มนุษย์ฉลามตัวใหญ่ปัดเสื้อผ้าให้หล่นไปไกลมือพร้อมกับใช้มืออีกข้างเชยคางเล็กขึ้นเงยหน้ารับจูบที่เขาพยายามป้อนให้อย่างเนิบนาบซึ่งเจ้าเงือกตัวน้อยก็ตอบรับเขาเป็นอย่างดีด้วยการยอมเปิดปากให้ลิ้นร้อนของอีกคนเข้ามาสำรวจ
“อื้อ...”
เสียงจ๊วบดังขึ้นก้องถ้ำเมื่อเจ้าฉลามกดจูบก่อนจะถอนออกตาคมจ้องมองใบหน้าหวานที่ตอนนี้กำลังหอบเพราะหายใจไม่ทันกับจูบมาราธอนที่ร่างกำยำย้ำเป็นเครื่องเตือนใจว่าคิดถึงมากขนาดไหนร่างกายอ่อนปวกเปียกจนมือที่กำชายผ้าค่อยๆ คลายออกจนเผยร่างขาวเนียนตามแบบฉบับคนจากฝั่งทะเลทางเหนือพอให้ชุ่มชื่นสายตา
“คิดถึงกันมั้ย”เสียงทุ้มถามพร้อมกับกดจมูกลงบนซอกคอขาวผ่องที่ตัดกับเส้นผมสีแดงยิ่งทำให้ร่างเล็กหัวเราะคิกคักเพราะจั๊กจี้ “จะไม่ตอบกันหน่อยหรอ”
“คิก... คิดถึงสิฉันคิดถึงท่านไททันจะตาย งื้อ...จั๊กจี้นะ”
“ไม่เรียกว่าท่านไททันสิฉันบอกว่ายังไง หื้ม...” ฟันคมกัดที่ติ่งหูอีกคนเบาๆจนร่างเล็กสั่นสะท้านเพราะความเสียว มือเล็กพยายามดันอกเปลือยเปล่าของอีกคนแต่ก็ทำได้แค่วางมือลงบนแผงอกอีกคนเท่านั้น
“เสียว... อย่าแกล้งกันสิ”
“ตอบฉันมาก่อนสิ”
“ชานยอล...ท่านไททันบอกให้เรียกว่าชานยอล”
“ดีมาก...เด็กดีต้องได้รางวัล”ชานยอลเงยหน้าขึ้นมาจากซอกคอก่อนจะเปลี่ยนเป็นกดจูบบนอวัยวะเดียวกันอีกครั้งมือหนาเอื้อมจับชายผ้าให้คลี่ออกจนตอนนี้ร่างขาวบางนั้นไม่มีอะไรปกปิดแล้วเขาจึงจัดการลากมือสากไปตามผิวเนียนช้าๆ ยิ่งทำให้แบคฮยอนที่อยู่ข้างใต้กระสับกระส่ายอีกครั้ง
“ฮือ...ชานยอลอย่างแกล้งกันสิ”หลังจากที่ริมฝีปากบางเป็นอิสระเจ้าเงือกตัวน้อยก็บ่นทันทียิ่งทำให้เจ้ามนุษย์ฉลามต้องอมยิ้มออกมาชานยอลดึงแขนอีกคนให้เปลี่ยนมานั่งบนตักของเขาแทนก่อนจะกระซิบเสียงแผ่วเบาที่ข้างหูเล็กพร้อมกับจับมือให้วางลงบนผ้าผูกเอวซึ่งตอนนี้กำลังมีอะไรบางอย่างดุนดันกับมือเล็กที่วางอยู่จนเจ้าของมือหน้าขึ้นสี
“แกะผ้าให้ฉันหน่อยสิแบคฮยอน”
“อ...อื้อ”มือเล็กจับสายผูกก่อนจะค่อยๆ แกะช้าๆและเพราะแบคฮยอนที่กำลังก้มหน้าก้มตาจดจ่อกับสายผูกอยู่นั้นชานยอลจึงก้มลงจัดการซอกคอขาวที่ขาวสะอาดด้วยการแต้มสีแดงลงไปเป็นจุดๆ จ้ำๆ
“อ๊ะ!”ฟันคมแบบเฉกเช่นฉลามงับลงจนเงือกตัวน้อยสะดุ้งโหยงมือเผลอสะบัดโดนสิ่งที่อยู่ใต้ผ้าทำให้เจ้าฉลามต้องร้องซี๊ดออกมา
“แกล้งหรอ”
“ม...ไม่ได้แกล้งส...สักหน่อยโอ๊ะ...!” ชานยอลผลักอีกคนลงกับเตียงหิน ผ้าผูกเอวของเขาได้หล่นลงไปแล้วจึงทำให้ทั้งสองร่างเปลือยเปล่ากันอย่างเท่าเทียมชานยอลย้ำจูบอีกรอบก่อนจะไล่ริมผีปากลงมาเรื่อยๆจนถึงตุ่มไตสีชมพูที่กำลังชูชันให้เขาลิ้มลอง แน่นอนว่าชานยอลไม่มีทางพลาดฟันคมงับลูกอมสีหวานก่อนจะดูดดึงจนร่างข้างใต้ดิ้นพล่าน
“อ๊ะ...ฮืออ ชะ...ชาน”
ลิ้นร้อนเปลี่ยนเป็นไล่ลงต่ำไปอีกยิ่งต่ำมากเท่าไหร่เจ้าเงือกตัวน้อยก็ยิ่งดิ้นพล่านกว่าเดิมอีกเท่าตัวแล้วยิ่งไล่ลงมาเท่าไหร่รอยสีกุหลาบก็ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น
ชานยอลใช้มือจับสองเรียวขาทั้งให้แยกออกจากกันพร้อมกับกดจูบที่ต้นขาขาวฟันคมกัดเบาๆ ด้วยความหมั่นเขี้ยวก่อนจะย้ายมาตรงกลาง ลิ้นสากลากเบาๆ จากโคนช้าๆยิ่งทำให้แบคฮยอนต้องร้องออกมาไม่เป็นภาษา
“อ๋า...”
