เคยเกลียดใครสักคนมั้ยคะ ?
ฉันเคย
และก็จะเกลียดต่อไปด้วย
เวลาเกลียดใครสักคน ... คุณทำอย่างไรกันบ้างหรอ ?
ฉันรำคาญ
ฉันเดินหนี
ฉันพูดไม่ดีใส่
แค่เห็นหน้าคนที่เกลียด ฉันก็พร้อมจะเดินเลี่ยงไปอีกทาง โดยไม่สนเลยว่าทางนั้นมันจะไกลกว่าทางปกติแค่ไหน
แค่ได้ยินชื่อ ได้ยินเสียงของคนที่เกลียด จิตใจข้างในมันก็ร้อนรุ่ม
อยากจะเดินหนีไปให้ไกล ไกลที่สุด ไกลจนไม่ได้ยินเสียงของคนที่เกลียด ใบหน้าของคนคนนั้น
แต่น่าแปลก
การกระทำเช่นนั้นได้แปรเปลี่ยนเป็นเรื่องของความหลังไปเสียแล้ว
ฉันในวันนี้ก็ยังคงเกลียดคนเหล่านั้น แถมยังมีคนอื่นให้เกลียดเพิ่มขึ้นไปอีก
ในตอนนี้ เวลาเกลียดแล้ว ฉันกลับไม่เป็นอย่างเมื่อก่อน
การเดินหนี ดูเหมือนเป็นเรื่องของคนแพ้ และดูเป็นสิ่งที่ทำให้คนที่เราเกลียดสะกิดใจขึ้นมาเกี่ยวกับกับความรู้สึกของเรา
ไม่เห็นจะต้องเดินหนีคนที่เกลียดเลย และก็ไม่จำเป็นที่จะต้องแสดงท่าทางอะไรให้เขารู้ด้วยว่าเราเกลียด
การเกลียดใครสักคนโดยที่เขาไม่รู้
ถ้าสามารถทำได้จนตลอดรอดฝั่ง นั่นจะถือเป็นความสำเร็จชั้นยอดเลยล่ะ
เมื่อก่อน เวลาได้ยินเรื่องราวของคนที่เกลียด ฉันอาจจะแสลงหู แต่ในเวลานี้ มันกลับเป็นเรื่องบันเทิง และยังเป็นแรงกระตุ้นชั้นดีสำหรับฉันอีกด้วย
คิดดูสิ เรื่องราวอันน่าหัวเราะ น่าสมเพชของคนที่เราเกลียด หรือการนินทาเรื่องร้ายๆ ที่คนที่เราเกลียดไปทำไว้กับคนอื่น
แต่ถ้าหากคนคนนั้นดันทำอะไรที่ได้หน้าได้ตา แถมยังทำให้เรารู้สึกพ่ายแพ้มากกว่าเดิม นั่นก็คงเป็นแรงขับเคลื่อนที่จะเอาชนะคนที่เราเกลียดได้ดีเลยล่ะ
การเกลียดใครสักคน ฉันว่ามันเป็นเรื่องที่ยากเหมือนกันนะ
ดูสิ คนเรามีตั้งมากมาย หลากหลายนิสัย แต่เราดันเกิดความเกลียดขึ้นมากับใครสักคน
ใครที่บอกว่า แค่เห็นหน้าครั้งแรก ก็รู้สึกไม่ชอบ นั่นน่ะ ไม่จริงหรอก
แสดงว่าคุณต้องมองเห็นอะไรบางอย่างที่คุณไม่ชอบจากตัวของคนคนนั้นแน่นอน
คนบางคนก็คงมีเซ้นส์ดีน่ะแหละ
แต่แน่นอน ฉันคิดว่า ไม่ว่าใคร ก็คงจะมีเหตุผลที่เกลียดใครสักคน
การเกลียดใครสักคนน่ะ มันยุ่งยาก
คุณจะต้องรู้จักเขาก่อน ไม่ใช่แค่ชื่อ หรือหน้าตา แต่รวมไปถึงนิสัยใจคอ
คุณจะต้องได้ทำอะไรสักอย่างร่วมกับเขา เพื่อให้เห็นธาตุแท้ของเขามากยิ่งยึ้น
และ ... บู้ม !
