แค่อยากระบาย:(

  

ฉันอยู่ในครอบครัวที่ไม่สมบูรณ์แบบเหมือนคนอื่น ตั้งแต่เด็กฉันไม่ได้อยู่กับครอบครัวแต่ต้องไปอยู่กับอีกครอบครัวหนึ่งซึ่งเขาไม่ได้เป็นญาติพี่น้องฉันแต่เขากลับดีฉันได้ถือว่าดีในระดับนึงไม่ได้ดีมากนัก แต่ก็เข้าใจว่าเราไม่ใช่ลูกเขา เขาดูแลเรื่องกิน เรื่องที่อยู่ เรื่องเรียนได้อย่างดี แต่เขาก็ใช้ฉันเหมือนกับคนใช้แต่ว่ากินอยู่สบาย บางครั้งเขาชอบบังคับหรือลงโทษโดยการยึดโทรศัพท์ และดุ บางทีฉันก็อยากมีอิสระ หรือมีครอบครัวที่สมบูรณ์แบบที่มีพ่อ แม่ พี่ น้อง แต่ฉันต้องเจอกับครอบครัวที่พ่อแม่แยกทางกันโดยการให้ฉันไปเป็นพยาน ตอนนั้นฉันรู้สึกว่าตอนนั้นไม่เหลือใครเลยทั้งพ่อทั้งแม่ต้องมาแยกทางกัน มีอยู่ครั้งนึงฉันเลือกที่จะมาอยู่กับพ่อและแม่เลี้ยงฉันได้ใช้ชีวิตที่อิสระและเหลวแหลกมาก ทั้งกินเหล้า กินเบียร์ ติดเพื่อน กลับบ้านดึก จนวันนึงพ่อพูดขึ้นมาว่าพ่อขอโทษนะที่พ่อเอาแม่หนูกลับมาไม่ได้ ตอนนั้นฉันรู้สึกว่ามันว้าเหว่อีกครั้งฉันแอบร้องไห้และได้ตั้งคำถามมากมาย และคิดจะฆ่าตัวตายแต่ใจไม่กล้าพอ และ"สุดท้ายได้ย้ายมาอยู่กลับแม่จนตอนนี้ฉันมีพ่อเลี้ยงและรู้สึกว่าคนนี้แหละที่จะมาเติมเต็มสิ่งที่ขาดหายไป" :)