ในงานเขียนครั้งแรกของฉัน ฉันก็แค่อยากหยิบยกสิ่งที่เกี่ยวกับตัวฉัน ไม่ได้คิดบอกใคร แค่อยากบอกตัวเอง หลังจากปี2020 ที่ผ่านมาฉันติดนิสัย.... ไม่สิ ต้องเรียกว่า "สันดาน" ที่ไม่ค่อยดีเลย ฉันขี้เกียจ ฉันโลเล ฉันไม่มีเป้าหมาย ฉันเอาใจไปยึดติดกับอะไรต่างๆที่ไม่ได้ทำให้ฉันดีขึ้น มันทำให้ฉันเสียสุขภาพจิต แล้วทำให้ฉันเฝ้าตั้งคำถามของการเกิดมาเป็นคนของฉันว่า "ฉันเกิดมาทำไม" แล้วฉันก็ได้นอนทบทวนชีวิตช่วงเดือนสุดท้ายของปี2020 แล้วได้เป็น 1 บทเรียนว่า ที่ชีวิตฉันไม่ดีขึ้นแล้วรู้สึกตัวเองไร้ค่าจัง เป็นเพราะว่าฉันมักไม่ค่อย "มีวินัย" ตามใจตัวเองเป็นนิสัย แล้วหวังให้บุญวาสนา หนุนนำฉันไป 

ในปีใหม่ทุกๆคนอาจจะตั้งปณิธานว่า "ปีนี้ฉันอยากจะเป็นอะไร" "ปีนี้ฉันอยากทำอะไร" 

แต่สำหรับฉันฉันคิดว่าการตั้งแบบนั้นมันทำให้เราคาดหวังในความสำเร็จแบบเจาะจงไปหน่อย แล้วก็กดดันตัวเองไปนิดนึงเวลาคิดถึงเป้าหมายนั้น มันดูบังคับตัวเองเกินไป

ฉันเลยตั้งปณิธานในใจว่า ต่อไปนี้ในทุกๆปี ฉันจะมี Word 3 คำในใจ ที่ฉันต้องกำให้แน่น เพื่อให้ฉันใช้ชีวิตได้อย่างไม่เลื่อนลอย เปิดกว้าง ไม่เจาะจงว่าฉันต้องทำอะไร แต่หาเป้าหมายในใจลึกๆจาก 3 คำๆนั้น ที่ฉันตั้งความหวังไว้

คำแรกของปี2021 

Discipline วินัย

หลักจจากที่ฉันโตมา24ปี สำหรับฉัน ฉันคิดว่ามันเป็นสิ่งที่ทำยากที่สุดและ เพราะฉันเป็นมนุษย์แบบขั้วตรงข้ามกับสิ่งนี้เลย แล้วฉันก็ไม่ชอบตัวเองในปี2020 เอามากๆ ปีนี้ Super Objective ใหญ่ของฉันคือฉันต้องมี วินัยมากขึ้น ฉันเลยสร้างMission เล็กๆว่า ปีนี้ฉันต้องแต่งบทละครให้ได้อย่างต่ำซัก1เรื่อง ฉันได้ทดลองแล้ว ฉันว่ามันดีนะ ถ้าต้นปีฉันตั้งปริธานว่าฉันจะแต่งบทละคร ฉันคงกดดันตัวเองและคาดหวังว่ามันต้องออกมาดีมากๆ แต่ฉันก็ยังไม่มีฝีมือที่จะทำให้มันออกมาดีได้ในครั้งเดียวถ้าฉันตั้งไปตั้งความหวังแบบนั้นไว้แต่ต้น ฉันคงท้อมากๆแล้วอยากเลิกทำไปซะเพราะมันทำให้ฉันเหนื่อย ฉันเคยมีประสบการณ์แล้วเมื่อตอนที่ฉันเป็นนักเรียนเขียนบท ฉันมุ่งหวังมากเกินไปว่าต้องออกมาดี แต่พอมันออกมาไม่ดีอย่างที่คิดฉันก้เริ่มตัดกำลังใจตัวเอง คิดว่าตัวเองไม่ดีพอ สิ่งๆนี้มันไม่ใช่ความฝันของฉันหรอก ฉันเลยเลือกทาง Safe Zone โดยการกลับไปเรียน Acting เพราะมันง่ายกับฉันเยอะ 