“หึ...เสียวหรอ”ชานยอลชะงักก่อนจะเปลี่ยนมาวางคางลงบนท้องน้อยคนอีกคนนาบแก้มกับแท่งเนื้อที่กำลังชูชัน ซึ่งเจ้าตัวน้อยของเขาก็พยักหน้าขึ้นลงรัวๆเป็นคำตอบ
“ฮื้อ....ชานยอลอย่างแกล้งสิฉันเสียวนะ”เสียงเล็กโวยวายเมื่อชานยอลขยับคางที่วางอยู่ไปมาจนเขาเสียวจนโหวงท้องไปหมดแล้วนิ้วยาวสะกิดส่วนหัวเบาๆ ก่อนจะใช้ปากครอบแท่งเนื้อรูดขึ้นลงช้าๆแล้วค่อยเพิ่มความเร็ว
“อ๊ะ.. อ...อ่ะ ชานชาน...ย...ยอล...”
แต่ดูเหมือนจะไม่ทันใจเจ้าเงือกตัวน้อยเท่าไหร่เพราะมือเล็กเลื่อนมาขยุ้มเส้นผมอีกคนพร้อมกับพยายามกดหัวอีกคนให้เร่งจังหวะเร็วขึ้นพร้อมกับสวนสะโพกเล็กขึ้นอย่างเอาแต่ใจเพราะตัวเองใกล้จะถึงฝั่งแล้ว
“อ๊ะ...ชะ...ชานยอล อื้อ...ฉัน...ฉ...ฉัน...”
แต่ทว่า...อยู่ดีๆเจ้าฉลามก็หยุดพายุรักลงชานยอลเปลี่ยนเป็นนั่งมองร่างเล็กที่กำลังนอนหมดสภาพแท่งเอ็นที่ไม่ได้รับการปลดปล่อยนั้นปริ่มน้ำและบวมจนเจ้าเงือกตัวน้อยหายใจอย่างทรมานแบคฮยอนหอบหายใจตัวโยนเมื่ออยู่ดีๆ อารมณ์ที่กำลังถึงฝั่งนั้นไม่ได้รับการปลดปล่อย
“ผู้บุกรุกจะต้องถูกลงโทษนะรู้มั้ยแบคฮยอน”
“แฮ่ก...ฮ... ช...ชาน แฮ่ก...ยอล”
“ช่วยตัวเองสิ”
“ต...แต่ แฮก...”
“เร็วสิ”ชานยอลพิงหลังกับผนังถ้ำพร้อมกับจ้องมองร่างของเจ้าเงือกที่ตอนนี้กำลังดันตัวเองขึ้นกึ่งนั่งกึ่งนอนกับพนังอีกฝั่งขาเล็กแบะออกจนเห็นอะไรต่อมิอะไรไปหมด มือเล็กค่อยๆจับแท่งเนื้อของตัวเองที่เหมือนจะสงบลงไปสักพักหนึ่งแล้วรูดขึ้นลงส่วนอีกข้างที่ว่างอยู่ก็จัดการสอดเข้าช่องทางด้านหลัง
“อ๊ะ...เจ็บ...ชาน...จ...เจ็บ...”เสียงเล็กครางผะแผ่วเมื่อเจ้าตัวเพิ่มนิ้วเข้าไปจนครบสามนิ้วร่างเล็กที่ปรนเปรอตัวเองทั้งข้างหน้าและข้างหลังกำลังบิดร่าและครางเสียงดังไม่กลัวว่าใครจะมาได้ยิน
“...”
