แท่น แทน แท๊นนน สวัสดีค่ะนักอ่านที่หลงเข้ามาทุกท่าน ขอเกริ่นที่มาที่ไปของรีวิวครั้งนี้ก่อนแล้วกัน เนื่องจากไม่กี่วันก่อนสัก2-3เดือนที่แล้วเราเผอิญเจอคนรีวิวอนิเมะเรื่องหนึ่ง พอดูแล้วรู้สึกพลอตแปลกดี ทั้งเป็นการ์ตูนแก๊ก ล้อเลียนถึงใจเลยอยากเอามาแนะนำเพื่อนๆ ดูค่ะ
อนึ่งเรื่องนี้เรายังไม่เคยเห็นคนทำซับเป็นภาษาไทยที แต่ความจริงอาศัยดูภาพอย่างเดียว ประกอบกับรู้ตำนานจีนนิดหน่อยก็พอดูรู้เรื่องได้ค่ะ
"เรื่องราวของผู้ที่ไม่ใช่มนุษย์ใช้ชีวิตในโลกของมนุษย์"
非人哉 อ่านว่า เฟยเหรินไจ ตอนแรกเราไม่รู้ว่ามันหมายความว่ายังไง ทีนี้มีโอกาสได้ถามอาจารย์คนจีนในเน็ตฯ เลยได้ความว่า เจ้าคำนี้นะ แปลว่า ไม่ใช่มนุษย์ หรือก็คือ อมนุษย์ นั่นเองค่ะ
เฟยเหรินไจดัดแปลงมาจากม่านฮั่ว (มังงะในภาษาจีน) วาดโดยคุณ 一汪空气 ลงอยู่ในเว็บ U17 ซึ่งเป็นเว็บอ่านม่านฮั่วชื่อดังของจีน คล้ายๆ กับ WEBTOON COMICO ที่บ้านเรารู้จักกัน ปัจจุบันมีร้อยกว่าตอน และในส่วนของอนิเมะมีอยู่ 11 ตอน และยัง ON AIR อยู่
มาดูตัวอย่างเรื่องกันค่ะ
PV เรื่อง :
เนื่องจากเฟยเหรินไจเป็นการ์ตูนแก๊ก มุกที่เอามาเล่นเกี่ยวกับชีวิตประจำวันของแต่ละคน (หรือตนหว่า) ในฐานะคนเดินดิน แต่ละตอนจึงเน้นไปที่ตัวละครไม่เหมือนกัน มีตัวละครใหม่โผล่มาเรื่อยๆ ขอแนะนำเท่าที่ทำได้ละกัน
*กึ่งสปอยล์นะเออ ถ้าใครคิดดูจริงจัง สามารถอ่านแค่ย่อหน้าที่ติดดอกจันซึ่งเป็นการแนะนำตำนานคร่าวๆ ของตัวละครอย่างเดียวก็ได้*
จิ่วเยว่ (九月) จิ้งจอกเก้าหาง
จิ้งจอกเก้าหางผู้ซึ่งบำเพ็ญเพียรมาแล้ว 200 ปี ปัจจุบันกำลังบำเพ็ญเพียรด้วยการขยันทำงานหาเงินและปรับตัวเข้ากับยุคสังคมปัจจุบัน...
จิ่วเยว่เป็นจิ้งจอกนิสัยร่าเริง รูปลักษณ์ภายนอกดูเป็นสาวห้าว เป็นOLในบริษัทที่คราคร่ำไปด้วยอมนุษย์ ความลำบากอย่างหนี่งของเธอในการใช้ชีวิตบนโลกมนุษย์ปัจจุบันนี้คือการมีหางมากถึง 9 หาง บางครั้งบางคราก็อยากจับโกนขนเกลี้ยงให้รู้แล้วรู้รอด
อ๋าวเลี่ย (敖烈) บุตรองค์ที่สามแห่งพญามังกรผู้เฝ้าท้องท้องทะเลทิศประจิม
มังกรขาวที่ภายในร่างกายคือท้องทะเลลึกสุดหยั่ง ครั้งหนึ่งเคยจำแลงกายเป็นม้ามังกรขาว พาหนะของพระถังซัมจั๋งครั้งเดินทางไปชมพูทวีป หลงใหลการเป็นม้า(?) กลัวนาจาสุดหัวใจ* เป็นมังกรสบายๆ นิสัยเรียบง่ายและใจดี ความสามารถในการแยกเพศชายหญิงอ่อนด้อย มีเอกลักษณ์คือแผงคอฟูฟ่องสลวย ทำงานอยู่ในบริษัทของพระสังขจาย วันไหนที่เป็นหวัด วันนั้นทุกคนจะได้กินอาหารทะเลเยอะเป็นพิเศษ
