โทรศัพท์ตั้งไว้บนตักกับสองมือที่จับสายหูฟังสีน้ำตาล ขณะนั่งบนรถสองแถวกลับบ้่าน
โคลงเคลงนิดหน่อย แล้วต้องแก้ปมสายที่พันไปมาแบบนี้
ก็ชอบน่ะ, บางครั้งเท่านั้นแหละ
รู้สึกว่าการแก้ปมก็เหมือนการแก้ปริศนาบางอย่าง
สนุกดี
แต่ตอนที่รีบๆอยากฟังเพลงแล้ว
มันก็ไม่ยอมคลายสักที
เฮ้ย
บ่นไปก็เท่านั้น ก็แก้สายพันๆแบบนี้ต่อไป
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in