พร้อมรึยังงงงง

ออกเดินทางกันเถอะ!

เวลา 9 โมงเช้า นกปีเหลืองก็พาเรามาถึงสนามบิน Tan Son Nhat International Airport (SGN) โดยสวัสดิภาพ สภาพอากาศวันนี้มืดบวกมีเมฆมาก พอเครื่องแตะพื้นก็สดชื่นมาหน่อย เพราะมีทุ่งหญ้าสีทองต้อนรับตลอดความยาวของรันเวย์ มีป้ายบิ๊กซีซุปเปอร์เซ็นเตอร์อยู่ลิบๆ อื้ออออ เหมือนไปเที่ยวซักจังหวัดในไทย 555555

เราเห็นป้ายชื่อสนามบินแล้วหงุดหงิดตัวเอง อ่านไม่ออก ฟังแอร์พูดก็ไม่ทัน ไม่รู้ว่าคนอื่นเป็นมั้ย แต่เรามีปัญหากับการอ่านภาษาเวียดนามมากๆๆๆๆๆๆๆๆ ยิ่งมาเจอของจริงก็ยิ่งรู้สึกว่าความโง่ของเรานี่มันเป็นปัญหาระดับชาตินะเว้ยยยย  อย่างสนามบิน Tan Son Nhat เนี่ยะ ไม่ได้อ่านว่า แทนซันนัท / ทันซอนแนท นะ มันอ่านว่า เตินเซินเญิ้ต แค่ภาษาไทยยังอ่านไม่ออกเลยอ่ะแกกกกกก 55555 แล้วจะใช้ชีวิตแปดวันที่เหลือยังไงงงงงง

อยากฝากบอกผู้หลักผู้ใหญ่ในเวียดนามว่า มีคำอ่านแบบ phonetic symbols ให้หนูบ้างก็จักเป็นพระคุณยิ่ง ?? 

รับเป้เสร็จก็ออกมาเจอตู้ต่างๆ เรียงเป็นแถว เหมือนสนามบินทั่วไปอ่ะแหละ บริการรถเช่า เเท็คซี่ ซิมการ์ด แลกเงิน 

เราพุ่งไปที่แลกเงินก่อนเลย เป็นร้านที่อยู่ซ้ายมือของประตูทางออกพอดี (ยังอยู่ในอาคารสนามบินนะ) เห็นเรทแล้วคนงกทำใจลำบากจริงๆ แต่ก็ตัดสินใจแลกเงิน 300 usd กับ 6,471,000 vnd (1 ดอล ต่อ 21,570 ด่อง) ปลอบใจตัวเองว่าให้เงินเวียดติดตัวไว้หน่อย สบายใจดี

เดินออกมาหาร้านซิมด้านนอก แล้วเบลอมากก คนก็เยอะ ร้านก็แยะ ลองเลือกมั่วๆ เข้าไปถามร้านนึง เจอ 250,000 vnd (390 thb) อือหืออออออออ นี่พี่จะปล้นกันรึป่าว! พักค่ะะะะ ไปหาแถวฟามงูหลาวก็ได้

ทีนี้ เราจะไปฟามงูหลามกันทำไม ก็ไปพบเจ้ซินทัวริสก่อนน่ะสิ ออฟฟิศนางอยู่ย่านฟามงูหลาว เรายังไม่ได้เจรจากันนางเลยหลังจากเทอีเมล์ผีนั่นไป เราต้องจองบัสให้ได้ เพราะตามแผน คืนนี้เราจะขึ้น sleeper bus ไปดาลัตกัน

เบียผู้มีความจำเป็นเลิศในการเดินทางไปยังจุดสำคัญต่างๆ บอกว่ามีบัสสาย 152 วิ่งจากสนามบินไปจนถึงฟามงูหลาวเล้ย ในราคา 5,000 vnd เท่านั้น! 

