เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
หนึ่งวันธรรมดาของแม่บ้านต่างแดนดาญา
บันทึกของหนึ่งวันธรรมดา
  • 7.00 น.  นาฬิกาส่งเสียงปลุกเป็นทำนองเหมือนเพลงก่อนการประกาศอะไรสักอย่างตามห้างดังขึ้น สามีเอื้อมมือไปปิด ก่อนที่มันจะดังซ้ำอีกสามครั้ง  ฉันดึงผ้าห่มกระชับแนบตัว ห้านาทีก่อนตื่นมันช่างเป็นเวลาที่น่าหวงแหนยิ่งนัก 

    7.30 น.  ปลุกลูก วิ่งทั่วบ้าน ตั้งเตาต้มกาแฟ เตรียมอาหารเช้าง่ายๆ ขนมปังปิ้งทาแยมและผลไม้ เตรียมกล่องอาหารกลางวันให้ลูก สามีออกจากบ้านขึ้นรถไฟไปทำงาน  วันนี้ตื่นสาย ไม่มีเวลาอาบนำ้สระผมกันแล้ว แต่หน้าหนาวคนที่นี่อาบนำ้ครั้งเดียวพอ  รีบเปลี่ยนเสื้อผ้า ล้างหน้าแปรงฟัน
    ลูกยังอ้อยอิ่งกับข้าวเช้า บอกลูกให้กินเร็วๆ เปลี่ยนเครื่องแต่งกายให้ลูกคนโต เมื่อจะเปลี่ยนให้ไอ้ตัวเล็กก็งอแงเสียอีก  

    8.20 น.  เอาน้ำกับกล่องข้าวกลางวันใส่กระเป๋า พลางตะโกนบอกให้ลูกปิดทีวี ใส่รองเท้า  เจ้าคนโตแกล้งเอาขาถีบน้อง เจ้าตัวเล็กกริ๊ดสนั่นบ้าน  ลากทั้งเจ้าตัวโตและตัวเล็กขึ้นรถ แต่ก็ยังทะเลาะกันเสียงลั่น จนแม่ปวดหูเลยถอยรถไปชนกอต้นพลัมหน้าบ้านโครมใหญ่ ลูกหยุดทะเลาะกันทันที...

    8.30น.  ไปส่งตัวโตที่โรงเรียนอนุบาล  คุยเจาะแจะทักทายกับบรรดาแม่ๆฝรั่ง  ดูพวกเค้ามีเวลาแต่งหน้าแต่งตัวกันงามแท้ ใส่สร้อยเครื่องประดับจัดเต็ม แต่สารรูปอิฉันคือเพิ้งมาก  ลูกต้องล้างมือก่อนเข้าเรียน  เซ็นชื่อว่ามาส่งแล้ว  และกำชับให้กินแซนวิชให้หมด ตบมือไฮไฟว์เสร็จก็หนีบตัวเล็กกลับบ้าน

    9.00น.  เปิดประตูกลับเข้ามาในบ้าน  เอาตะกร้าใส่ผ้าที่ใส่แล้วจากห้องนอน จากห้องอาบนำ้มาใส่เครื่องซักผ้า  เดินไปห้องครัวเปิดเตาอบ 180 องศา เตรียมอบขนมปังกล้วยหอมแบบไม่มีกลูเต็น เจ้าตัวเล็กอยากจะช่วยแม่ทำด้วย เตรียมทุกอย่างพร้อม บดกล้วยใส่ไข่สองฟอง เนยละลายครึ่งก้อน นำ้ตาลครึ่งถ้วย ตีให้เข้ากัน อีกชามใส่แป้งกลูเต็นฟรี กับผงฟูกลูเต็นฟรี ไอ้ตัวเล็กเทแป้งฟุ้งไปทั่วครัว  แม่มันต้องตามเช็ดทั้งเคาน์เตอร์ เทส่วนผสมกล้วยลงในอ่างแป้ง คนให้เข้ากัน  เทใส่ถาดอบ  เอาใส่ตู้อบ รออีกครึ่งชั่วโมง

