“หมายถึงเรื่องอะไร”


“ความรัก”

“อธิบาย”


“ฉันคิดว่าเมื่อคนรักกัน ก็รักเพราะว่ารัก ทุ่มเทเป็นห่วงใส่ใจ ให้ความรัก ให้ความสำคัญกับเขา ให้เขาเป็นที่หนึ่ง แต่ฉันด้อยประสบการณ์ ความรักของฉันอาจจะไม่ถูกต้อง - ไม่สิ - ต้องบอกว่า ความรักของฉันอาจจะไม่ตั้งอยู่บนพื้นฐานความจริง สิ่งที่กล่าวมาข้างต้นเป็นความรักในอุดมคติที่ไม่สามารถเป็นจริงได้ในทางปฏิบัติ”

“มีอะไรอยู่ในหัวเยอะเหมือนกันสินะ”


“ก็คิดมาสักพักแล้ว”

“เข้าใจได้”


“ความรักคืออะไร”

“ก็เหมือนนายจะเข้าใจอยู่แล้วนี่ นายก็นิยามมาแล้วว่าความรักคืออะไร”


“แต่ฉันไม่รู้ว่ามันเป็นนิยามที่ถูกหรือเปล่า”

“ไม่เห็นจำเป็นต้องตัดสินว่านิยามนั่นถูกหรือผิด นายรู้จักความรักแบบนั้น นั่นเป็นความรักในแบบของนาย”


“นายทำให้เรื่องยากขึ้นมาเลย”

“อย่างไร”


“ฉันก็คิดแบบนั้น - นั่นเป็นความรักในแบบของฉัน - แสดงว่าทุกๆ คนก็จะมีความรักในแบบของตัวเอง ถ้าทฤษฎีนี้ถูกต้อง ถ้าความรักที่เป็นสากลมีคำจำกัดความในแบบเฉพาะแต่ละบุคคลแล้ว สิ่งที่เขาทำกับฉันก็เป็นความรักในแบบของเขา แต่ว่านะ
บางที ฉันก็ไม่รู้สึกถึงมันเลย
เหมือนแค่เราใช้เวลาด้วยกัน เขาไม่เคยพูดคำว่ารักอย่างเต็มปากเต็มคำ ฉันไม่พบความสบายใจในการร่วมบทสนทนากับเขา เขาไม่สามารถเติมเต็มฉันในแง่เพื่อนคู่คิดได้ เรื่องที่เรามีร่วมกันน้อยเต็มที ฉันพยายามอย่างเต็มที่ให้มาถึงตรงนี้ มีความฝันลมๆแล้งๆ ว่าจะเปลี่ยนแปลงอะไรบางอย่าง แต่ฉันคงพยายามไม่มากพอ ฉันคงยังให้เวลากับมันไม่มากพอ แต่ฉันเหนื่อยเหลือเกิน เขาไม่พยายามเข้าใจว่าฉันต้องการอะไรบ้าง หรือไม่ก็อาจจะเป็นฉันเช่นกัน ที่มาปรึกษากับนายตอนนี้ก็อาจจะมาจากที่ฉันไม่พยายามเข้าใจเขามากพอ เราอยู่ด้วยกันไปทำไม หากความรักมีจุดหมาย มีเป้าหมายให้ไขว่คว้าไปเรื่อยๆ เป็นธรรมดาหรือเปล่าหากความรักไม่มีเป้าหมายอะไรทั้งนั้นเพียงแค่การอยู่ด้วยกัน จะด้วยรักหรือไม่ก็ตาม”

“ฉันคงให้คำตอบนายในแง่ที่ว่าความรักของนายถูกต้องหรือไม่ หรือความรักของเขาถูกต้องหรือไม่ ไม่ได้ - แต่ - มีอยู่อย่างหนึ่งที่ฉันคิดว่าเป็นความจริงสากล คือถ้าหากเรารักใครแล้วไม่มีการแสดงออกหรือบอกกล่าวให้ทราบ เขาก็จะคิดว่าความรักตรงนั้นไม่จริง ไม่มีอยู่ ในเมื่อมันเป็นเรื่องของนามธรรมที่จับต้องไม่ได้ในระดับนั้นแล้วเราจะคาดหวังให้เขารู้สึกถึงนามธรรมจากอากาศไม่ได้ สิ่งนามธรรมสำหรับปัจเจกนั้นต้องอาศัยการกระทำเพื่อให้มีตัวตนอยู่แก่ผู้อื่นรอบๆ และถ้าหากปัจเจกนั้นคิดว่ารักไม่จำเป็นต้องแสดงออกก็เกม อย่างนั้นรักนั้นก็ส่งไม่ถึงผู้รับรัก ไม่ก่อให้เกิดความรู้สึกตอบกลับมา”


“อย่างนั้นจะกล่าวได้ไหมว่าหากเราไม่สัมผัสถึงรักจากอีกฝ่ายแล้วเราก็ควรออกมา”

“ควรมีการพูดคุยกันถึงเรื่องนี้ก่อน ถึงอย่างนั้นเขาก็เป็นแฟนนาย พูดคุยให้ชัดเจน เพราะความรักต้องอาศัยแรงและการทุ่มเท อย่างที่นายบอก ทุ่มเทใส่ใจ จำได้ไหม ถ้าเขาพร้อมจะทุ่มเทใส่ใจกับเรื่องนี้ ก็คิดว่าควรมอบโอกาสให้อีกครั้ง”


“ฉันเหนื่อยเหลือเกิน”

“ฉันอยากแนะนำอะไรให้นายหน่อย”


“?”

“มีหนังสามเรื่องที่ฉันอยากให้นายดู Before Sunrise - Before Sunset - Before Midnight หนังสามเรื่องนำเสนอความรักอย่างที่ฉันคิดว่าเป็นจริง เรื่องแรกเกี่ยวสิ่งที่มันจะเป็นไปได้ เรื่องที่สองเกี่ยวกับเรื่องที่มันควรจะเป็น เรื่องสุดท้าย - เรื่องที่มันเป็นจริงๆ”


“ถ้าฉันดูจบแล้วยังไง?”

“มันอาจจะช่วยตอบคำถามนายได้”


“เรื่องที่ว่าฉันให้ค่ามันมากเกินไปหรือเปล่า?”

“ไม่ใข่ - แต่ถ้าเป็นเรื่องนั้น ไม่เลย นายไม่ได้ให้ค่ามันมากเกินไป”


“อย่างนั้นก็คงเป็นคำตอบของคำถามที่ว่านิยามความรักของฉันอยู่บนพื้นฐานความเป็นจริงหรือเปล่า ว่าสิ่งที่ฉันพูดมาสามารถทำได้ในทางปฏิบัติ”

“แล้วนายทำได้ไหม?”


“ทำได้ แต่ไม่ใช่ตลอดเวลา”

“งั้นก็เป็นอย่างนั้น”


“อย่างนั้นหนังจะให้อะไรฉัน?”

“เป็นเพื่อนคู่คิดมั้ง?”