* เหตุที่อ๋าวเลี่ยกลัวนาจา เพราะนาจาเคยก่อวีรกรรมฆ่าลูกพี่ลูกน้องของอ๋าวเลี่ย (อ๋าวปิ่งโอรสองค์ที่สามของพญามังกรทะเลทิศบูรพา) แถมยังถลกหนังลอกเอ็นเขาอีก ไม่กลัวสิแปลก555
นาจา (哪吒) เนื้อหนังคือรากบัว กระดูกคือก้านบัว เอ็นคือใยบัว**
เด็กน้อยหน้านิ่งซนเงียบ ตรงไปตรงมา เนื่องจากพ่อตัวเองกำลังเจอวิกฤตโคนเส้นผมร้ายแรงจึงถูงส่งมาให้ปาป๊ากวนอิมฝากฝังดูแล ตอนนี้เรียนอยู่ชั้นประถม มักโดนเข้าใจผิดว่าเป็นผู้หญิงเพราะหน้าตาน่ารัก เคยโดนจิ่วเย่ไซโคให้คอสจิฮิโระ (นางเอกเรื่อง Spirit Away อนิเมะค่ายจิบลิ) กับ สาวน้อยเวทมนต์มาโดกะ มาก่อน สามารถดึงรากบัวออกมาจากร่างได้ตามใจนึก ชอบน้ำ ชอบแกล้งอ๋าวเลี่ยกับหยางเจี่ยน
** นาจาเป็นบุตรคนที่สามของหลี่จิ้ง เกิดมาพร้อมของวิเศษสองอย่างคือ กำไลทองคำ และเอี๊ยมไหมแดง ในวัยเจ็ดขวบนาจาได้ไปเล่นน้ำที่ทะเลตงไห่ (ทะเลทิศตะวันออก) และเกิดปะทะกับบุตรพญามังกรทะเลทิศบูรพาจนอีกฝ่ายเสียชีวิต นาจาชดใช้ความผิดด้วยการแล่เนื้อตนเองคืนแม่ และยกกระดูกคืนพ่อ ชาวเมืองซึ่งสรรเสริญนาจาจึงสร้างศาลบูชาให้ แต่หลี่จื้อไม่พอใจสั่งให้ทำลายทิ้ง ทำให้วิญญาณนาจาเร่ร่อนจนไปพบกับเซียนซือจุน เซียนซือจุนจึงชุบชีวิตนาจาโดยการใช้รากบัวแทนเนื้อ ก้านบัวแทนกระดูก ใยบัวแทนเอ็น และใบบัวแทนอาภรณ์ ภายหลังนาจาได้รับหน้าที่พิทักษ์ประตูสวรรค์จากเง็กเซียนฮ่องเต้
ข้างต้นคือตำนานโดยย่อของนาจา ซึ่งจริงๆ มีรายละเอียดอีกเยอะมาก พอย่อแล้วอาจทำให้ขาดความเข้าใจในบางส่วน อีกทั้งตำนานของนาจามีหลากหลายเวอร์ชั่น เราอาจจะสรุปไม่ถูกต้องไปทั้งหมด เอาเป็นว่าใครสนใจลองไปหาดูนะคะ
กวนอิม (观音) พระโพธิสัตว์***
กวนอิมผู้รักการดื่มน้ำอมฤตเป็นชีวิตจิตใจ อนึ่งเพราะยุคสมัยที่เปลี่ยนไปภาชนะที่ใช้บรรจุน้ำอมฤตจึงต้องเปลี่ยนไปด้วย เป็นผู้ปกครองชั่วคราวของนาจา ได้รับขนานนามว่า 'ปาป๊ากวนอิม' ตำนานว่ากวนอิมในลักษณ์ชายไม่เน้นเมตตา ดังนั้นจึงค่อนข้างใจร้าย ชอบใช้น้ำอมฤตจัดการอมนุษย์ที่ไม่ยอมเชื่อฟัง มีสวิตช์ไฟส่วนตัว
*** หลายคนอาจงงว่าทำไมพระแม่กวนอิมถึงมีเพศชาย แรกเริ่มเดิมที่พระแม่กวนอิมหรือพระอวโลกิเตศวรในความเชื่อยุคแรกๆ มีลักษณ์เป็นบุรุษ ต่อมาเมื่อเผยแผ่สู่จีน นานวันเข้ามีการผสมผสานกับตำนานพื้นถิ่นดั้งเดิมเรื่อง พระธิดาเมี่ยวซ่าน ประกอบกับความคิดที่ว่า พระอวโลกิเตศวรในลักษณ์สตรีดูอ่อนโยน แสดงถึงความมีเมตตากรุณามากกว่า จึงเกิดเป็นความนิยมไปในที่สุด
ในเรื่องไซอิ๋วมีฉากที่เจ้าแม่กวนอิมใช้ของวิเศษ แจกันหยก (玉净瓶) ซึ่งภายในบรรจุน้ำอมฤตรดต้นผลคน (人参果树) เพื่อฟื้นคืนชีพต้นไม้นี้อยู่ด้วย ดังนั้นภาชนะที่บรรจุน้ำอมฤตสมัยก่อนก็คือแจกันหยกนั่นเอง
