ท้องฟ้าวันนี้สวยดีนะ​ เมฆทิ้งตัวเบาบาง​ แสงเงาคงมีส่วนทำให้บางจุดเป็นสีเทา​ กลืนไปกับสีฟ้าสดใสได้ยังไงนั้นฉันก็ไม่เข้าใจเหมือน​ เสียแต่ไอร้อนลอยขึ้นจากแผ่นคอนกรีตเป็นระยะ​ ถึงจะปลูกต้นไม้ไว้เยอะแยะแต่ก็เท่านั้น​ เธอหัวเราะ​ เกลี่ยข้อนิ้วฉันเล่น​

'จะซีเรียสอะไร​ นี่มันเมษา'

ฉันย่นจมูกใส่เมื่อเธอยื่นนิ้วแตะมัน​ ใช่สิ​ เธอรักหน้าร้อนนี่

'เธอก็รักบ้างสิ​ เหมือนที่ฉันรักหน้าหนาว'

คงมีเธอคนเดียวล่ะมั้ง​ เกลียดอากาศเย็น​ แต่กลับตื่นเต้นเสียเต็มประดายิ่งกว่าวินเทอร์เลิฟเวอร์อย่างฉันเสียอีก

'เหม็นบุหรี่เนาะ'

ฉันเหลือบไปด้านข้าง​ ถัดไปสักสองช่วงแขน​ หญิงหนึ่งทอมหนึ่งกระหนุงกระหนิงปันบุหรี่กัน​ ดูมีความสุขเหลือเกินที่ได้แลกกันจูบทางอ้อมผ่านกระดาษสีน้ำตาลนั่น​ ไม่รู้ตัวสักนิดว่ารบกวนคนอื่นขนาดไหน

'ทำไมที่นี่ไม่จัดโซนสูบบุหรี่ให้ชัดเจนนะ'​

จะว่าฉันหลายมาตรฐาน​ เห็นแก่ตัว​ หรืออะไรก็ได้​ ยอมรับว่าสูบ​ แต่รับไม่ได้กับกลิ่นมือสองนี่จริงๆ

'เป็นไง​ คิดจะเลิกมั้ย'

ฉันไม่ได้ติดสักหน่อย​ นานๆ​ ครั้ง​ เวลามีเรื่องให้ต้องเครียด​  และใช้อะไรรับมือไม่ได้แล้วเท่านั้นที่ฉันจะแตะมันน่ะ

'​แถเป็น​ กกต.​ ไปได้'

ไม่แน่ใจว่าเธออินการเมืองตั้งแต่ตอนไหน​ หมายถึง​ อินแบบจริงจัง​ ปกติเธอแทบจะไม่สนอะไรทำนองนี้สักนิด​ ประเทศนี้มันสิ้นหวังเกินไป​ แปลกตรงไหนที่จะมีคนไม่น้อยคิดว่าเช่าที่เขาอยู่

'ไปที่อื่นดีมั้ย ไต้หวัน?'

อารมณ์ตอนทรัมป์ชนะ​ อเมริกันชนเลยพากันค้นข้อมูลจนเว็บ​ ตม.​ ของแคนาดาล่ม​  จะว่าไปตอนนั้นสนุกเป็นบ้า​ ยังกะลุ้นซีรี่ส์ช่วงไคลแมกซ์​ เธอยิ้มขำ​ตอนหยิบโทรศัพท์​ขึ้นมาไถบ้าง

'เราก็งั้นเลยนะ​ แถมซีรี่ส์บ้านเรานี่บทห่วยกว่าฝั่งนั้นอีกนะ'

ฉันชะโงกหน้าไปเยี่ยมจอเธอ​ แน่นอนเธอไม่ปฏิเสธแถมยังยัดเยียดมาให้ซะอีก​ ญาติบ้านเธอน่ารักชะมัด​ ทักข้อความมาฝากซื้อของซะนึกว่าไปเปิดร้าน

'เธอนี่น้า​ ปากร้าย'

ท่าทางโคลงหัวของเธอน่ารักนะ​ เล่นเอาฉันยิ้มตามวูบนึงเลย

'​พาสปอร์ต​ บัตร​ เตรียมยัง'

ฉันชูพวกมันแทนคำตอบ​ คุณแม่คนที่สองคนนี้แทบจะเนี้ยบกว่าคนแรกเสียอีก​ ไม่ทันขาดคำ​กระเป๋าฉันไปอยู่ที่เธอเรียบร้อย​ เปิดเช็คอีกรอบ​ ทวนสอบให้เองเสร็จสรรพ

'​รู้น่า​ อย่าบ่น​ เธอชอบลืมนี่'

ทริปก่อนหน้านี้​ ทริปก่อนหน้าๆ​ นี้​ ทริปก่อนหน้าๆๆ​ นี้​ ฉันซะอีกที่เป็นฝ่ายเตือน​ ยกเว้นทริปแรกของเราที่ฉันดันลืมบัตรประชาชนซะงั้น​ โชคดีที่ทริปนั้นไปไม่ไกลนัก​ เลยเปลี่ยนแผนกะทันหันไปตะลุยกินที่อยุธยากันแทน

'บอร์ดดิ้งละ​'

ที่นู่นเป็นหน้าหนาว​ คงเป็นโอกาสดีที่จะได้ขุดคอลเลคชั่รนฟอร์ต่างๆ​ มาอวด​ สวรรค์ของแฟชั่นนิสต้าทุกคนสินะ​

'แหงสิ'​

มือเธอไม่นุ่มไม่แข็ง​ มือของคนทำงาน​ ริ้วรอยของมันขัดกับหน้าตาเจ้าของชะมัด​ ใครจะคิดว่าคนๆ​ นี้เคยลำบากมาก่อนจนวันนี้​ กว่าจะมาถึงวันนี้​

'Work​ hard, rewarded'​

... มันยากจริงๆ​ ที่จะ​ไม่​ เฮอะ​ ใส่เธอ

'ไม่เอาน่า​ นี่เราเอง​ เราไง'​

จะเป็นใครได้ล่ะ​ กวนประสาท​ กราดด่าคนด้วยคำหวานแบบนี้น่ะ​ ลิมิเต็ดอิดิชั่น

'ปาก'​

ฉันยักไหล่ใส่ไปอย่างรู้สึกชนะหน่อยๆ​ ทำไมกันนะจึงรู้สึกสะใจแบบนี้​ สุขใจชะมัด​ ถ้ามีเกทวัดปริมาณเอนโดรฟีน​ มันต้องทะลุแม็กซ์แน่​

'ไปกันเถอะ'

ฉันลุกขึ้นหยิบสัมภาระตามเธอ​ จัดระเบียบของให้อยู่บนหลังและมืออีกข้าง​เพื่อที่มือขวาจะได้ว่าง​สำหรับมือซ้ายของเธอ​ เธอคล้องกล้องตัวโปรด​อย่างชำนาญ​ แม้ว่าสุดท้ายความทรงจำทั้งหลายจะถูกบันทึกในเจ้าโทรศัพท์​ในกระเป๋านั่น

'พูดมากน่ะ​ ไปเลย'​

"โอเค​ ไปกัน"