เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
my sweet hurtKrittamate Mate
เพลงของเรา
  •      เสียงเพลงร็อคดังเข้าไปถึงโสตประสาทชั้นในสุด ผมโยกคอและขยับตัวขึ้นลงเคล้าเข้าจังหวะกลองอย่างเมามัน เสียงเบสหนักแน่นหนุนให้บทเพลงรุนแรงยิ่งขึ้น ส่วนเสียงกีตาร์รวดเร็วและแหลมบาดหูทำให้ผมเล่นบทบาทสมมติเป็นนักกีตาร์มือฉมัง หลับตาปี๋ เม้มปาก ใส่อารมณ์ทำท่าดีดกีตาร์ทั้งที่ไม่เข้าใจเนื้อร้องสักคำเดียว... ผมแค่ปล่อยให้อารมณ์และความรู้สึกเดินตามเสียงดนตรีไปเท่านั้นเอง
         ผมเคยชอบฟังเพลงแจ๊สอันแพรวพราว เพลงบอสซาโนวาที่ฟังง่ายและรื่นหู รวมทั้งเพลงป็อปหม่น ๆ ที่ "เธอ" ชอบฟัง ผมรักพวกมันทั้งหมด เพราะผมทั้งเพลิดเพลิน เข้าใจ และรู้สึกในบทเพลงพวกนี้ทั้งสิ้น ยิ่่งเวลาผมฟังเพลงป็อปหม่่่นหมองพวกนั้นจนลงลึกถึงแก่นแท้แห่งอารมณ์ ผมชอบทำท่่่่่่่าคีบนิ้วสูบบุหรี่ที่ไม่มีอยู่จริง แบะปากพ่่่่่่นควันสีเทาที่ไม่มีอยู่จริง และทำหน้าเคลิบเคลิ้มเหมือนได้เติมนิโคตินที่ไม่มีอยู่จริงเข้ากระแสเลือดเป็นประจำ กระทั่งเธอเลือกเดินจากไป ผมก็เลิิิิกฟังเพลงพวกนี้ ผมเข้าใจและรู้สึกกับพวกมันมากเกินไป พวกมันทั้งติดหู ค้างอยู่ในใจ และประทับในห้้้วงความรู้สึกจนเกิดเป็นพันธนาการที่ไม่มีวันหลุดพ้น 
         จากนั้นผมกลายสภาพเป็น "ตู้เพลงอกหักเดินได้" ภาวนาให้น้ำตาหลั่งไหลจนไม่เหลือน้ำตาอีก คิดโง่ ๆ ว่าสักวันผมจะร้องไห้จนไม่มีน้ำตา ภาวนาให้ปวดใจซ้ำไปมาจนชินชาและไม่เจ็บปวดกับมันอีก คิดโง่ ๆ ว่าสักวันผมจะแข็็็งแกร่งและไม่เอาความสุขตัวเองไปยึดติดกับคนอื่น แต่น่าเสียดายที่ 2 สิ่งนี้ไม่เคยเกิดขึ้นจริงตลอดปีกว่าที่ผ่านมา น้ำตาไม่เคยเหือดแห้้งและความเจ็บปวดใจยังคงรุนแรงและโหดร้ายกับผมไม่เปลี่ยน ผมเลิกฟังเพลงเศร้าพวกนั้น เปลี่ยนเพลย์ลิสต์์ตัวเองให้มีแต่เพลงร็อคและเมทัล ถ้านักร้องนำกรีดร้องได้แหลมสูงราวเสียงกรี๊ดยิ่งดี เนื้อเสียงแหบพร่าสากราวกระดาษทรายยิ่งสะใจ และเสียงร้องคำรามยิ่งทุ้มต่ำเท่าไรยิ่งถูกใจผมเป็นที่หนึ่งแม้ผมจะไม่เข้าใจความหมายสักคำเดียว 
         เพลงป็อปหม่น ๆ ที่เธอชอบฟัง เพลงบอสซาโนวาสบาย ๆ ที่เราฟังท่ามกลางแสงดาว เพลงที่เราเสียบหูฟังคนละข้างและเสพมันจนฉ่ำอารมณ์... ผมลบ "เพลงของเรา" ทิ้งไปจนหมด เหลือเพียงซากความทรงจำที่ไม่อยากจำเท่านั้น ผมเกลียดพวกมันทั้งหมด เพราะมันทำให้ผมร้องไห้โหยหานึกถึงแต่สิ่งดี ๆ ที่ตายไปแล้ว

         ผมยังคงโยกคอและทำท่าดีดกีตาร์อย่างเมามัน ขณะที่น้ำรสเค็มปะแล่มไหลออกจากตา "เพลงของเรา" กระซิบบางเบาไร้เสียงแต่ชัดเจนในจิตใจของผม...
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in