Rosa Parks แม่บ้านธรรมดาคนหนึ่ง กำลังจะ พักผ่อนจากวันธรรมดาวันหนึ่ง ในวันที่ 1 ธันวาคม 1955 ด้วยการขึ้นรถประจำทางหมายเลข 2857 เพื่อกลับบ้าน ในใจเธอตอนนั้น คงกำลังนึกถึงการกลับไปทำอาหารมื้อเย็น และอาจจะเหม่อลอยไปถึงเรื่องอื่นด้วย แต่ไม่นานเธอกลับถูกรบกวนโดยพนักงานขับรถ ที่ตะโกนใส่เธอแบบไม่เป็นมิตร เพียงเพราะเธอนั่งอยู่บนที่นั่งที่ไม่ใช่ของเธอ ที่นั่งซึ่งเธอไม่มีสิทธิ์จะนั่งด้วยซ้ำ

ในช่วงเวลาที่สหรัฐอเมริกา กำลังเกิดการแบ่งแยกสีผิวอย่างชัดเจนโดยเฉพาะทางตอนใต้ในช่วงทศวรรษที่ 1950 การแบ่งแยกนั้นเกิดขึ้นในหลายกิจกรรมซึ่งรวมถึงการโดยสารรถประจำทาง ที่นั่งแถวหน้าเป็นที่นั่งที่ถูกสงวนไว้เฉพาะกลุ่มคนผิวขาว ส่วนกลุ่มคนผิวดำถูกจัดที่นั่งไว้ที่แถวหลังของรถ แน่นอนว่า คนผิวดำไม่มีสิทธิ์ที่จะไปนั่งที่นั่งแถวหน้าแต่ความเลวร้ายในบางครั้งก็คือ ถ้ารถเต็มจริงๆคนผิวดำก็ถูกไล่ลงเพื่อให้คนผิวขาวทั้งคันได้นั่ง

ในเย็นวันนั้นเองที่ Rosa Parks ถูกไล่ออกจากที่นั่งของเธอ เธอเลือกที่จะนั่งนิ่งต่อไปไม่ยอมลุก เธอเลือกที่จะปฏิเสธด้วยท่าทีที่สงบแม้ว่าจะถูกข่มขู่ว่าถ้ายังไม่ลุกจะถูกจับกุมแต่เธอก็ยังคงนิ่ง ซึ่งนำไปสู่การที่เจ้าหน้าที่ตามมาจับเธอบนรถบัสคันนั้น

เหตุการณ์ดังกล่าว ได้เป็นจุดเปลี่ยนสำคัญ ต่อการเคลื่อนไหวทางการเมืองที่เรียกกันว่า Montgomery bus boycott เช่นเดียวกับเธอที่ทนมานานแล้วคนผิวดำที่ถูกปฏิบัติเช่นนี้มานานก็ทนมานานจนไม่ไหวแล้วเช่นกัน ความเคลื่อนไหวทางการเมืองดังกล่าว ก็เริ่มต้นขึ้น ทั้งหมดรถเมล์และในสถานที่อื่นๆเช่นในโรงเรียน ซึ่งนักเรียนผิวดำได้รับการปฏิบัติที่ไม่เท่าเทียมกันอย่างชัดเจน สำหรับการประท้วงบนรถเมล์นั้นได้มีการเรียกร้องให้คนผิวสีไม่ใช้บริการรถประจำทางของเมืองในวันที่เธอต้องขึ้นศาล ชาวผิวดำพากันเดินลุยฝนกลับบ้าน ยอมตัวเปียกเพื่อแสดงออกซึ่งความไม่พอใจ

รถประจำทางของเมืองได้รับผลกระทบอย่างรุนแรง โดยเฉพาะในเรื่องของรายได้เพราะชาวผิวสีซึ่งเป็นลูกค้าประจำได้ทำการประท้วงไม่ขึ้นรถเมล์เป็นเวลายาวนานเกิน 1 ปี จนในที่สุดก็ต้องมีการแก้กฎหมายเรื่องการแบ่งแยกการขึ้นรถประจำทาง ทำให้ทิศทางในการสร้างความเท่าเทียมกันของคนกลุ่มเดียวสีต่างๆ มีแนวโน้มที่จะเพิ่มพูนความยุติธรรมมากขึ้น

Rosa Parks ได้กลายเป็นสัญลักษณ์ของการเรียกร้องความเท่าเทียมกันของคนในสังคม เมื่อวันที่เธอเสียชีวิตในปี 2005 สรุปของเธอได้ถูกจัดวางไว้ใต้ตึกรัฐสภาของสหรัฐ เพื่อเป็นการระลึกถึงวีรบุรุษของชาติ ในเหตุการณ์ต่างๆ ซึ่งจะมีเฉพาะประธานาธิบดี และวีรบุรุษที่ได้รับเกียรตินี้