข้าใกล้ถึงเนื้อถึงตัวนาอิบงั้นหรอ...หรือเริ่มจากที่เขาแกล้งจูบอีกคนเบาๆแต่เลยเถิดกลายเป็นจูบที่ดูดดื่มกันนะซึ่งอิไลก็ไม่เคยห้ามเขาแม้แต่ครั้งเดียวมีแต่จะทำให้มันมากขึ้นอีก

ยิ่งนานวันเข้าทุกอย่างก็ยิ่งมากขึ้นแน่นอนว่าสำหรับนาอิบมันไม่พอเขาต้องการมากกว่านี้

“ฉันต้องไปแล้ว...ไม่เอาน่าอย่าทำหน้าตาหน้ากลัวแบบนั้นสิ”

กล่าวจบคนอายุมากกว่าก็มอบจุมพิตให้กับคนอายุน้อยกว่าที่กำลังทำใบหน้าบูดบึ้งอยู่

“ถ้าเป็นเด็กดี...คราวหน้าฉันจะให้รางวัลมากกว่านี้”

ใบหน้าหล่อเหลาแต่น่ารังแกและน่าน่ำยีในสายตาของนาอิบมอบรอยยิ้มให้ก่อนจัดแจงเสื้อผ้าตนเองให้เรียบร้อย

“งั้น...คราวหน้าเตรียมตัวให้รางวัลฉันได้เลยอิไลคลาร์ก”

มีแฟนแล้วงั้นหรอ...คบแล้วทำไมจะเลิกไม่ได้กันล่ะ...

จริงรึเปล่า?

TBC

Note : ไม่เคยแต่งncยาวขนาดนี้มาก่อนเลย;///; เขียนเพราะอยากย่ำยีอิไลโดนเฉพาะะะภาษาและมุมมองอาจแปลกๆบ้างนะคะหวังว่าจะชอบกันนะคะ._.