เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
VitaminSeeชัยฤทธิ์ อิ่มเจริญ
ล้างจาน
  • ปกติผมรับหน้าที่ซักผ้าครับ 
    แต่เช้านี้พ่อบ้านอย่างผมต้องรับบทหนักทีเดียว 
    เพราะต้องซักผ้า ไปพร้อมกับล้างจาน 
    ซึ่งงานล้างจานมันๆ ยี๋ๆ แหวะๆ นั้นผมไม่ชอบเลย
    จึงไม่เคยคิดอยากล้าง จนทำให้ไม่สันทัดในการล้างจาน

    ไม่เหมือนกับการซักผ้า 
    ซึ่งผมคิดว่า หากมีสมาคมพ่อบ้านซักผ้าแห่งประเทศไทย 
    ผมสามารถผงาดขึ้นครองตำแหน่งประธานสมาคมได้อย่างไร้ข้อครหา 

    แล้วยิ่งสมัยนี้ มีเครื่องซักผ้าด้วยใช่ไหมครับ 
    งานซักผ้าจึงไม่ใช่เรื่องยาก 
    ไม่ต้องมีเทคนิคแต่อย่างใด 

    ก่อนซักก็เพียงแค่ล้วงๆ หาเงินหาทองในกระเป๋าเสื้อ-กางเกง 
    มีเงินก็เก็บไว้เป็นทุนตั้งตัว ส่วนเศษกระดาษก็ช่างหัวมัน เอ๊ย..ไม่ใช่สิ เก็บออกให้เรียบร้อย จะได้ไม่ไปเละเทะในเครื่องฯ

    เสร็จแล้วก็ดูสิว่ามันมีคราบอะไรตรงไหนไหม 
    มีก็ป้ายๆ ทาๆ ผลิตภัณฑ์ทำความสะอาดให้เรียบร้อย 
    จากนั้นก็แยกซัก ระหว่างผ้าสี-ผ้าขาว เสื้อ-กางเกง
    ซักเสร็จก็เอาไส้กรองมาล้าง
    เป็นอันเสร็จพิธีกรรม
    แค่นี้เองสบ๊าย ง่ายจะตาย

    ส่วนการล้างจานนี่สิ 
    โห.. ทำเอา ผมมือแห้ง มือพังตลอดอะ 
    เพราะแทบไม่เคยเลย ที่จะล้างเสร็จในรอบเดียว

    โดยเฉพาะพวกพลาสติกที่มีคราบมัน 
    ไม่เคยต่ำกว่า 3 

    ผมนี่ถึงขนาด เคยเอามานั่งวางแผนเลยนะครับ 
    ว่ากูทำอะไรผิดป่าววะ 
    มันต้องล้างยังไง ล้างอะไรก่อน-หลัง 
    เอ๊.. ที่แม่สอนมา ก็ทำไม่ผิดนะ
    หรือต้องล้างทีละใบมั้ย หรือจะเอาร้อนราด หรือจะเอาน้ำส้มสายชูถู
    หรือกูต้องไปลงเรียน การล้างจานเลยมั้ย

    การล้างจาน เป็นสิ่งที่ทำให้บทบาทพ่อบ้านของผมด่างพร้อยเสียจริง
    ไม่เหมือนซักผ้า พอเห็นผ้าขาวๆ หอมๆ ตอนผ้าแห้ง มาพับเก็บก็ปลื้มใจในฝีมือตัวเอง 

    ส่วนล้างจาน ล้างทีไรนึกอยากปลูกกล้วยทุกที 
    จะได้เอาใบตองมาห่อแทนให้มันรู้แล้วรู้รอดไป
    กินเสร็จก็ทิ้งไปเลย ไม่ต้องมาล้างให้มันยุ่งยาก

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in