“อื้อ...ชาน... ตรงนั้นอ๋า...อ่ะ อ๊ะ!”ตาเรียวเยิ้มบวกกับใบหน้าที่ขึ้นสีแดงเถือกยิ่งทำให้แบคฮยอนที่ดูหน้ามองเข้าไปอีกริมฝีปากบางอ้าออกพร้อมกับพยายามหายใจให้ทันกับอารมณ์กระเส่าของตัวเอง
“อ๊ะ! อื้อ...” อยู่ดีๆร่างเล็กก็ถูกกระชากเข้าหาอกแกร่ง จนเจ้าเงือกตัวน้อยนั่งคร่อมเจ้าฉลามชานยอลประกบปากอีกคนพร้อมกับยกสะโพกเล็กที่จับถนัดมือขึ้นก่อนจะค่อยๆกดลงบนแท่งเอ็นขนาดใหญ่ของเขาที่ชูขึ้นมาตั้งแต่แรก
...จะทำโทษเขาแต่กลายเป็นว่าตัวเองตบะแตกเสียเองนี่สิก็อารมณ์อยากปลดปล่อยของเขามันเพิ่มมากขึ้นเมื่อเห็นนิ้วเล็กผลุบๆ โผล่ๆเข้าออกนั่นแหละ
“เจ็บ!”แบคฮยอนโวยวายขึ้นมาพร้อมกับใช้มือเล็กทุบที่ไหล่คนขี้แกล้งแรงๆ
“โดนมาหลายทีก็น่าจะชินได้แล้วนะ”
“ชานยอล!! อ๋า...!!”มือหนาจัดการกดสะโพกอีกคนลงจนแท่งเนื้อของเขาโดนกลืนกลิ่นจนหมดในทีเดียวจนแบคฮยอนต้องร้องออกมาจนก้องผนังถ้ำ
“ซี๊ด...แน่ใจว่าเจ็บครางซะจะเสร็จเลยเนี่ย” ชานยอลแกล้งขยับจนร่างเล็กผวากอดคอหนาแน่นทำให้เขาต้องหลุดหัวเราะออกมาเมื่อเห็นว่าเจ้าเงือกตัวน้อยหลับตาปี๋พร้อมกับขยับหาจุดกระสันของอีกคน
“ตรงนี้หรือเปล่านะ...”
“อ๋า...”
“หรือตรงนี้...”
“อ๋า...”
ยิ่งแกล้งขยับเน้นที่จุดเดิมเสียงหวานก็ครางออกมาไม่หยุดชานยอลจึงเร่งจังหวะเร็วขึ้นเพราะเขาเองก็เริ่มจะไม่ไหวแล้วเหมือนกันช่องทางของเจ้าเงือกตัวน้อยกำลังตอดรัดของเขาถี่ยิบเขาขยับเปลี่ยนท่าเป็นคลานเข่าโดยที่ไม่ถอนกายออกก่อนจะเร่งจังหวะเร็วกว่าเดิมเพราะสอดใส่ได้ถนัดขึ้น
“อ่ะ...ฮืออ ช...”แบคฮยอนเท้าแขนที่แทบจะหมดแรงกับผนังเพราะแรงที่ส่งมานั้นแรงจึงหัวเขาจะกระแทกกับผนังถ้ำมือหนาที่ว่างอยู่กอบกุมแท่งเอ็นเล็กแล้วขยับขึ้นลงเพื่อให้ที่จะได้เสร็จไปพร้อมกัน
“อืม..ซี๊ด...แบคฮยอน...”
“อ๊ะ! อ่า...อ้ะ”
“อ่า...”
“อ๋า...”
เสียงครางสูงและทุ้มต่ำประสานกันก้องถ้ำก่อนจะเปลี่ยนเป็นลากเสียงยาวเมื่อถึงฝั่งฝันทั้งคู่ของเหลวอุ่นถูกฉีดเข้าไปข้างในจนรู้สึกอุ่นวาบไปทั่วท้องน้อย พอๆกับอีกคนที่ปล่อยออกมาเต็มมือหนาที่รองอยู่ก่อนแล้ว
เสียงหอบหายใจดังไปทั่วถ้ำก่อนที่ร่างเล็กจะทรุดลงในอ้อมแขนแกร่งที่รอรับอยู่ก่อนแล้วตาเรียวปรือลงเหมือนจะปิดนั้นดูเหนื่อยล้าจนชานยอลต้องถอนกายออกมาแล้วเปลี่ยนเป็นอุ้มอีกคนก่อนจะวางลงบนเตียงหินของเขา
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in