คุณก็พบว่า เขาทำอะไรบางอย่างที่คุณไม่ชอบเอาเสียเลย
และความไม่ชอบนั้น ก็ใช้เวลาในการบ่มเพาะให้กลายเป็นความรู้สึกขั้วลบที่รุนแรงมากยิ่งขึ้น
และคุณก็จะมีปฏิกิริยาต่อคนคนนั้นในเชิงที่รุนแรงมากขึ้นด้วยเช่นกัน
บางคนอาจจะเริ่มด้วยการจิกตา มองด้วยสายตาเกลียดชัง หรือสายตาแห่งความขยะแขยง พูดด้วยน้ำเสียงกระแทกกระทั้น หรือพูดแดกดันอีกฝ่าย
บางคนก็รุนแรงไปกว่านั้น อาจจะมีการลงไม้ลงมือกับคนที่เราเกลียด ทำให้อีกฝ่ายบาดเจ็บหรือรู้สึกเจ็บแค้นใจ อาจจะเพื่อความสะใจ หรือเพื่อสนองต่อความต้องการส่วนตน
ส่วนฉัน ฉันทำตัวเหมือนปกติ
ใช่ คุณอ่านไม่ผิดหรอก
ฉันทำตัวเหมือนปกติ พูดคุยกับคนที่เกลียดอย่างออกรส รวมไปถึงการไปไหนมาไหนกับคนที่เกลียด
ในตอนแรกมันอาจจะรู้สึกเหมือนมีมดแดงนับร้อยมากัดเข้าที่หัวใจ
แต่พอผ่านไป เราก็จะสามารถทำมันออกมาได้อย่างเป็นธรรมชาติ
คนเรามีหน้าที่ มีความรับผิดชอบ และเพราะฉันตระหนักได้ว่า ฉันอาจจะจำเป็นต้องพึ่งคนที่ฉันเกลียด ฉันจึงต้องบังคับตัวเอง ให้คบกับคนที่เกลียดต่อไปให้ได้
ต่อให้ในใจจะกรีดร้องด้วยความทรมาณ แต่ฉันก็ต้องทน
เพราะการทำตัวอย่างเป็นปกติจะไม่ทำให้คนที่เราเกลียดรู้ตัวหรอก ว่าเราเกลียดเขาอยู่
แน่นอนว่า ฉันก็ต้องระบายความอัดอั้นนี้ในวงเม้าบ้าง แต่ก็ต้องทำให้มั่นใจว่า เรื่องการนินทานี้ จะต้องไม่ไปถึงหูของคนคนนั้น
แล้วถ้าถามว่าเคยเกลียดใครแล้ววันหนึ่งก็เลิกเกลียดมั้ย ?
นั่นเป็นคำถามที่ยากสำหรับฉัน
ฉันเกลียดใครแล้ว ก็จะเกลียดเลย
ต่อให้ต่อหน้าฉันกลับมาทำดีด้วย แต่เชื่อเถอะ
ฉันมันนังงูพิษกว่าที่ใครคิดเสียอีก
กลับมาทำดีด้วย ก็ไม่ได้แปลว่าความขุ่นมัวในใจจะจางหายไปเสียเมื่อไหร่
ฉันไม่รู้สึกว่าตัวเองจะให้อภัยคนที่เกลียดได้เลย
แต่สิ่งที่ดีกว่าเกลียด คือฉันเฉยชากับมัน
ฉันคิดว่านั่นดีกว่าเกลียดล่ะนะ
อย่างน้อยๆ ฉันก็ไม่จำเป็นจำต้องมากรีดร้องด้วยความหงุดหงิด โมโหเพราะคนที่ฉันเกลียด อย่างน้อยก็ไม่ต้องมาแสร้งทำดี พูดคุยอย่างออกรสออกชาติราวกับเป็นเพื่อนมาเสียนาน ที่สำคัญคือ ความเฉยชานั้น ไม่ต้องการเหตุผลใดๆ มารองรับ ไม่เหมือนความเกลียดที่คุณจะรู้อยู่แล้ว ว่าทำไมคุณถึงเกลียดเขา
การเกลียดใครสักคนมันเหนื่อยจะตาย
ถ้าเลือกได้ฉันก็ไม่อยากจะเกลียดหรอก
แต่เอาเถอะ
การมีอะไรให้เกลียดมันก็สนุกไม่น้อยเลยล่ะ
ฉันว่ามันก็เป็นสีสันอย่างหนึ่งในชีวิต
แต่ขอเถอะ อย่ามาเล่นสำนวนที่ว่า เกลียดอะไรมักได้อย่างนั้น
กับคนที่เกลียด ฉันว่าพวกคุณทุกคนคงรู้ว่าความรู้สึกที่เกลียดใครสักคนมันเป็นยังไง
และฉันบอกเลยว่า สำหรับคนที่เกลียด อะไรก็เป็นไปไม่ได้ทั้งนั้นแหละ
อ่อ นอกจากว่าพวกคุณจะมีเลเวลในการเสแสร้งแกล้งทำในระดับมาสเตอร์น่ะนะ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in