แดฮวีเคยคิดมาตลอดว่าเขาเป็นคนที่โชคดีที่สุดㅡและก็ไม่ผิดจริงๆ

   ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ที่เขาเสพติดจูบของจินยองมากขนาดนี้อาจจะตั้งแต่ที่ญี่ปุ่นหรือเปล่า..

   จูบของเราลึกซึ้งขึ้นและมากขึ้นมันเริ่มขึ้นหลังจากที่แดฮวีดึงผ้าห่มออกจากตัวหนักหน่วงขึ้นด้วยแรงปรารถนาที่คลี่คลุมพวกเขาทั้งคู่มันดำเนินไปโดยที่ก็ไม่รู้สึกว่านั้นหรือการกระทำที่ผิด

   เขากอดกันจนได้ยินเสียงหัวใจที่เต้นไม่เป็นจังหวะรู้สึกเหมือนทำงานหนักแต่จริงๆแล้วไม่เลย เขาก็แค่รู้สึกว่าเขาไม่ได้สัมผัสถึงความรู้สึกแบบนี้มาได้สักพักก็เท่านั้น

     จินยองคายกอดออก~ เขาใช้มือหนาเชยคางมนของคนตัวเล็กขึ้นก่อนจะกดจูบไปเบาๆอีกครั้งเป็นการปลอบโยนและมันยังไม่พอและรู้สึกว่ามันกำลังจะไปได้ดี จินยองส่งลิ้นร้อนโจนจ้วงเข้าไปในโพรงปากของแดฮวีจนได้ยินเสียงอื้ออึงในลำคอดังขึ้นหลังจากอากาศเริ่มขาดหาย~ ริมฝีปากถูกถอนออกโดยทันที

 “อ่ะ!”

“เจ็บหรอ?”

“...”

   แดฮวีอมยิ้มเล็กน้อยทว่ารอยยิ้มนั้นก็จางหายไปทันทีที่ถูกดึงจะมือหนาก่อนที่ร่างของเขาจะนอนลง..และอยู่ใต้ร่างของจินยอง

    แดฮวีหลับตาลงเมื่อรู้สึกว่าจินยองเริ่มรุกหนักกว่าเดิมและเมื่อรู้สึกเจ็บจี๊ดตรงซอกคออีกครั้ง แต่มันก็รู้สึกดีมากกว่าปกติและเขาไม่สามารถลืมตาขึ้นไปมองอีกคนที่กำลังคลอเคลียอยู่บนซอกคอของเขาได้แน่ๆถ้าเผลอทำอะไรลงไป ก็ไม่รู้ว่าอาการฮีทจะส่งผลให้เขาทำอะไรจินยองบ้าง

   อัลฟ่าตัวสูงอย่างจินยองโลมเลียดูดดึงซอกคอขาวเนียนสร้างรอยแดงจนพอใจ เงยหน้าพ่นลมหายใจออกไปความร้อนในกายของเขาเริ่มสูงขึ้น

   และทุกอย่างค่อยๆรวดเร็วเหมือนจะจบลงได้ในทันที แต่ไม่เลยแดฮวีใช้จังหวะที่อีกฝ่ายเผลอร่างของจินยองถูกพลิกลงให้นอนนาบลงบนเตียงแทน เขาปล่อยให้อาการฮีทของเขาครอบงำ

“จะทำอะไร?”

“…”

“รู้ตัวไหม”

   แดฮวีไม่ได้ตอบอะไรจินยองไปเหมือนความรู้สึกไม่แสดงผลอะไรเลยนอกจากสิ่งที่ต้องทำโอเมก้าอย่างเขาไม่ยอมแพ้และให้อัลฟ่ากระทำอยู่ฝ่ายเดียวหรอกㅡแดฮวีก้มลงฝังจมูกไปที่แก้มข้างซ้ายของจินยองทันที   

“…”

“คุณ..เรารักคุณ”

“…”

    ปากเล็กๆของแดฮวีเลื่อนลงมาเรื่อยๆจนถึงซอกคอเขาเล้าโลมและคลอเคลียเหมือนที่จินยองทำกับเขาในตอนแรก แต่มันรุนแรงและดูน่ากลัวกว่าเป็นไหนๆอาจจะเพราะอาการฮีท

   จินยองที่ถูกอีกฝ่ายกำลังเล่นอยู่ตรงซอกคอไม่ได้ห้ามหรือขัดอะไรเขายอมปล่อยให้อีกฝ่ายใช้ลิ้นกระทำแบบนั้นอย่างยินยอมจนลากลิ้นนั้นยาวลงมาบนแผ่นอกและอีกจังหวะก็เผลอกัดจนเกิดรอย..

