เพราะสถานการณ์โควิดในปัจจุบันทำให้โรงเรียนต้องเลื่อนเปิดเทอม ตอนนั้นเรากับเพื่อนที่ฝึกงานด้วยกันก็เครียดว่าจะได้ฝึกงานมั้ยหรือว่าควรหาที่ฝึกใหม่สำรองไว้ กังวลมาก ๆ เลย แต่คุณครูที่สาธิตใจดีมาก ๆ พยายามจะช่วยให้งานเราทำในระหว่างโรงเรียนปิดเพื่อไม่ให้เราเก็บชั่วโมงฝึกงานไปจนถึงเทอม 1 

                             “ทำคลิปการเล่านิทาน 3 เรื่อง 5-10 นาที แต่งนิทานเองได้ สำหรับเด็กป.1”

                อันนี้เป็นงานที่เราได้รับมอบหมายมา ตอนฟังแล้วก็คิดว่าไม่ใช่ที่เราคิดไว้เท่าไรเพราะเราคิดว่าจะไปสอนที่โรงเรียนแต่งานนี้ทำให้เราคิดถึงวิชาการเล่านิทานขึ้นมา ตอนเรียนเราเป็นคนเล่านิทานแล้วเพื่อนเล่นกีตาร์ แต่เพราะเป็นงานที่ต้องทำคนเดียวเราเลยคิดถึงหุ่นนิ้วมือเล่านิทาน แต่ด้วยระยะที่ไม่มากพอจะทำฉากได้เราเลยเลือกที่จะปริ้นฉากแทนหลังจากลองซ้อม ลองพากย์และลองตัดต่อดูก็พบว่ามันไม่เข้ากันแล้วก็แปลก ๆ ถ้าใช้หุ่นมือเล่านิทานให้น้องฟังตัวต่อตัวน่าจะดีกว่า เราจึงคิดว่าจะทำอย่างอื่นแทนการเล่านิทานผ่านหุ่นนิ้วมือ 

               แต่หลังจากตัดสินใจว่าจะทำอย่างอื่นแทนเราก็กังวลมาก ๆ เพราะไม่รู้จะทำอะไรดีเลยลองไปหาอะไรทำคลายเครียดเผื่อจะได้แรงบันดาลใจดู ก็นึกถึงหนังสือเล่มหนึ่งขึ้นมาคือเรื่อง ‘ เราทุกคนมีวันฝนตก’ ของปะการัง เป็นหนังสือที่รวมเรื่องสั้นหลาย ๆ เรื่องไว้ เวลารู้สึกแย่เราก็จะหยิบมาอ่าน เชื่อว่าเรื่องสั้น 10 กว่าเรื่องนี้จะช่วยให้ทุกคนได้เข้าใจและมองโลกได้กว้างขึ้น หนังสือเล่มนี้ไม่ได้ช่วยให้เราหายเศร้าแต่ช่วยให้เราอยู่กับความเศร้าได้โดยที่ไม่รู้สึกว่าความเศร้าเป็นเรื่องน่ากลัวหรือต้องหนีมันไปตลอดเพราะทุกใต้หลังคาบ้านมีปัญหาและผ่านพายุมาแล้วทั้งนั้น เราทุกคนล้วนเคยกางร่ม หรือไม่ก็เปียกปอน ไม่เป็นไรเลยถ้าจะรู้สึกแย่ ไม่เป็นไรเลยจริง ๆ 

              หลังจากปรึกษากับเพื่อนที่แม่เป็นครูแลัวต้องทำสื่อสอนเด็กเช่นเดียวกัน เราจึงได้ข้อสรุปว่าจะนำคลิปเล่านิทานจากช่องยูทูปแล้วมาพากย์เสียงและตัดต่อเองซึ่งก็ไม่ลืมให้เครดิตท้ายคลิปด้วย แบบนั้นน่าจะทำ 3 เรื่องทันในเวลาที่กำหนด

                เราเลือกนิทานที่คิดว่าเด็กป.1 ทุกคนควรฟังทั้งด้านจริยธรรมและคุณธรรมเลยตัดสินใจเลือกเกี่ยวกับการไม่อ่านหนังสือก่อนสอบทำให้สอบตก การมีน้ำใจกับเพื่อน ๆ และการแปรงฟันทุกวันเพื่อไม่ให้ฟันผุ

                  และสุดท้ายการพากย์เสียงและการตัดต่อวิดิโอของเราก็ผ่านมาได้ด้วยดีถึงจะติดขัดบ้าง เสียงแหบเพราะพูดประโยคเดิมซ้ำ ๆ จนกว่าจะได้บ้าง แต่ผลงานที่ออกมาโดยรวมเราก็พอใจกับมันอยู่นะ พอส่งให้คุณครูดูแล้วผลตอบรับที่ได้ทำให้เราหายเหนื่อยไปเลย

                 "ตราบใดที่ยังอยู่ใต้ฟ้ากว้างนี้ คงเป็นไปได้ยากที่ใครสักคน จะรอดพ้นพายุฝนโดยไม่เคยเปียกเลยสักครั้งเดียว ชีวิตก็เหมือนกัน มีใครที่ไม่เคยเปียกปอนจากฝนน้ำตาของตัวเองบ้าง"   

                                                                                         — จากหนังสือ เราทุกคนมีวันฝนตก โดย ปะการัง

                  เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่กำลังอยู่ในช่วงฤดูฝนตอนนี้นะคะ ลองออกไปเต้นรำกลางสายฝนดูบ้างแทนการหลบฝนเหมือนกับทุกวันก็เป็นเรื่องที่น่าสนุกดี ลองทำอะไรใหม่ ๆ ที่เราไม่เคยทำหรือที่เราไม่กล้าทำดู ไม่แน่ว่าเรื่องดี ๆ ที่คุณกำลังรอคอยอาจจะมาอยู่ตรงหน้าก็ได้ค่ะ ✨