เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
จากฉันถึงเธอ | jaedohuan_97
จากฉัน ครั้งที่ ๓
  • ๒๙ มกราคม ๒๕๖๒ / ขีดทิ้ง
    ๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๒
    ถึง ครูตัวหอม (อีกครั้ง)


         สุขสันต์วันเกิดครูตัวหอมเพื่อนยากของฉัน ปีนี้แกอายุเท่าไหร่แล้วนะ ยี่สิบสี่รึเปล่าถ้านับไม่ผิด แกเกิดก่อนฉันแค่สิบสามวันเอง ฉันขอให้แกมีความสุขกับอายุที่เพิ่มขึ้น ขอให้นักเรียนและทุกคนที่นั่นรักและเอ็นดูแก ดูแลสุขภาพด้วยถึงแม้ว่าจะอายุยี่สิบสี่แล้วก็ใช่ว่าแกจะไม่ป่วย ฉันและทุกคนเป็นห่วง ที่เขียนจดหมายฉบับนี้ขึ้นมาก็เพื่อการนี่โดยเฉพาะ ฉันแค่อยากอวยพรวันเกิดให้แกก็เท่านั้นเอง หวังว่าแกจะได้รับมันในวันเกิดพอดี อยากส่งเค้กไปให้แต่มันน่าจะเละไปก่อนที่แกจะได้รับ ฉันเลยส่งเสื้อกันหนาวสีแดงให้ แกเคยบอกว่าที่นั่นอากาศเย็นนี่ ใส่ด้วยละจะได้ไม่เป็นหวัด

         ที่กรุงเทพฯร้อนชะมัดแกรู้อยู่แล้วใช่มั้ย ไอ่อินตามันเลยชวนฉันไปเที่ยวเกาะกูด ทริปสามวันสองคืนที่มีแต่ฉันและไอ่อินตา แกจะเรียกว่าทริปคนโสดก็ได้นะไม่ว่ากัน นี่เป็นการไปทะเลหน้าหนาวครั้งที่สองในชีวิตของฉันเลยล่ะ หน้าหนาวแบบนี้คนส่วนใหญ่คงไปเที่ยวภูเขากันใช่มั้ยล่ะ แต่ฉันอยากลองสวนกระแสดูบ้าง ที่ฉันเคยบอกแกว่าฉันชอบภูเขามากกว่าทะเล มันยังเป็นความจริงอยู่นะ แค่ฉันอยากไปทะเลก็แค่นั้นแหละ

         วันแรกของการเดินทาง ฉันเมาเรือ ให้อาหารปลาไปหลายครั้งทีเดียว ปกติเวลาไปทะเลฉันก็ไปแค่หัวหินไม่ก็บางแสน ฉันไม่เคยมาเกาะนี่หว่า มันเป็นการนั่งเรือครั้งแรกและเมาเรือครั้งแรกของฉันเป็นการเมาเรือครั้งแรกในชีวิตที่เกิดมาจนอายุยี่สิบสามย่างยี่สิบสี่ พอมาถึงเกาะฉันก็รีบลงมาทันที เหตุการณ์นี้น่าจะเกิดขึ้นอีกครั้งในวันกลับ

         เพราะนี่เป็นหน้าหนาวและไม่ใช่ช่วงไฮซีซันสำหรับที่นี่ นักท่องเที่ยวเลยมีเพียงประปราย ส่วนมากจะเป็นฝรั่งและมีคนไทยบ้างเล็กน้อย ใครๆก็อยากจะหนีร้อนไปหาหนาวใช่มั้ยล่ะ ฉันคนนึงละที่หนีร้อนมาหาร้อน(ที่ไม่ได้ร้อนเท่าในเมืองใหญ่) หาดทรายขาวนวลตัดกับน้ำทะเลสีมรกตได้อย่างลงตัว หลังจากลงเรือแล้ว ฉันกับไอ่อินตายังต้องต่อรถไปยังรีสอร์ทที่จองเอาไว้ กว่าจะถึงก็บ่ายแล้ว ทันทีที่เก็บของเรียบร้อยแล้ว ฉันรีบดิ่งมายังโซนครัวของรีสอร์ท ท้องของฉันประท้วงว่าควรหาอะไรมาให้ย่อยได้แล้ว ฉันจำได้ว่าแกชอบข้าวผัดกุ้ง ฉันเลยสั่งมากินเผื่อแกล่ะ กินอิ่มแล้วฉันก็หลับ วิถีคนอ้วนๆแบบฉันเลย ตกเย็นมาก็ลงเล่นทะเล พรุ่งนี้ฉันวางแพลนเอาไว้ว่าจะไปพายเรือแคนนูชมเกาะกับไอ่อินตาล่ะ

    คนเมาเรือ
    ธูป

    _________________________
  • ๓๐ มกราคม ๒๕๖๒
    ถึง คำหอม

         นี่เป็นจดหมายของวันที่สองที่ฉันมาอยู่ที่เกาะกูด ฉันตื่นเช้าอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ตื่นมาดูพระอาทิตย์ที่กำลังจะโผล่พ้นทะเล แสงวันใหม่ทอประกาย มันสวยมากเลยนะ อยากให้แกได้มาดูกับตาจริงๆ ไว้รู้ว่าบนดอยพระอาทิตย์ที่ขึ้นมาจากหุบเขาจะเป็นยังไง อย่าลืมเล่าให้ฉันอ่านด้วยล่ะ