   แดฮวีชะงักริมฝีปากเมื่อรู้สึกพอใจแล้ว..จินยองดันตัวเองขึ้น และจับอีกคนให้นอนลงเมื่อรู้สึกได้ว่าร่างกายกัน และก็เหมือนกันเสื้อผ้าของพวกเขาถูกปลดออกจนไม่เหลือ

   ใกล้แล้วจริงๆสินะ..

   ร่างหนาเบียดตัวเองแทรกตัวเบียดเข้ามากลางลำตัว แดฮวีตอบรับการกระทำของเขาด้วยการแอ่นกายขึ้นเมื่ออีกฝ่ายเลื่อนหน้าลงมาเล่นกับยอดอกสีหวาน..

   ความร้อนท่วมท้นเกินต้านทันทีที่จินยองก่อนที่เขาจะกุมส่วนร่างกายที่แข็งได้ที่บุกเข้าสู่ช่องทางสวรรค์ แดฮวีขมิบเกร็งทันทีร่างกายของเขาโอบรัดแท่งร้อนเอาไว้เหมือนเป็นสิ่งที่คุ้นเคยกันอยู่แล้วแต่ก็ยังรู้สึกเจ็บอยู่เหมือนเดิมทุกอย่างเนิบช้าและเบาบาง จินยองสูดปากและกลั้นหายใจก่อนจะหายใจออกมาเมื่อเข้าไปในตัวของแดฮวีจนสุดและเป็นแดฮวีเองที่เริ่มขยับตัวและตอบรับความสัมผัสนั้นของเขา..

“อื้ม~”

   แล้วทุกอย่างก็ค่อยๆรวดเร็วขึ้นและแรงขึ้นเมื่อจินยองเต็มไปด้วยแรงปรารถนาทั้งหมดที่เกิดขึ้นในจังหวะนั้นฮอร์โมนแบบอัลฟ่าถูกปล่อยออกมาจนเกือบหมดและยังมีกลิ่นฟีโรโมนของแดฮวีจนแตะเข้ากับโพรงจมูกรุนแรงยิ่งขึ้น รุนแรงกว่าครั้งไหนๆเหมือนกำลังทำอยู่ในภูเขาไฟร้อนจนเหมือนถูกเผาจริงๆ แต่ก็มีความสุข

     “อื้ม อ๊ะ”

    “อ๊า~ แดฮวี”

   เสียงครางของพวกเขาสอดรับกับเสียงหยาบโลนของการตอบรับของร่างกายกันและกันจินยองขยับอีกครั้งพร้อมกันกับที่ความร้อนอื่นที่ไม่ใช่ร่างกายของเขาแทรกขึ้นมา..และยังคงขยับสะโพกจวบจนร่างกายเหมือนจะรวมเป็นร่างเดียวกันเสีย

วินาทีที่กำลังจะขึ้นสู่สวรรค์ชั้นสุดท้ายริมฝีปากแดฮวีเผยอออกด้วยควาเมสียวซ่านกระสันเกินต้านทาน..จินยองก้มลงมามอบจูบอันแสนหวานให้อีกครั้งแดฮวีบิดเร้าร่างกายและแล้วในที่สุดเขาก็ทะยานไปถึงจุดสูงสุดและสิ่งที่อึดอัดในตอนแรกทั้งหมดถูกปลดปล่อยสารคัดหลั่งที่มีเฉพาะโอเมก้าก็ถูกปลดปล่อยออกมา เขาใช้มือรูดรั้งส่วนนั้นอีกครั้งให้มันออกมาจนหมดสิ้น .. จินยองก็ไม่ต่างขยับกายเฮือกสุดท้ายด้วยความรู้สึกเหมือนกระดูกจะหักเขาโหมกระหน่ำและรุนแรงเมื่อรู้สึกว่ากำลังจะเสร็จแล้วเหมือนกันจังหวะสุดท้ายก่อนจะอัดฉีดบางอย่างเข้าไปในตัวแดฮวี..

    หายใจหนักหน่วงและติดขัด..ก่อนที่สายตาของเขาทั้งคู่จะมองกัน จินยองก้มลงจูบแดฮวี และมันเป็นจูบสุดท้ายในค่ำคืนนี้ ..

 “แดฮวี”

“..เหนื่อยแล้ว”

 “ไม่ใช่...”

“...”

 “ที่เธอถามฉันว่ารักเธอแล้วหรือยัง”

 “อ่าฮะ”

 “รักเธอมาตั้งนานแล้วนะ”

กลับไปเม้นจ้า

#โอเมก้าเวิร์สจินฮวี