แต่! เราหาป้ายรอบัสไม่เจอ รีวิวบอกรถจะจอดหน้าสนามบิน เราก็ออกมานอกอาคาร ซึ่งก็จะเจอถนน แล้วเลยออกไปนอกเขตสนามบิน ก็เป็นถนนอีก (งงมั้ย มันก็หน้าสนามบินทั้งสองที่อ้ะ) ก็สงสัยกันว่าข้างหน้าเนี่ยะ มันคือหน้าไหน หน้าในหรือนอก เพราะจากที่เดินหาซิม กับยืนรอหน้าตัวอาคารสนามบิน ก็ยังไม่เห็นบัสซักคัน 

เอ้า งั้นลองเดินไปถามลุงแถวนี้ดู ลุงชี้มือไปตามถนน ก็เป็นทางโค้งออกไปสู่ถนนข้างนอกอี้กกก งงจ่ะ คือจะให้เดินออกไปข้างนอกมั้ย หรือรอข้างหน้า ข้างเสา กลางถนน หรือมุมทางโค้ง คืออยากให้ลุงช่วยพับเครื่องบินกระดาษแล้วปาไปที่จุดยืนรอบัสจริงๆ 

เอาวะ เดินก็เดิน หันหลังกลับไปมองเป็นระยะ เผื่อมีบัสมาจอดหน้าอาคาร เดินไปถึงทางโค้ง ก็เห็นบัสอยู่ข้างหลังไกลๆ (ที่หน้าอาคารผดส.) ชิททททททททททท มันจอดหน้าอาคารเว่ย แล้วกูเดินทำไม รีบวิ่งกระเตงลูกเป้หกโล กระหืดกระหอบไปถึง อ๊าวววววววววววว บัสเบอร์อะไรก็ไม่รู้ 5555555 

เราลองเสี่ยงถามคนขับว่าไปฟามงูหลาวมั้ย 

ลุง: ไปจ้ะ คนละหมื่นสอง จอดด้านหน้าเลย ไปเถอะ ขึ้นเลย รถจะออกเเล้ว 

เราก็แย้งไปว่า: สาย 152 จ่ายแค่ 5,000 เอง ลุงหลอกหนูป้าวววว 

ลุง: ม่ายยย นี่รถบัสใหม่น้า มันเลยแพงกว่า ดีกว่า นุ่นกว่า นี่กว่า 

//เราเห็นสาย 152 มาพอดี รีบวิ่งหนีเลยจ้าาาาาา 555555



ขึ้นรถ 152 มา รีบนั่งทั้งทั้งที่ยังสะพายกระเป๋าอยู่ แบบนั่งทับไปเลย ให้เห็นว่ากระเป๋าฉันไม่เกะกะนะจ๊ะ น้องกระเป๋าบัสหน้าบูดจึงเรียกเก็บเงินเราคนละ 5,000 (8 บาท) เย่ะะะะะะะะะ

พอรถออกถนนใหญ่ ก็รู้สึกปลาบปลื้มใจ นี่มาถึงเวียดนามแล้ววววว ถนนอัดแน่นไปด้วยรถนานาชนิด โดยเฉพาะมอเตอร์ไซค์  มีเสียงแตรดังคลอตลอดการเดินทาง กำลังเพลินกับวิวเมือง ก็มีเสียงตึ่ง! มาจากด้านหลัง อ้อ บัสโดนแท็คซี่ชนตูด ลุงคนขับลงไปทักทายสองสามนาที แล้วเซย์กึ้ดบายด้วยการเตะล้อรถหนึ่งที เราถึงได้ออกเดินทางต่อ

(เชื่อว่าเสียงแตรรถสารพัดชนิดกำลังบอกเราแบบนี้)

แต่จริงๆ คุณจะยังไม่ถึงเวียดนาม จนกว่าจะได้ข้ามถนนของที่นี่จ้ะ

และนี่คือถนนที่เราเพิ่งข้ามครั้งแรก บัสมาจอดให้ที่สถานีรถบัสเลย ในรูปคืออาคารชั้นเดียวสีฟ้าอ่อน (จริงๆ ไปฟามงูหลาวลงป้ายก่อนหน้าจะเดินใกล้กว่า แต่เราไม่รู้ ลุงคนขับก็ไม่บอก ก็ถือว่าได้เที่ยวชมเมือง อิอิ) อยู่ตรงวงเวียนตลาดเบนถานพอดี ถนนก็พีคมากกกกก ลองนับสิว่ามีกี่เลน 

