day 4 - underwater

"มึง กูคุยกับคนนึงอยู่"เธอบอกขณะที่ตักข้าวผัดกะเพราไก่ไข่ดาวเมนูโปรดเข้าปาก

"ไวไฟสัส เลิกกับแฟนที่คบกันมาสามสี่ปีแล้วก็หาคนคุยใหม่ได้ในสี่วัน" ฉันกลอกตา เหนื่อยหน่ายกับความดื้อรั้นของเธอ

"ก็แค่คุยป่ะวะ ไม่รู้เหมือนกันว่าจะไง" เธอว่าแบบนั้น ขณะที่ก็กำลังง่วนอยู่กับการตักข้าวเข้าปาก

ฉันรู้เหตุผลที่เธอทำแบบนี้ดี เธอก็แค่อยากหนี

หนีจากความจริงที่ว่าเธอยังมีเยื่อใย

ในอกเริ่มปั่นป่วน แต่แค่นี้ไม่เป็นไรหรอก บ่อยแล้ว

ฉันมองออกไปที่นอกโรงอาหาร ฝนที่กระหน่ำลงมาทำบรรยากาศขมุกขมัว

"เออ ก็ดีของมึง"

"แหน่ะๆๆ หึงเหรอจ๊ะ กูก็ให้มึงเป็นอันดับหนึ่งตลอดแหละ"

ฉันยิ้มตาหยี ยกแก้วน้ำอัดลมของตัวเองขึ้นมาดูด ก่อนจะเอ่ยออกไปอย่างช้าๆชัดๆ

"ตอแหล"

"แรง!!"

"หรือไม่จริง ตอนมึงยังไม่เลิกกัน ก็เห็นอยู่กับกูแค่วันเรียน ว่างก็เสด็จไปหาผัว ทะเลาะกันก็กลับมาหากู"

"แปดปีของกูกับมึงเนี่ยเทียบไม่ได้กับสามสี่ปีของมึงกะแม่งหรอก"

"แง อย่างอนดิ อย่าพูดถึงไอ้เหี้ยนั่นด้วย"

เธอทำหน้ามุ่ย มันไม่ได้น่ารักเลยซักนิดในตอนที่ริมฝีปากของเธอมันมีแต่คราบน้ำมันจากผัดกะเพรา

"ปล่อยให้เขานอกใจมาตั้งหลายที กว่ามึงจะคิดได้แม่งนานเนอะ"

"ไอห่า คนอยู่ในภวังค์รักก็แบบเนี้ยแหละ มึงคงไม่เข้าใจ"

ใครว่าล่ะ ฉันเข้าใจดีเลยล่ะ

"จริงๆก็ตัดใจได้มานานละสัส ไม่กูบอกเลิก มันก็บอกเลิกก่อนอยู่ดี"

เธอหัวเราะ แสร้งทำเหมือนไม่เป็นอะไร

"จ้า แม่นางเอก แม่คนดี แม่นางเอกเอ็มวี วิ่งออกไปตากฝนเลยดิ" ฉันบุ้ยคางไปนอกโรงอาหาร เธอมองตามแล้วเบะปาก

"อีบ้า"

เธอพูดถูก

ฉันก็คงบ้าจริงๆนั่นแหละ

เพราะต่อให้ฉันต้องกลั้นหายใจแล้วจมอยู่ใต้ผืนน้ำที่เรียกว่าเธอ

ฉันก็จะกลั้นหายใจต่อไปอยู่ดี