เสี่ยวอวี้ (小玉) กระต่ายหยก****
กระต่ายหยกตำยาตัวแรกของเทพธิดาฉางเอ๋อซึ่งปัจจุบันรับหน้าที่ควบคุมกระต่ายดวงจันทร์กว่าแปดสิบล้านตัว ถูกเรียกว่า 'หัวหน้าอวี้' เป็นสาวน้อยอ่อนหวานนุ่มนิ่มแค่ภายนอก ถ้าถูกยั่วให้โกรธจะกลายสภาพเป็นการ์ตูนฮาร์ดคอร์ทันที โกรธง่ายเมื่อเห็นคนอื่นกินเนื้อกระต่ายหรือขนมไหว้พระจันทร์ ทุกๆ ปีช่วงหนึ่งจะกลับดวงจันทร์เพื่อไปทำงานแนะแนวการทำขนมเค้กตรุษจีน ชอบไปไหนมาไหนกับจิ่วเย่ ชอบใส่ชุดกระโปรง
****กระต่ายหยกบนดวงจันทร์เป็นข้ารับใช้ของเทพธิดาฉางเอ๋อ บางเรื่องเล่ากล่าวว่าพวกกระต่ายมีหน้าที่ปรุงยาอายุวัฒณะให้เหล่าเทพเซียน อีกเรื่องเล่าหนึ่งคือ ครั้งหนึ่งในเมืองปักกิ่งมีการระบาดของอหิวาตกโรค ด้วยความสงสงสาร เทพธิดาฉางเอ๋อจึงส่งกระต่ายหยกข้างกายลงมายังโลกมนุษย์เพื่อช่วยรักษาผู้คนจากโรค
เห่าฟ้า (哮天) สัตว์เลี้ยงคู่กายหยางเจี่ยน(เทพเอ้อหลาง) / สุนัขจีนพันธ์เก่าแก่ (中国细犬)*****
ร่าเริงไฮเปอร์สมเป็นสุนัข ซื่อบื้อแต่น่าเอ็นดู ชอบทุกสิ่งทุกอย่างที่มีลักษณะคล้ายจานร่อน เวลาขับรถชอบยื่นหัวออกจากหน้าต่างชมวิวทิวทัศน์(ขับรถอันตรายระดับ S+) ชอบร่วมงานปาร์ตี้ ในร่างสุนัขเวลาโดนลูบจะฟินมากจนเผลอกลับร่างคนทุกที (เลยถูกตำรวจจับข้อหาทำอนาจาร) เป็นเพื่อนสมัยมัธยมกับเสี่ยวอวี้และอ๋าวเลี่ย
*****เห่าฟ้า เป็นสุนัขจรจัดที่เทพเอ้อหลางเก็บมาเลี้ยงดู ภายหลังจึงเป็นสุนัขเทพคอยติดตามเทพเอ้อหลาง
สิงเทียน (刑天) มนุษย์ไร้หัว / เทพนักรบโบราณ******
เข้าข่ายผู้ชายไทป์อบอุ่น(?) เพราะไม่มีหัวเลยรู้สึกลำบากหลายๆ อย่าง (โดยเฉพาะในฤดูหนาว) ชอบหาคนมารับหน้าที่เป็นถุงร้อนหรือไม่ก็หาหัวหุ่นพลาสติกมาทำเป็นหัวตัวเอง ให้ความใส่ใจกับการดูแลผิวพรรณ เนื่องจากดวงตาอยู่ในตำแหน่งพิเศษเลยต้องใช้บราผู้หญิงแทนผ้าปิดตาจนถูกคนเข้าใจผิดว่าเป็นพวกโรคจิต
******สิงเทียน ปรากฎอยู่ในคัมภีร์ซานไห่จิง กล่าวว่าสิงเทียนต้องการแย่งชิงบัลลังก์สวรรค์ จึงถูกตัดศีรษะ ทว่ากลับไม่เสียชีวิต สิงเทียนใช้หัวนมแทนตา สะดือแทนปาก ถืออาวุธเข้าสู้รบอีกครั้ง ความมุ่นมั่นกล้าหาญไม่ย่อท้อถือเป็นอัตลักษณ์สำคัญของสิงเทียนที่ใครๆ ต่างก็เคารพนับถือ
จิงเว่ย (精卫) นกจงอยปากขาว กรงเล็บแดง ประดับลายแดง*******