ความรู้สึกครั้งแรกคือ กลัว รถจะเยอะไปไหน จังหวะจะข้ามก็ไม่มี รถวิ่งมาติดๆกัน รัวมาก โชคดีมี 2-3 คนกำลังจะข้าม เลยแอบเดินตามเขาไป 55555 หลังจากรอดมาได้ก็ถ่ายรูปเลยค่ะ เป็นที่ระทึกว่านี่คือที่ที่ฉันรอดตายอย่างหวุดหวิด 


ฝั่งตรงข้ามของสถานีคือตลาดเบนถาน (Chợ Bến Thành) ตลาดชื่อดังของโฮจิมินห์

ฟามงูหลาวเดินไปทางซ้ายมือน้าาาา

แต่เราจะไปแลกเงินกันก่อน 
ข้ามถนนไปเราก็จะอยู่ทางซ้ายมือของตลาด เดินเข้าถนนข้างตลาด ตรงไปเรื่อยๆ จะมีซอยแยกไปทางด้านซ้ายมือ ร้านแลกเงินอยู่ตรงหัวมุมเลย ชื่อร้าน Mai Van มั้ง เป็นร้านทองอ่ะ เราก็ไม่รู้ว่าเรทดีที่สุดหรือเปล่า แต่เราแลก 300 usd ได้มา 6,675,0009 vnd (1:22,250) ซึ่งมันเยอะกว่าที่สนามบินมากๆ (204,000 vnd หรือประมาณ 319 บาทแน่ะ)

เหนื่อยเหลือเกินนนนน แต่ภารกิจของเรายังไม่จบ

ไปหาเจ้ซินกัน!

เมฆบนฟ้าหายไปไหนไม่รู้หมดแล้ว แสงแดดแรงมากกก เราเดินแบกเป้ใบโตมาจนเหนื่อยแทบขาดใจ น้ำก็หิว ห้องน้ำก็อยากเข้า เหงื่อก็ไหลแบบออกกำลังกายมาสองชั่วโมง

เดินตามสวนสาธารณะ (บนถนนฟามงูหลาวนั่นแหละ) แล้วก็เจอกับสิ่งปลูกสร้างนี้


มันคือห้องน้ำค่ะ และที่สำคัญคือ มันฟรรรรรรรรรรรรรรรรรี! สะอาดใช้ได้ ต้องขอบคุณ SacomBank มากๆ ค่ะ จุดนี้ 

จัดการตัวเองเสร็จแล้วก็เดินกันต่อ 

สวนสาธารณะนี้ร่มรื่นดี อยากนั่งพักจังเลยยยยยยย


แล้วเราก็เดินมาถึงออฟฟิศของซินทัวริส สาขาฟามงูหลาว 

แอร์เย็นฉ่ำ พนง.ก็ต้อนรับดี ภาษาอังกฤษเริ่ดด้วย 

เราเริ่มเจรจากับพนง. ด้วยการวางรอบรถที่แพลนไว้ ถามนางเสียงสั่นว่า รอบรถเย็นนี้ไปดาลัตมีอ้ะป่าว   (ลุ้นมากว่าจะมีที่เหลือมั้ย ยังไม่ลืมกันเนอะว่าช่วงที่เรามาเป็นวันหยุดยาวของเวียดนาม) นางบอกมี ทำหน้าปกติ ประมาณว่ามันก็มีตลอดแหละ เงี้ยะะะ (เดาเอา) แล้วที่กังวลมาตลอดอาทิตย์นึงคือไรรรร ธ่อวว 

สรุปว่ามีรอบรถทุกรอบ (ยกเว้น เว้-ฮานอย) เราก็จัดการจองรอบละ 2 ที่ ขอติดกัน ขอชั้นบน นางก็ปริ้นเอกสารมาให้ อยู่ในซองเรียบร้อยดี

แต่แต่แต่ ที่ไม่ดีเลยก็คือ ซินขึ้นราคาตั๋วได้โหดมากกกกกกกกกกกก! (บอกว่าเพราะเป็นช่วงเทศกาล)

