_______________________________

ต้องบอกว่าเล่มนี้เป็นอาชญนิยายเรื่องแรกเลยที่ตั้งใจอ่าน และอ่านจบแบบวางไม่ลง ตัวเรื่องกระชับ ไม่เวิ่นเว้อ ไม่จงใจใส่รายละเอียดมามากเกินไป แต่ใส่ในแบบที่กำลังชวนคิดตามค่ะ 

เรื่องราวดำเนินด้วยตัวละครหลักที่แบ่งออกเป็น 2 กลุ่มค่ะ มีกลุ่มหนึ่งไปที่เกาะที่เป็นจุดเกิดเหตุ ส่วนอีกกลุ่ม อยู่บนแผ่นดินใหญ่ค่ะ มาถึงตรงนี้ก็สงสัยใช่ไหมคะว่ามันเกี่ยวข้องกันยังไง ขอเล่าคร่าว ๆ ถ้าใครไม่อยากเจอสปอยล์ ข้ามไปอ่านพาร์ทด้านล่างได้เลยนะคะ 

เรื่องราวนี้เกิดขึ้นมาจากกลุ่มนักศึกษาชมรมนิยายสืบสวนที่ต้องการมาศึกษา/เที่ยวในที่เกิดเหตุ ซึ่งก็คือเกาะสึโนชิมะแห่งนี้ค่ะ โดยหกเดือนก่อนหน้านี้ มีข่าวใหญ่ครึกโครมเกิดขึ้นค่ะ ซึ่งก็คือคดีฆาตกรรมในบ้านเคหาสน์สีน้ำเงินซึ่งเจ้าของเกาะก็คือคุณ นากามูระ เซอิจิเนี่ย ถูกฆ่าตายไปด้วย ในคดีนี้เนี่ยเราพบว่ามีคนตาย 4 คนค่ะ ประกอบด้วย สองสามีภรรยาคนดูแลบ้านที่ถูกทุบด้วยขวาน ภรรยาของเซอิจิที่ถูกรัดคอและตัดมือซ้ายทิ้ง และคนสุดท้ายคือคุณเซอิจิที่ตายด้วยการจุดไฟเผาทั้งบ้านและตัวเองค่ะ สภาพศพเอน็จอนาจมากจนยืนยันได้แค่กรุ้ปเลือดเท่านั้น  ส่วนคนที่ต้องสงสัยว่าเป็นคนก่อเหตุคือคนสวนที่หายตัวไปค่ะ ซึ่งปัจจุบันก็ยังหาตัวไม่พบค่ะ 

นักศึกษาที่ไปที่เกาะเนี่ยจะไปพักที่บ้านสิบเหลี่ยมที่เหลือรอดจากไฟไหม้ตอนนั้นค่ะ ซึ่งเราจะไม่รู้ชื่อของทุกคนในนี้เลย เพราะว่าพวกเขาใช้นามแฝงของนักเขียนนิยายอาชญากรรมที่โด่งดังมาใช้เรียกกันแทนชื่อจริงค่ะ 

บ้านสิบเหลี่ยมเนี่ย เป็นงานสถาปัตยกรรมของคุณเซอิจิที่โด่งดัง ทุกอย่างเป็นสิบเหลี่ยมหมด แม้กระทั่งเฟอร์นิเจอร์บางชิ้นค่ะ ซึ่งพวกเขาก็ไปพักกันที่นี่ค่ะ ปรากฏว่าวันต่อมา มีจดหมายประหลาดวางไว้อยู่บนโต๊ะ เขียนเอาไว้ประมาณว่า เหยื่อรายที่หนึ่ง สอง สาม สี่ จนไปถึงรายสุดท้าย นักสืบ และ ฆาตกร ค่ะ พวกเขาก็คิดว่าเป็นการแกล้งหลอกกันหรือเปล่า แต่ปรากฏว่าวันรุ่งขึ้น มีคนตายจริง ๆ ค่ะ 

ตัดกลับมาบนแผ่นดินใหญ่ ขณะเดียวกัน อดีตสมาชิกชมรมที่ใช้นามแฝงว่า โคนัน ดอยล์ ได้รับจดหมายข่มขู่ถึงการตายของชิโอริค่ะ ซึ่งจะไม่ว้าวเลย ถ้าจดหมายไม่ได้ลงท้ายชื่อว่าส่งมาจาก นากามูระ เซอิจิ ผู้ที่ตายไปแล้วค่ะ โคนันเลยต้องรื้อคดีนี้กลับมาตามหาความจริงภายใต้การเสียชีวิตของคนบนเกาะสึโนะชิมะอีกครั้ง 




ส่วนตัวแล้วรู้สึกว่าอ่านง่ายค่ะ มีการจำชื่อภาษาญี่ปุ่นที่จะยากหน่อย ๆ ยังดีที่นักเขียนใช้ชื่อของนักเขียนอาชญนิยายดัง ๆ อย่าง เอ็ดการ์ อลัน โป หรือ อกาธา คริสตี้ ค่ะ ซึ่งตรงนี้เรามองว่านักเขียนฉลาดมากเลยที่ไม่ใช้ชื่อตัวละครตรง ๆ เพราะ... เพราะอะไรต้องไปตามอ่านกันเองค่ะ แต่ยืนยันเลยว่าเก่งจริง ๆ ตรงนี้ ตอนเฉลยก็ว้าวอยู่นะคะ ตลอดเรื่องมีการทำให้เราสงสัยตัวละครนั้น ตัวละครนี้ แต่เราก็ยังเดาถูกอยู่นิดหนึ่ง 55555  แต่จริง ๆ เฉลยง่ายไปนิดหนึ่ง เลยรู้สึกว่าตรงนี้ไม่พิถีพิถันเท่าไหร่ ในส่วนของการวางแผนของฆาตกรก็บอกเลยว่าว้าวอยู่ค่ะ 

จริง ๆ เป็นครั้งแนกด้วยที่อ่านแนวสืบสวนจริงจัง ก่อนหน้านี้เคยไปลงเรียน Crime Fiction ของอักษร ก็เลยคุ้นเคยกับชื่อนักเขียนเหล่านี้อยู่บ้าง แต่เอาเข้าจริงเราไม่ได้อ่านหนังสือของเขาโดยตรง เลยไม่ได้รับรู้การวางปม การเฉลยของเขาว่าละเอียดขนาดไหน เลยไม่รู้จะเทียบกับอาชญนิยายสัญชาติญี่ปุ่นเล่มนี้ยังไง 

เอาเป็นว่าถ้าสนใจอยากอ่าน แนะนำเลยค่ะ สนุก ลุ้น ตื่นเต้นดีค่ะ