จากความไม่ย่อท้อต่อการถมทะเล ก่อเกิดเป็นโรคย้ำคิดย้ำทำ เห็นแอ่งน้ำทีไร เป็นต้องหย่อนหินลงไปให้ได้เสียทุกที...แม้จะเคยโดนกวนอิมกับหยางเจี่ยนลงโทษ ก็ยังคงไม่เข็ดหลาบ มีสัญชาตญาณความเป็นแม่ต่อพวกนกทั้งหลาย ฝีมือวาดภาพห่วยแตก ภายนอกดูโลลิฯ แต่ความจริงมีสามีแล้วชื่อไห่เยียน(แปลว่า นกนางแอ่นทะเล)
*******จิงเว่ย เดิมมีชื่อว่า หนี่ว์วา เป็นธิดาของจักรพรรดิเหยียนตี้ หนี่ว์วาต้องการให้บิดาพาไปชมพระอาทิตย์ขึ้นที่ทะเลตงไห่ ทว่าเหยียนตี้มักจะติดงานราชการ ท้ายที่สุดหนี่ว์วาจึงตัดสินใจพายเรือออกทะเลไปคนเดียว ในครานั้นเกิดคลื่นลมพายุพัดเรือจนล่มพรากชีวิตของเด็กสาว หนี่ว์วาได้เกิดใหม่เป็นนก แต่นั้นจึงถูกเรียกว่า จิงเว่ย ด้วยความโกรธชังท้องทะเลที่พรากวัยเยาว์ของเธอ จิงเว่ยจึงคอยคาบก้อนหิน กิ่งไม้จากภูเขาที่ตนอาศัยอยู่มาทิ้งลงทะเล หวังจะถมทะเลให้เต็มเพื่อเป็นการแก้แค้น
โอ่ย กว่าจะแนะนำเสร็จหลังเดาะเลยทีเดียว ไหงรู้สึกเหมือนเขียนเกือบครบทุกตัวล่ะเนี่ย555 ความจริงยังมีตัวละครอื่นที่อยากเอามาเล่าอีก อย่างหยางเจี่ยน เทพสามตาเจ้านายเห่าฟ้างี้ แต่ไม่ไหวแล้วจริงๆ o<<
ตรงไหนคือความสนุกของเรื่องนี้ อย่างที่บอกมันเป็นการ์ตูนแก๊ก บอกเล่าเรื่องราว (และปัญหา) การใช้ชีวิตบนโลกมนุษย์ที่วิทยาศาสตร์เทคโนโลยีก้าวหน้า ซึ่งเหล่าตัวละครก็ต้องปรับวิถีชีวิตตัวเองให้เหมาะสมกับโลก บางตัวอย่างสิงเทียนที่มีอนาโตมี่เจ้าปัญหา (ไร้หัว) ชีวิตของเขาก็จะน่าเศร้าหน่อยๆ 555
แนะนำว่าถ้ายังไม่รู้ที่มาที่ไปตัวละคร ให้อ่านตำนานฉบับย่อแล้วย่ออีกของตัวละครข้างบนก่อนแล้วค่อยเริ่มดู (ยืนยันคำเดิมว่าไม่รู้จีนก็ดูได้) แล้วจะเข้าใจความตลกของมุกมากขึ้น
อีกอย่างที่เราชอบคือลายเส้นกับโทนสีของเรื่อง นักวาดออกแบบนาจาได้น่ารักมว๊ากกกกกกกกกก พ่อรากบัวน้อยยยย ฮืออออ ไหนจะคุณมังกรสุดหล่อ (?) ปาป๊ากวนอิมอีก เกลียดความยกหลอดไฟส่วนตัวให้นาจาตอนนอน ว้อย55
สรุปแล้วเราชอบเรื่องนี้ทีเดียวค่ะ ดูซ้ำได้เรื่อยๆ และอยากให้มีต่อไปเรื่อยๆ ตอนหาข้อมูลประกอบการรีวิว ไปๆ มาๆ ถึงรู้ว่าเรื่องนี้ในจีนดังพอดูเลย แถมยังมีกู๊ดส์เยอะแยะมาก น่ารักมากด้วยแงงงง ลางเสียเงินมาแต่ไกล มันน่าเปย์จริงๆ นะให้ตาย
สำหรับใครที่อ่านจนจบ เริ่มสนใจหน่อยๆ แล้ว (มิชชั่นคอมพลีท555) สามารถตามวาร์ปด้านล่างนี้ไปได้เลยค่ะ
ถึงตรงนี้แล้วก็ขอลากันไปก่อน แล้วเจอกันเอนทรี่หน้าค่ะ บรัยส์
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in