    ระหว่างนี้ก็เอาผักจากตู้เย็นออกมา เตรียมสลัดผักสดแปดอย่างให้สามีสำหรับอาหารกลางวัน วันถัดไป ต้องเลือกผักให้เข้ากับคำแนะนำของนักโภชนาการและหลักของpaleo diet  สามีมีปัญหาเรื่องระบบย่อยอาหาร บวกกับเป็นพวกอนุรักษ์ธรรมชาติก็ต้องเลือกกิน กินยากกินเย็น กินแป้งสาลีก็ไม่ได้ แดรี่ก็ไม่ได้ ผักได้เฉพาะอย่าง พวกย่อยยาก เช่นกะหล่ำปลี กะหล่ำดอก ถั่วลันเตา ต้นกระเทียม กินไม่ได้ สลัดใบเขียวไฮโดรโพนิกทั้งหลายก็ไม่กิน  เนื้อสัตว์และไข่ต้องเป็นfree range คือเลี้ยงแบบปล่อยให้หากินข้างนอกและถูกหลักanimal welfare  พวกปลาต้องเป็นปลาที่จับในประเทศและไม่อยู่ในรายชื่อที่จะสูญพันธ์ุเท่านั้น  เฮ้อ...

    9.40น. ทำสลัดเสร็จ ผ้ายังปั่นอยู่ในเครื่อง ขนมปังยังอบอยู่ในเตา รีบกางเบาะรีดผ้ามารีดเสื้อเชิ้ต ทำงานให้คุณสามี  เกลียดมากการรีดเสื้อเชิ้ต เจ้าตัวเล็กเล่นรถของเล่นอยู่ใกล้ๆ 

    10.10 น.  รีดเสื้อเสร็จ เอาขนมปังออกจากเตาอบ  เอาผ้าออกไปตาก ตัวเล็กปั่นจักรยานหลังบ้าน

    10.40 น. กลับเข้ามาในบ้าน ล้างจานชามที่เกลื่อนจากการเตรียมอาหารกลางวันให้สามี ตัวเล็กเข้ามาบ่นหิว ละมือไปเตรียมชีสแซนด์วิชให้ลูก  เปิดทีวีให้ลูกกินแซนด์วิช อิแม่มาล้างจานในครัวต่อ

    11.00 น. เช็ดอ่างล้างหน้าในห้องน้ำ ขัดส้วม  เปลี่ยนผ้าเช็ดตัว ผ้าเช็ดมือในห้องน้ำ เปลี่ยนเครื่องนอนและผ้าคลุมเตียง

    11.40  ปิดทีวี เจ้าตัวเล็กเริ่มงอแง  อยากให้เล่นด้วย เล่นต่อเลโก้กับลูก เริ่มหิวเลยเข้าครัวข้าวกลางวัน ทำแซนด์วิชทูน่า  

  • 12.00 น. เปิดคอม ดาวน์โหลด journal ที่ต้องอ่านอาทิตย์นี้ ลง USBไม่มากมายอะไรแค่ห้าสิบหน้าเบาๆ อีกสองอาทิตย์มหกรรมการอดหลับอดนอนก็จะมาเยือนอีกครั้งหนึ่งแล้ว Assignment ของมหาวิทยาลัยต่างประเทศนี่มันหินยิ่งกว่าหิน หมื่นคำร่ำลือก็ไม่เท่ามาเจอกับตัว   กินแซนด์วิชไปด้วย ตรวจคำผิดและแก้สำนวนเรื่องสั้นไปด้วย ตัวเล็กงอแงดิ้นปัดๆ อีกแล้ว  ต้องหาอะไรใหม่ๆเล่นกับลูก

