きみと (Kimi to)
Lostsoul
“ถึง คิคุง
มาหาหน่อยสิ ฉันจะรอ" - มิฮิโระ
คัตสึกิค้นเจอจดหมายจากมิฮิโระ เพื่อนสมัยเด็กที่เขาหลงรักมาตลอด ถูกเก็บอยู่ในลิ้นชักที่ถ้าเขาไม่นึกอยากจัดเอกสารขึ้นมา จดหมายก็คงถูกทิ้งเอาไว้แบบนั้น จดหมายถูกส่งมาเมื่อไหร่ และตอนไหนคัตสึกิก็ไม่รู้ ข้อความมีเพียงสองบรรทัด แค่บอกว่าอยากให้ไปหาและจะรอ
คัตสึกิไม่อาจรู้ได้เลยว่าเวลาในจดหมายผ่านมานานเท่าไหร่ เขาจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเคยเปิดอ่านจดหมายฉบับนี้มาแล้ว อย่างไรก็ตามเขาตัดสินใจไปตามที่อยู่ที่ถูกเขียนไว้ในนั้น ไล่ตามรักแรกในวัยเด็กไป โดยที่ไม่รู้ว่าจะได้พบกับมิฮิโระอีกหรือไม่
โดนตกเพราะปกสวยเรียบร้อยไปหนึ่ง เซตติ้งญี่ปุ่นสอง แต่หลักๆ เลยคือปกดีแบบกรี๊ด มู้ดโทนส่งมากขาดใจ สีสวยชนิดที่ต้องซื้อมาประดับชั้นหนังสือ กี่ครั้งแล้วคะจอห์น... ที่ชั้นซื้อหนังสือเพราะปก
จำได้ว่าอ่านจบภายในเวลาอันรวดเร็วมากเพราะเล่มบาง Kimi to หรือในภาษาอังกฤษคือ With you เล่าเรื่องของเพื่อนสองคนที่หลงรักกันมาตั้งแต่เด็ก แต่สุดท้ายก็ห่างหายกันไป ทั้งที่ต่างคนต่างก็ไม่เคยรู้สึกต่อกันน้อยลง
โทนเรื่องก็เป็นสีเดียวกับปก หม่นๆ เทาๆ ปกคลุมไปด้วยกลิ่นอาย nostalgic ความรักที่ไม่เคยถูกพัฒนาไปเป็นคนรัก เหมือนหมอกควัน มีอยู่ แต่จับต้องไม่ได้
ส่วนเรื่องราว.. ถ้าใจปล่อยจอยแบบไม่ต้องคิดอะไร ก็เป็นเรื่องที่สวยงามในความทรงจำอะนะ อ่านได้เพลินๆ เพราะการบรรยายดี เรียบๆ ตามโทนสีปก (บรีฟเก่งมาก ขอชื่นชม 5555) เทคว่าเป็นมวลความรู้สึกก้อนหนึ่งที่เสพเข้าไปเพื่อให้เรารู้สึกขมขื่นไปกับมัน โดยที่ไม่ต้องตัดสินอะไรในตัวละคร ก็ถือว่าตัวเรื่องทำหน้าที่ของมันได้ดี
แต่ถ้าอ่านแบบใส่สมองลอจิคและความขี้ฉอดลงไปสักหน่อย ก็จะพบว่าหงุดหงิดพอสมควร 555555 ความสัมพันธ์ของคัตสึกิกับมิฮิโระคือ toxic ร้อยยยยยยยยย ทำร้ายกันร้อยยยยยยย ทรีตเหมือนคนรักกัน ข้ามเส้นความสัมพันธ์ของอีกฝ่าย แต่พอรู้สึกว่าเข้าใกล้มากเกินไปก็ถอยห่างแล้วหนีหาย ถามจริงงงง ใครจะอยากอยู่ในความสัมพันธ์แบบนี้คะ พูดออกมา
เราไม่รู้ว่าแบคกราวน์ของมิฮิโระเป็นคนแบบไหน เติบโตมายังไง มีปมอะไรหรือเปล่า ถ้าตัดสินมิฮิโระจากสิ่งที่เราเห็นทั้งหมดในเรื่อง เราว่ามิฮิโระเห็นแก่ตัวกับคัตสึกิมากๆ ไม่แปลกใจเลยที่คัตสึกิจะเปิดจดหมายมิฮิโระแล้วไม่สนใจ แล้วก็ทิ้งเอาไว้แบบนั้นจนมาเจออีกทีตอนจัดของ - นี่ว่าทำถูกแล้ว ที่ไม่ใส่ใจแต่แรก แม้จะแลกมากับการที่เราอาจจะสูญเสียอะไรบางอย่างไปโดยที่ไม่รู้ตัว แต่ก็ไม่รู้นะ นี่ว่าก็ไม่ใช่ความผิดของคัตสึกิ เพราะสุดท้ายแล้วมิฮิโระต่างหาก ที่เป็น problematic เพราะจัดการความรู้สึกตัวเองไม่ได้ (แต่ก็พยายามจะเข้าใจว่าตอนนั้นยังเด็กอยู่)
ถามว่าชอบมั้ย ก็บอกว่ากลางๆ ค่อนไปทางหงุดหงิดตัวละครแล้วกัน (แต่ชอบปก) อาจจะเพราะหนังสือค่อนข้างสั้น แบคกราวน์ตัวละครไม่ได้เล่าหลายมิติให้เราตัดสินอะไรได้มากขนาดนั้น เรื่องเน้นไปที่คัตสึกิที่พยายามตามหามิฮิโระที่หายไป กับเพราะอะไรมิฮิโระถึงต้องเลือกที่จะหายไป ซึ่งเหตุผลที่มิฮิโระเลือกทำซื้อเราไม่ได้เลย เราไม่ค่อยเชื่อในลอจิคนี้ เลยไม่ค่อยชอบเท่าไหร่
เป็นนิยายทำมือจากนักเขียนอิสระ เล่มบางๆ อ่านแป๊บเดียวจบ และไม่ทิ้งอะไรให้เราเลยนอกจากความหงุดหงิดตัวละคร 55555 แต่โทนเรื่องดี การเล่าเรื่องดี ทำให้เราอยากรู้ว่าสรุปแล้วมิฮิโระอยู่ไหน และตั้งใจทำอะไรกันแน่ แต่ความหม่นของโทนเรื่องก็ทำให้เราเดาตอนจบได้อย่างไม่ยากเย็น ซึ่งก็เป็นตอนจบที่เราโอเคนะ ไม่ติดอะไร และรู้สึกว่าจบแบบนี้ดีแล้ว
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in