แต่กลับครั้งนี้ เป้าหมายฉันไม่ใช่การได้บทละครดีๆซักเรื่องนึง แต่ฉันแค่อยากฝึกวินัยฉันอยากมีวินัยในการลุกขึ้นมาเขียนมันในทุกๆวัน วันไหนฉันรู้สึกไม่อยากเขียน ฉันก็แค่คิดว่า เขียนๆไปก่อน มันทำให้ฉันรู้สึกสบายใจที่จะเขียนมากขึ้น ไม่กดดันตัวเอง อย่างน้อยเขียนออกมาไม่ดี ฉันก็ยังรู้สึกภูมิใจว่าอย่างน้อยวันนี้ฉันก็ได้ลุกขึ้นมาเขียนมัน

English ภาษาอังกฤษ

ฉันโง่ภาษาอังกฤษมากจ้าา ปีนี้เลยมีความหวังเล็กๆว่าฉันต้องสามารถจำคำศัพท์บนกระดาษสีเหลืองที่ฉันติดอยู่เต็มห้องให้หมด แล้วมันก็สอดคล้องกับคำว่า Discipline อีกด้วย ที่ฉันควรมีวินัยในการท่องศัพท์ ฉันก็ไม่รู้หรอกว่าฉันจะเก่งขึ้นไหม แต่ฉันก็ผู้ใจที่วันนี้่ฉันได้ท่องมัน

Hustler มุ่งมานะอย่างบ้าคลั่ง

คำนี้ฉันได้ยินครั้งแรกต้องฟัง Podcast คำนี้มันเท่มากเลยนะ มันแปลได้หลายไม่ว่าจะเป็น คนหาเงินอย่างผิดกฎหมาย โสเภณี และ มุ่งมานะอย่างบ้าคลั่ง ฉันฟังแล้วรู้สึกว่าคำนี้แม่งเท่มาก วิธีการออกเสียงตอนพูดก้ดุเท่อะ แถมความหมายของคำนึงคำนั้นมันช่าง มีเสน่ห์และดูมีเรื่องราว มีPassion ไใ่รู้ว่าร฿้สึกกับคำนี้มากได้ขนาดนี้ได้ไง แต่ที่แน่ๆมันมีความหมายในแง่ดีและแง่ที่ร้ายและเซ็กซี่ในเวลาเดียวกัน ซึ่งฉันอยากเป็นคนแบบนั้นแหละ มีทั้งดีและร้ายและเซ็กซี่ในเวลาเดียวกัน 

Word คำสุดท้ายของฉันเลยเป็นคำนี้ 

ปีนี้ฉันก็ไม่รู้หรอกว่าฉันจะทำตามเป้าหมายได้แค่ไหน จะล้มเลิกกลางทางเหมือนปีที่ผ่านๆมาไหม แต่ฉันแค่อยากเริ่มที่จะมีอะไรยึดเหนี่ยวจิตใจในการเดินทางในฐานะความเป็นมนุษย์

สำหรับใครที่มองไม่เห็นว่าเราเป็นใคร แล้วเกิดมาบนโลกนี้ทำไม ลองหาอะไรยึดเหนี่ยวจิตใจดูนะ ไม่ต้องเป็นศาสนาก็ได้ (เพราะเราก็เป็นคนไม่เชื่อในศาสนาเหมือนกัน) แต่หาอะไรซักอย่างที่เราอยากเป็น อยากทำ ให้เจอ กำมันไว้แน่นๆ มันอาจจะไม่ใช่เป้าหมายที่ดูดีในสายตาคนอื่นก็ช่างมันไม่เป็นไร แค่ไม่เบียดเบียนใครก็พอ :)

แล้วเป้าหมายในชีวิตคุณหล่ะคืออะไร แชร์ให้ฟังหน่อยได้ไหม อยากรู้จักความพิเศษของคุณให้มากขึ้น

"อย่างน้อยๆคำว่า Discipline  มันทำให้ฉันได้เริ่มเขียนสิ่งนี้ขึ้นมา วันนี้ฉันภูมิใจในตัวเองจัง:) "

10/01/21