เราเช็คราคาจากในเว็บ รวมราคาแล้วได้ 575,000 vnd (899 บาท) 

แต่ที่เราจ่ายจริงคืออออออออออ 1,585,000 vnd หรือ 2,477 บาท 

นี่ราคาต่อคนนะแก สองคนก็สามล้านกว่า

แม่งงงงงง กูโดนแล้ววววว 

ราคาเกือบสามเท่าอ่ะ โมโหตัวเองมาก ทำไมไม่ต่อราคา 555555

(หลังจองเสร็จ เราค้นเจอรีวิว ไม่แน่ใจว่าของไทยหรือต่างชาติ เขาบอกว่าต่อราคารถบัสได้ กรี้ดดดด ใครไปต้องต่อราคาแทนเรานะ)

จัดการจองตั๋ว ฝากกระเป๋าที่ซิน

เหลือเวลาประมาณ 6-7 ชม. ก่อนรถออก 

จะรออะไรล่ะ ไปตะลุยเมืองไซ่ง่อนกันเถอะะะะะะ!

☁ ☁ ☁

ป.ล.

1.  ย้ำกันอีกรอบ บัสสาย 152 จากสนามบินไปฟามงูหลาว จอดหน้าอาคารผู้โดยสารนะคะ ไม่ต้องเดินไปไหนไกล ออกจากประตูแล้วก็หาที่ยืนเล็งบัสไว้เลย หรือจะยืนที่เกาะกลางถนนก็ได้ สนนราคาที่ 5,000 vnd ต่อคนค่ะ (คนที่มีกระเป๋าลากใบใหญ่ๆ เกะกะทางเดิน นางคิดเพิ่มเป็น 10,000 นะ เก็บกระเป๋าดีๆ)

2.  แลกเงินที่สนามบินน้อยๆ ให้พอจ่ายค่าเดินทาง แล้วค่อยมาแลกที่ตลาดเบนถาน เรทจะดีกว่า

3.  ก่อนจองบัส เช็คราคาให้ดีก่อนนะ ของซินมีบอกในเว็ปอยู่แล้ว (https://www.thesinhtourist.vn/) จะได้ไม่เจอราคาสามเท่าแบบเรา 5555 แล้วก็อย่าลืม ลองต่อราคาดู ใช้วิธีเหมือนซื้อของอ่ะ (ราคายูแพงมั่กเลย เราไปถามเจ้านั้นมาแค่นี้เอง) เผื่อจะได้ลดจริงๆ :)

4.  ใครเดินทางกับซินแล้วมีสัมภาระ ฝากไว้ได้ทุกออฟฟิศเล้ยยยย ไปเที่ยวตัวปลิวสวยๆ ค่ะ 55555 และควรมาถึงออฟฟิศก่อนเวลารถออกประมาณครึ่งชม.นะ รอเช็คอิน รับตั๋ว น้ำเปล่า และผ้าเย็น


การข้ามถนนที่เวียดนาม

• เวียดนามขับรถเลนขวา (ตรงข้ามกับไทยที่ขับเลนซ้าย) จะข้ามถนน มองซ้ายมือก่อนนะ 
• ก่อนข้าม จับจังหวะนิดนึง ช่วงที่รถห่างๆ ข้ามเลย
• เดินด้วยจังหวะคงที่ รถจะหลบเราเอง
• ไม่ต้องกลัวนะ คนขับมอเตอร์ไซค์ที่นี่เซียนมากจริงๆ เค้าตื่นตัวตลอดเวลา พร้อมชะลอรถเมื่อเห็นคน/สิ่งของ อยู่ข้างหน้า
• ให้ระวังแยกที่รถเยอะๆ วงเวียนเนี่ยะตัวดีเลย คนเวียดนามขับรถไปได้ทุกที่ทุกทาง ไม่กลัวว่าจะข้ามเลน ผิดเลน หรืออะไร เพราะฉะนั้น เราต้องตาไว มองให้ดี ตั้งสติดีดีนะจ๊ะ :)
• ข้ามบ่อยๆ เดี๋ยวก็เซียน อิอิ