ตอนที่อยู่ญี่ปุ่น เป็นช่วงที่มีความสุขมากกับการเดินดูดอกไม้นั่นนี่ และจะตื่นเต้นมากถ้าได้เห็นดอกไม้แบบเดียวกับที่ไทย อย่างเฟื่องฟ้า ยี่เข่ง แมกโนเลย ดอกพุด หรือ ยี่โถ แต่ก็ไม่รู้ชื่อญี่ปุ่น บางทีก็จะไปถามอาจารย์หรือสตาฟฟ์ที่โรงเรียน แต่ก็ไม่ค่อยรู้จักกันหรอก ไม่นานมานี้เพิ่งตัดสินใจออกจากงานที่ทำมาได้แค่ปีเดียว (แต่บริษัทยังไม่ให้ออกー＿－)เราสงสัยว่าจะทำอะไรต่อไป ดูเหมือนอะไรก็ไม่เป็นใจสักอย่าง จังหวะชีวิตก็ไม่ดี แต่ก็ทำที่นี่ต่อไปไม่ได้จริงๆ เพราะมันว่างมาก และเราคงไม่ได้เรียนรู้อะไรที่นี่ได้มากกว่านี้อีกแล้ว ก็ดูเหมือนว่าการหาข้อมูลใรสิ่งที่สนใจคือการฆ่าเวลาที่ดีที่สุด เราเลยคิดว่าจะเริ่มเขียนเรื่อง เกี่ยวกับดอกไม้ ที่เคยเห็นในญี่ปุ่น ก็ไม่คิดว่ามีประโยชน์อะไรนักหรอก แต่ก็คิดว่ายังไม่มีคนเขียนเหมือนกันเลยอยากเขียน ก็เลยมาเริ่มที่
ยี่เข่ง หรือ サルスベリ SARUSUBERI
ยี่เข่ง หรือ ซารุสุเบริ มีอยู่หลายสี สีแดงเข้มอมม่วง สีม่วง สีขาวและสีชมพู ซึ่งลักษณ์ก็แตกต่างออกมา นางจะบานช่วงต้นฤดูร้อนไปจนถึงใบไม้ร่วง ซึ่งยาวมากกกก ถ้าเป็นที่ไทย...ทำไมรู้สึกว่าเห็นมันบานตลอดนะ
ลำต้นจะอยู่ที่ 2-10 เมตร ลำต้นมันลื่น ใบเล็ก สีเขียวเข้ม เปลือกไม้สีขาวจับแล้วลื่นมือ เราเจอดอกยี่เข่งครั้งแรกที่ 門司港 MOJIKO (Kitakyushu, Fukuoka) ตอนไปทัศนศึกษากับโรงเรียน ส่วนใหญ่เป็นสีขาว และเจออีกที่นึงที่ Nokonoshima, Fukuoka ตรงจุดรอรสบัสอันนั้นเป็นสีม่วงออกแดงนิดๆ บานช่วงเดียวกับทานตะวันเลย
ที่มาของชื่อ サルスベリ (百日紅) หรือ ซารุสุเบริ
ที่มาของชื่อ 百日紅（ヒャクジツコウ มาจากเรื่องเล่าโศกนาฏกรรม เป็นนิทานที่เล่าต่อกันมาในจีน เรื่องราวของเจ้าชายที่ออกเดินทางไปปราบริวจิน(เทพเจ้าเต่า?) เขาสัญญากับคนรักว่าจะกลับมาหาในอีกร้อยวัน แต่พอวันที่กลับมา คนรักก็ตายไปเสียแล้ว (เศร้าจัง) ที่หลุมศพของหญิงสาวก็ต้นไม้ดอกสีแดงงอกขึ้นมาหนึ่งต้น ชาวบ้านก็เลยตั้งชื่อว่า 百日紅 HYAKUJIKO แต่ถ้าเป็นชื่อดอกไม้ ต้อให้เขียนเป็นคันจิ 百日紅ก็อ่าน SARUSUBERI นะ แต่ก็มีบ้างที่อ่านว่า HYAKUJIKO
อีกอันหนึ่งคือ ยี่เข่ง เป็นดอกไม้ที่มีระยะเวลาออกดอกนานมาก นางได้ชื่อว่าเป็นดอกไม้สีแดงเข้มที่บานได้ร้อยวัน ก็เลยเป็นอีกหนึ่งที่มาของ 百日(ร้อยวัน) 紅 (สีแดงเข้ม)ส่วนที่มาของชื่อภาษาญี่ปุ่น サルスベリ（猿滑） sarusuberi (ลิงลื่นーｖ－) มาจากลำต้นของยี่เข่งที่เปลือกไม้มันจนขนาดลิงลื่นและตกลงมา (กิ่งของญี่เข่งเปราะมากนะ เคยเอามาขายแล้วหักบ่อยมาก) แม้จะสงสารลิง แต่ที่น่าสงสารกว่าคือชื่อตัวคันจิ อย่าง 百日紅 ไม่มีอะไรที่คล้องกับคำว่าซารุสุเบริ แต่ถ้าพิมพ์ว่า ซารุสุเบริเป็นฮิรากานะ แล้วเคาะแป้น คำว่า 百日紅 จะขึ้นมาก่อน 猿滑 อีก จากเชื่อเพราะๆดันออกเสียงเป็นลิงลื่นซะอย่างนั้น
ตอนที่ขายยี่เข่ง จำได้ว่าขายยากมาก ถ้ามีดอกก็ขายง่ายอยู่แต่พอเริ่มโรยแล้วมันเหมือนต้นไม้ไม่สมประกอบ จากที่ควรขายได้ 150 ก็เหมือนว่า ยกให้ไปฟรีๆเค้ายังไม่เอา ก็แค่ไม่มีดอกเลยไม่มีคนสนใจ แต่พอไปเห็นต้นใหญ่ที่ญี่ปุ่นแล้วรู้สึกเสียดาย ไม่น่ายกให้คนนั้นคนนี้ไปเลย รู้อย่างนี้เลี้ยงไว้ให้โตซักสองเมตรแล้วล้อมขายดีกว่า แต่ตอนนี้ก็ยังเป็นสาวออฟฟิสในมหานครอโศกอยู่
ภาพและข้อมูล mimimin.com และ horti.jp และ chichibu
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in