ผมไม่ค่อยเชื่อเรื่องรักแรกพบ สบตาแล้วใจสั่น อะไรทำนองนั้น

คนเรามันจะตกหลุมรักคนที่เพิ่งเจอครั้งแรกได้จริงๆเหรอ?
.
.
.
.
วันนี้คุณตอบทุกข้อสงสัยในใจผมไปแล้วว่าได้

ครั้งแรกผมเจอคุณในห้องของอาจารย์ที่ปรึกษา ผมเดินเข้าไปในห้อง อาจารย์แนะนำตัวคุณให้ผม และแนะนำตัวผมให้คุณได้รู้จัก

คุณยิ้มให้ผม

นั่นแหละ...ครั้งแรกที่ผมใจเต้นแรงกับคนแปลกหน้า ผมคิดว่ามันอาจจะเป็นเพราะคุณดูดี ภูมิฐาน เป็นแบบที่ผมชอบ

คงไม่มีอะไรมากกว่านั้น

แต่คุณก็ทำให้ผมคิดผิดอีกครั้ง

น้ำเสียงนุ่มทุ้ม เสียงหัวเราะเบาๆ รอยยิ้มที่ทำให้โลกใบนี้สว่างสดใสขึ้นมา วิธีการเดิน หัวคิ้วที่กดลงมาน้อยๆเมื่อกวาดสายตาผ่านเอกสารหนาปึก

ทั้งหมดนั่นแหละที่ทำให้ผมใจสั่น

ทั้งหมดนั่นแหละที่ทำให้ผมชอบ

และทั้งหมดนั่นแหละที่ทำให้ผมตกหลุมรักคุณ

"เก่งมาก" คุณยิ้มและกล่าวชม ให้รางวัลด้วยการลูบหัวอย่างเอ็นดู ผมต้องการมากกว่านั้น...อะไรที่มากกว่านี้ ผมรู้สึกว่าหน้าตัวเองร้อนอีกแล้ว หัวใจเต้นแรงซะจนกลัวว่าคุณจะได้ยิน

ถ้าคุณได้ยินจะทำหน้ายังไงนะ?

แล้ว...จะคุณรู้จะเป็นอะไรรึเปล่า?