ปาฏิหาริย์แมวลายส้มผู้พิทักษ์หนังสือ

                                                                                                                                ผู้แต่ง: โซสุเกะ นัตสึคาวะ

                                                                                                                                ผู้แปล: ฉัตรขวัญ อดิศัย

                “การอ่านหนังสือเป็นสิ่งดี”ในวัยเด็กเราต่างได้รับการปลูกฝังให้รักการอ่าน และหลายคนเติบโตมากับการอ่านเช่นเดียวกับเด็กหนุ่มผู้ดำเนินเรื่อง‘นัตสึกิ รินทาโร่’ รินทาโร่ใช้ชีวิตกับคุณปู่เจ้าของร้านหนังสือเล็กๆ ในชุมชน ร้านหนังสือของเขาไม่มีหมวด’ขายดี’ หรือ’ยอดนิยม’ ยิ่งกว่านั้นคือมีเพียงหนังสือนอกสายตาที่เราไม่สามารถหาได้ในร้านหนังสือเชนสโตร์เด็กชายมัธยมปลายรู้จักหนังสือทุกเล่มในร้านของตัวเองเป็นอย่างดี เขาอ่าน คลั่งรักและเคารพหนังสือในคราวเดียวกัน จึงไม่แปลกที่ตัวละครนัตสึกิ รินทาโร่จะทำให้ผู้อ่านรู้สึกเห็นเงาสะท้อนของตัวเองอยู่ในเล่มเช่นกัน

                การเดินทางของรินทาโร่เริ่มขึ้นหลังจากการจากไปของคุณปู่แมวลายส้มพูดได้ปรากฏตัวขึ้นและขอให้เขาช่วยพิทักษ์หนังสือจากผู้คนที่นิยามตัวเองว่ารักหนังสือเช่นเดียวกันกับเขาผ่านภารกิจพิทักษ์หนังสือเหล่านี้ โซสุเกะนัตสึคาวะได้นำเสนอมุมมองความคิดเกี่ยวกับคุณค่าและคุณภาพของการอ่านรวมไปถึงความเป็นธุรกิจของตลาดหนังสือด้วย

                 แค่พลิกหน้าผ่านหน้าสุดท้ายของปฐมบทเพื่อไปถึงบทที่หนึ่งภารกิจแรกของรินทาโร่ก็สั่นคลอนความเชื่อและชวนตั้งคำถามกับ “การอ่านหนังสือเป็นสิ่งดี”คำว่าดี จากประโยคนี้และความคิดที่เราถูกปลูกฝังกันมาควรเป็นอย่างไร? ประกอบด้วยสิ่งใด?ทุกการอ่าน ทุกเล่มที่ผ่านสายตาจะสามารถนิยามว่าดีทั้งหมดได้หรือไม่? คุณค่าและคุณภาพนั้นวัดจากความรู้สึกอันแรงกล้าตอนปิดหน้าสุดท้ายหรือจำนวนเล่มทั้งหมดที่ได้อ่านกันแน่?

                โซสุเกะนัตสึคาวะไม่เพียงนำเสนอความคิดในมุมผู้บริโภค เขายังตั้งประเด็นถึงผู้สำนักพิมพ์ในฐานะผู้ผลิตหนังสือแน่นอนว่ามุมมองของนักธุรกิจนั้นหนังสือคือสินค้าและเครื่องการันตีคุณภาพย่อมหนีไม่พ้นยอดขาย บนพื้นฐานแนวคิดเช่นนี้หนังสือขายดีสามารถจัดเป็นหนังสือดีได้ไหม? นับเป็นเรื่องปกติที่ผู้ประกอบการจะมุ่งผลิตสินค้าที่ตอบโจทย์และอำนวยความสะดวกในการใช้ชีวิตผลิตภัณฑ์ที่มอบความสะดวกสบายนั้นถูกเรียกว่าดี แต่สำหรับการตีพิมพ์หนังสือสักหนึ่งเล่มนั้นหนังสือที่ตอบโจทย์และอำนวยความสะดวกในการใช้ความคิด จะถูกเรียกว่าดีได้หรือไม่?

                เสน่ห์ของปาฏิหาริย์แมวลายส้มผู้พิทักษ์หนังสืออยู่ที่การใช้ภาษาที่ตรงไปตรงมาเข้าใจง่าย ไม่ซับซ้อน ในขณะเดียวกันก็ไม่เกิดความน่าเบื่อระหว่างการเดินทางเพราะประเด็นนำเสนอที่เข้มข้นตัวละครทุกตัวต่างรักและอ่านหนังสือในแบบของตัวเอง บทสนทนาการโต้เถียงของพวกเขาจึงมีจุดยืนและความจริงที่ปฏิเสธไม่ได้อยู่เช่นเดียวกันเรื่องที่น่าประทับใจคือโซสุเกะ นัตสึคาวะถ่ายทอดมุมมองเกี่ยวกับหนังสือและการอ่านอย่างชัดเจนหนักแน่นโดยไม่มีบรรยากาศการบังคับหรือยัดเยียดความคิดให้แก่ผู้อ่านนอกจากนี้จุดประกายความหวังที่จะเปลี่ยนแปลง พัฒนาวงการหนังสือทั้งในฐานะผู้เขียนและผู้อ่านนับเป็นหนังสือที่มอบความรู้สึกอันแรงกล้าตอนปิดหน้าสุดท้ายได้น่าประทับใจอีกเล่มหนึ่ง