เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
My First Story_1123119
เสฎฐวุฒิ
  •    ผมไม่รุ้จะตั้งชื่อเรื่องของเราว่าอะไรดี ในเมื่อผมคิดได้แค่ชื่อของคุณเท่านั้น คุณจำได้ไหมว่าเรื่องราวของเรา ผมไม่โกรธคุณหรอก หากคุณจะลืมมันไปบ้าง ผมแค่จะขอให้คุณยังจำผมได้เท่านั้นก็พอ คุณเป็นคนธรรมดาที่ไม่ธรรมดาเลยสักนิด คุณเป็นคนที่ไม่เหมือนใคร ไม่เหมือนเลย ทุกครั้งที่ผมนึกถึงคุณ ผมมีทั้งความสุขและเศร้า ผมมีความสุขเพราะคุณคือคนที่ทำให้ผมมีความสุข ทำให้ทุกอย่างดูดีขึ้น และผมเศร้า เพราะเรา เ ลิ ก กันแล้ว แต่ไม่รู้สิ ผมเป็นคนที่ขออกมาจากจุดนั้น ทั้งๆที่คุณก็รั้งผม แต่ผมตัดสินใจที่จะอยู่คนเดียว คุณคือคนที่แตกต่าง จนผมคิดว่า ไม่มีใครมาแทนที่คุณได้หรอก คิดถึงจัง ประโยคที่เกิดขึ้นในใจผมทุกครั้งเวลาผ่านที่ที่เราเคยไปด้วยกัน คิดถึงทุกอย่างที่เป็นคุณ คิดถึงเรา ถ้าถามว่าผมชอบอะไรในตัวคุณ ผมขอตอบเลยว่าทุกอย่าง แต่ถ้าชอบมากที่สุดก็คงเป็นตาของคุณ ตาสีน้ำตาลอ่อนคู่นั้น ที่ทำให้ผมใจสั่นทุกครั้งที่มองมัน ผมอยากคุยกับคุณนะ ไม่ว่าสถานะอะไร ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม ผมหวังแค่ว่าคุณจะคิดเหมือนผม ให้ตายเถอะ ไม่มีวันไหนไม่คิดถึงเลย เอ้อ วันนั้นผมได้ฟังเพลง โลกที่ไม่มีเธอ ถึงว่าเนื้อเพลงอาจจะโอเว่อร์ไปหน่อย แต่ผมว่ามันเหมาะกับผมดี มีท่อนนึงที่ผมชอบมากๆเลย และอยากมอบให้คุณ ให้ฉันได้พบเธออีกครั้งนึง แค่มองตากันและกอดฉันอีกครั้งนึง ผมคิดถึงคุณมากๆเลย มีความสุขมากๆนะ เสฎฐวุฒิ ;)

    ผมอยากบอกคุณเพียงแค่นี้ เพราะผมคิดคำพูดอะไรไม่ออกแล้ว 
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in