         มีเรือประมงเล็กมาจอดเทียบท่าที่นี่ด้วยแหละ เขาน่าจะมาส่งอาหารทะเลและก็ขายให้แก่นักท่องเที่ยวบนเกาะ มีปูทะเล กุ้ง ปลาทะเล แล้วก็หมึก ฉันแค่เดินโฉบไปมาแล้วก็ถ่ายรูปไว้เท่านั้น แถวท่าจอดเรือมีสะพานยื่นจากหาดไปสู่ทะเลด้วยนะ ระยะไม่ได้ไกลมาก ฉันเลยเดินทอดน่องชมวิวรอเวลาอาหารเช้า น้ำทะเลที่นี่ใสจนสามารถมองเห็นปลาและสิ่งมีชีวิตใต้ผืนน้ำได้เลย มีฝูงปลานกแก้วว่ายไปมาแถวนั้น เหมือนออกมาทักทายแขกผู้มาเยือน

         แพลนที่จะพายเรือแคนนูเกิดขึ้นจริงในช่วงบ่ายสามของวัน ฉันไม่สามารถพายมันออกไปได้ในช่วงเวลาแปดโมงถึงบ่ายสอง แดดร้อนเกินกว่าที่จะขยับตัวไปไหนได้ การนอนอ่านหนังสือใต้ร่มไม้เป็นสิ่งที่ดีที่สุดในช่วงนั้น ส่วนไอ่อินตาเดินไปเซฮายกับชาวบ้านเขาไปทั่ว ล่าสุดไปดีลฝรั่งลูกครึ่งเกาหลี-อเมริกันมาได้หนึ่งคนพร้อมกับเพื่อนของเขาอีกสามคน การพายเรือแคนนูในตอนบ่ายสามจึงเป็นเรื่องที่สนุก

         แกรู้มั้ยว่าใต้ผืนน้ำสีมรกตนี่สามารถมองเห็นทุกอย่างได้ชัดแจ๋ว โชคดีที่ฉันพกกล้องถ่ายใต้น้ำมาด้วย ฉันจะถ่ายไปฝากแกนะ นี่ฉันลงทุนลงจากเรือเพื่อถ่ายรูปไปฝากแกโดยเฉพาะเลย ฉันไม่ได้ออกไปกลางทะเลหรอกนะ แค่ตรงหน้าหาดนี่แหละ ห่างออกมาซักสามร้อยเมตรเห็นจะได้ ปะการังที่นี่สวยมาก สวยกว่าในอควาเรียมที่แกชอบไปเสียอีกนะคำหอม มีสิ่งมีชีวิตอีกหลายอย่างด้วย ฉันยังยืนยันดำเดิมนะว่าอยากให้แกมาที่นี่ให้ได้ กับฉันหรือไม่ก็คนที่แกรัก

         ตกเย็นมีปาร์ตี้ปิ้งย่างกับจอห์นแอนด์เดอะแก๊งส์(ฝรั่งที่เป็นลูกครึ่งเกาหลี-อเมริกันคนนั้นน่ะ) พวกเขาคุยสนุกและเฟรนด์ลี่มากๆ ดูเหมือนว่าไอ่อินตาจะดูชอบจอห์นเป็นพิเศษ และอีกฝ่ายเองก็น่าจะชอบเพื่อนของเราเหมือนกัน จากคนที่มองอยู่ใกล้ๆแบบฉันน่ะนะ แต่ฉันยังไม่ขอลงเสียงหรอกนะว่าพวกเขาเหมาะสมกัน มันอาจจะเป็นแค่กู๊ดอิมเพรสชั่นก็ได้ (แต่สองคนนั้นแลกคอนแทคกันแล้วนะ ไม่แน่อาจจะมีความสัมพันธ์ที่คืบหน้าก็เป็นได้)

         ท้องฟ้าตอนกลางดึกทำให้ฉันนึกถึงข้อความที่แกเขียนมาในจดหมาย ที่นี่ก็มองเห็นกลุ่มดาวได้ ไม่รู้จะเห็นเหมือนกับที่แกเห็นมั้ย แต่คงมีดวงนึงแหละที่ทั้งฉันและแกน่าจะเห็นเป็นดวงเดียวกัน ดาวที่สว่างกว่าดาวดวงไหน เรียกว่าอะไรนะ ดาวประจำเมืองรึเปล่าถ้าฉันจำไม่ผิด ตอนที่ฉันกำลังเขียนจดหมายถึงแก อากาศดีมากเลยล่ะ มีลมทะเลพัดมาให้เย็นสบาย เสียงคลื่นที่ซัดเข้าหาหาดทราย อยากจะเก็บทุกอย่างที่ฉันได้เห็นและสัมผัสส่งไปให้แกจังเลยคำหอม

    ชาวเกาะ(ชั่วคราว)
    ธูป

    ปล. ฉันส่งที่ไปรษณีย์เกาะกูดเลยนะ กลิ่นไอทะเลคงส่งถึงแก


    //แนบภาพบางส่วน

    ไอ่อินตาตอนที่เข้าร้านขายเสื้อผ้าฉันเห็นมันเลือกอยู่พักใหญ่แต่ก็ไม่ซื้อเสียอย่างนั้น


    จอห์น ลูกครึ่งเกาหลี-อเมริกาที่ฉันพูดถึงเขาสูงกว่าฉันนิดหน่อยแถมยังดูดีมากอีกด้วยเดินไปทางไหนก็มีแต่คนหันมอง เขาบอกอีกด้วยนะว่าเป็นนายแบบอยู่สังกัดอะไรสักอย่างนี่แหละ ฉันจำไม่ได้ด้วยสิ


    รูปนี้ถ้าแกไม่รู้จักว่าเป็นใครฉันคงโกรธอยู่ไม่น้อยฉันไปย้อมผมก่อนมาเที่ยวที่นี่ด้วยล่ะ ถ่ายรูปแล้วดูเด่นขึ้นมา ฉันชอบสีนี้นะถ้าเจอกันฉันอาจจะคล้ำขึ้นนิดหน่อย - ธูป


    _________________________

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in