ในโลกนี้มีคนหลายแบบ
แบบที่ชอบใช้ชีวิตสโลว์ไลฟ์ไปวันๆ อย่างที่สังคมเรียกว่าพวก ‘ปลาเค็ม’ ก็มีเยอะ
‘โจวเยี่ยน’ เป็นหนึ่งในนั้น
ปลาเค็มตัวนี้ไม่ปรารถนาอะไรมาก แค่กินอิ่มนอนหลับ เที่ยวเล่นเพลิดเพลิน
ได้หายใจอย่างสงบสุขบนโลกใบนี้ก็พอ
แต่ชีวิตไหนเลยจะง่ายดาย
วันหนึ่งเธอตื่นขึ้นมาพบว่าตนอยู่ในร่างของ ‘เลี่ยนถิงเยี่ยน’
ศิษย์สาวแห่งสำนักบำเพ็ญเพียร
เลี่ยนถิงเยี่ยนเป็นหนึ่งในร้อยสาวงามที่ถูกคัดเลือกให้ไปปรนนิบัติ
‘ท่านปรมาจารย์ซือหม่าเจียว’ ซึ่งกำลังจะออกจากการบำเพ็ญเพียรห้าร้อยปีอันยาวนาน
ความจริงงานดูแลคนแก่ก็ไม่น่าจะหวือหวาอะไร พอจะกล้ำกลืนฝืนทำได้
ทว่า... ปรมาจารย์ขี้รำคาญนั่นดันชอบฆ่าคนเป็นงานอดิเรกเสียนี่
เอาไงดี ชีวิตแบบนี้มันไม่ใช่วิถีของปลาเค็มแล้ว!
888
อ่านแล้วชอบ มุขจิกกัดเล็กๆน้อยๆ อ่านแล้วขำ พระเอกเก่งมาก เก่งจนใครก็ชนะไม่ได้ แพ้ภัยตัวเองเท่านั้น พระเอกรักนางเอกมาก ทำทุกอย่าง และเตรียมทุกสิ่งทุกอย่างไว้ให้นางเอก การเขียนถึงความรัก ไม่ได้บรรยายจนหวานเลี่ยน แต่เป็นกิมมิคเล็กๆน้อยๆที่ทำให้เรารู้สึกชอบมาก
นางเอกก็น่ารัก เป็นที่พักใจ เป็นโอเอซิสของพระเอก ชอบความไม่ต้องทำอะไร ไว้วางใจพระเอก เชิญท่านตามลำบาก จะนอนรออยู่ที่เดิมค่า
ตอนพระเอกไปเกิดใหม่ก็น่ารัก ขำตอนคิดว่างูเป็นลูก มีการยอมให้นางเอกเสกให้เป็นงูแล้วนางเอกต้องเป็นนาก
888
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in