    12.30 น.  กระเตงตัวเล็กไปในรถ ขับรถไปร้านเครื่องเขียน เพื่อปรินท์journal ถ้าจะปรินท์ทุกอาทิตย์เองที่บ้านก็ไม่ไหว เปลืองหมึก ที่นี่เครื่องปรินท์ถูกแต่หมึกโคตรแพง  ตัวเล็กร้องจะเอาลูกโป่ง  เลือกลูกโป่งสีแดง กำลังจะขับรถออกไป ลูกโป่งแตก  โธ่ถัง ต้องเลี้ยวกลับไปเอาอันใหม่

    13.00 น. ขับรถมาจอดที่โรงเรียนอนุบาล ที่เรียนแค่ห้าชั่วโมง สามวันต่ออาทิตย์ รีบเข้าไปรับคนโต สายไปห้านาที

    13.10 น.  เจ้าตัวโตอยากกินซูชิ ต้องหลอกล่อว่าจะพาไปก่ินก่อนเรียนว่ายน้ำ

    13.20 ถึงบ้าน เตรียมสัมภาระ จัดกระเป๋าไปเรียนว่ายน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้า ให้ลูก  เปิดดีวีดีให้ดูครึ่งชั่วโมงระหว่างที่แม่รีบอิดิทต้นฉบับ

    13.50  ขับรถไปร้านซูชิ สั่งซูชิทูน่าสองอันให้คนโต หนึ่งอันให้คนเล็ก ซูชิมาในจานที่วางบนโบกี้ที่รถไฟของเล่นลากมาให้  เด็กๆนั่งดูรถไฟวิ่งวนไปมาหน้าเคาน์เตอร์ แม่นั่งเชคอีเมล

    14.40  กินซูชิเสร็จ เด็กขึ้นรถ ขับรถมาเรียนว่ายน้ำ

    15.00  นั่งรอคนโต เรียนว่ายน้ำก่อน คนเล็กเรียนทีหลัง  เรียนเสร็จแล้วมาเล่นนำ้ในสระกลางอีกหนึ่งชั่วโมง 

    17.00  เช็ดผม เปลี่ยนเสื้อผ้า ขึ้นมาซื้อขนมกัมมี่ให้เด็กเป็นรางวัล 

    17. 30   ขับรถกลับบ้าน ถึงบ้านรีบทำข้าวเย็นให้เด็กทานก่อน กันไม่ให้โมโหหิวแล้วอาละวาด เปิดทีวีให้เด็ก รีบเตรียมกับข้าวเย็นให้สามี เก็บผ้าจากราวมาใส่เครื่องปั่นแห้ง หน้าหนาวตากผ้าไม่แห้ง

    18.30 สามีกลับบ้าน กินข้าว เด็กเริ่มงอแงเพราะเหนื่อย กินเสร็จยังไม่ทันผึ่งพุง รีบไปเปิดนำ้ให้อาบ 

    19.00. เด็กอาบน้ำ ใส่ชุดนอนให้เรียบร้อย  อุ่นนม  เด็กเล่นเลโก้ติดพัน กว่าจะหลอกล่อให้ไปแปรงฟันได้แทบตาย

    19.30น.  แปรงฟัน อ่านหนังสือ ลูกตีกันก่อนนอนอีกแล้ว กว่าจะสงบศึก ปลอบให้นอน บอกกูดไนท์ 

    20.20 น.  ล้างจานอีกแล้ว เช็ดครัว

    20.40 น. พับผ้าที่เอาออกจากเครื่องอบผ้า เอาเก็บในตู้

    21.00   ชงชา  คุยสัมเพเหระกับสามี 

    21.30น.  อาบน้ำ 

    22.00 น.  เอาjournal ที่ปรินท์ตอนบ่ายมานั่งอ่าน เปิดคอมดูว่างานประจำสัปดาห์ต้องทำอะไรส่งบ้าง 

    23.30 น.  ง่วงนอนมาก เริ่มสัปหงก อ่านต่อไม่ไหวละ  ปิดไฟ เข้านอน









เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in